HERSENSPINCELS 2: GEVALLEN ACHTERHOOFD

HERSENSPINCELS 2: GEVALLEN ACHTERHOOFD
HERSENSPINCELS 2: GEVALLEN ACHTERHOOFD

zaterdag 26 februari 2011

PLAAT

Ken je mensen met een “plaat voor hun kop”? Of kom je ze soms heel vaak tegen? Probeer ze te ontwijken. Die 5 seconden van je leven die het kost om ze te omzeilen is het meer dan waard.

Het alternatief is namelijk hun verwrongen ideeën te voeden met jouw commentaar. Je voedt ze niet op, dat moeten ze zelf doen. Dan ben jij maar negatief omdat je ze negeert, maar dat scheelt je zo veel gezeik. Met een beetje mazzel gaan ze jou ook negeren als “straf”

Maar kijk ook goed, er zijn mensen met platen met schroefjes. Dan pak ik graag mijn kruiskop schroevendraaier en maak ze los. Ze mogen alsnog zelf de plaat weghalen, want ze schrikken waarschijnlijk als ze zien hoe het echt zit. Schrikkende mensen kunnen rare dingen doen!

vrijdag 25 februari 2011

DROOM

“Slapen doen we ’s-Nachts” zeggen sommige mensen gekscherend. Dromen doen we echter veelal overdag. Als we slapen dromen we vaak dingen die we niet onder controle hebben, overdag hebben we onze dromen heel goed in de hand.

Waarom zou het een droom blijven? Kun je er niet gewoon aan werken om het werkelijkheid te maken? Natuurlijk kan dat! Je moet er dan alleen wel rekening mee houden dat het nooit gaat worden zoals je gedacht had en dat het ideaalbeeld niet bestaat. Wat je er voor terug krijgt is bij nader inzien misschien beter dan je voorzien had.

Waar droom jij over? En zet die duizend redenen om het niet te doen dan even aan de kant, en geef me 1 reden om het wel te doen. Dan zal ik je vertellen waarom die ene reden meer waard is dan die duizend antiredenen.

NIEUW: AIRPAD

Eens kijken hoe veel viewers je krijgt als je Apple keywords in het onderwerp gebruikt...

donderdag 24 februari 2011

VER

Ik wordt wel eens gevraag om hulp. Als dan blijkt dat ik ook echt kan helpen doe ik dat meestal ook. Zelfs als het niet van levensbelang is, maar ik kan iemand helpen aan wat hij of zij graag wil, help ik vaak ook nog. Zelfs als ik er zelf risico mee loop. Soms gaat dat te ver. Het wordt te vanzelfsprekend. O, dit kan ook nog wel even.

Ik kan dan daar nog heel lang aan vast zitten. Langer dan nodig. Het stadium van; “Nu is het klaar” heb ik dan al bereikt, en ik heb het al 10 keer tegen mezelf gezegd, maar toch zit ik er nog in. Tot op het punt dat ik kwaad word op die ander en dan komt het meest niet meer goed.

Aan de ene kant wil ik dan graag vaker en eerder zeggen hoe ik er over denk. Aan de andere kant kan ik ook niet geloven dat de andere partij het zo lang zo enorm uit de hand laat lopen. Omdat ik dat nooit zou durven, snap ik ook niet dat een ander mij dat aan zou doen.

Grenzen zijn belangrijk, vooral om voor jezelf vast te stellen. Als je ze duidelijk kunt maken is het nog beter. Dan gaat het waarschijnlijk niet te ver. Ook al zou het ongezegd ook niet zo ver moeten kunnen komen.

woensdag 23 februari 2011

PAD

Wat zit het leven toch mooi in elkaar. Naast alle “tastbare” dingen zoals het lichaam van een levend wezen wat zo wonderlijk werkt, spelen er nog zo veel processen die het leven mooi maken. Karma is daar een mooi voorbeeld van, het werkt altijd en overal.

Waar mensen echter op vast lopen is de onvoorwaardelijkheid. Mensen zijn gewend te handelen. Gelijk over steken of een borgstelling die mij er van verzekert dat ik wat terug krijg als ik mijn dienst heb geleverd. Zo werkt het niet bij karma. Als je iets doet voor iemand en je gaat daarna je hand op zitten houden tot dat je directe beloning krijgt van karma, dan zou je wel eens spinnenwebben aan kunnen gaan trekken.

Hoe meer je daar afstand van doet, hoe sneller je beloond wordt, en het mooie is; dan heb je het ook niet meer in de gaten. Dan gaan dingen gewoon lekker en natuurlijk. Wil je dat pad bewandelen? Je hoeft er alleen maar voor te kiezen…

dinsdag 22 februari 2011

STOP MET JE LICHTEN

Vanmorgen ging ik weer eens vroeg de wereld in, waar bewezen werd dat mensen het prima redden zonder stoplichten. Mijn eerste meest duidelijke voorbeeld daar van kreeg ik al jaren terug. Een kruispunt met verkeerslichten waar je altijd van elke richting moest wachten, en nog gebeurden er veel ongelukken. Een half jaar heeft daar de installatie niet gewerkt, en dat half jaar waren er geen ongelukken en wachten hoefde bijna niet.

Je hoeft mensen niet te reguleren, ze redden het prima zelf. Sterker nog, in zulke situaties gaan ze weer (beter) opletten. Daarom werkt de rotonde ook zo goed; het is zelf regulerend. Als er nou eens uniformiteit in die dingen zou komen, dan zijn we er wat mij betreft uit. Weg met de lichten!

maandag 21 februari 2011

VISSEN

We zitten in de astrologische periode van de vis. Vandaag werd ook weer bewezen dat alle leven uit het water komt. Mensen gedragen zich nog steeds als flappende vissen op het droge. Ze zijn maar aan het vechten om lucht te onttrekken uit het water waar ze niet in zitten met de kieuwen die ze niet hebben. 

Het enige wat ze er mee bereiken is dat ze moe worden van hun eigen bedrag, en dat iedereen een stapje achteruit doet om geen spetters op zijn nieuwe kleding te krijgen. Ze voelen zich zo tegen gewerkt, en vinden dat ze maar weinig medewerking krijgen. In werkelijkheid zijn zij degenen die spartelen en daarmee niet geholpen kunnen worden. 

Sommige mensen hebben nog een lange weg te gaan, en wat maken ze die weg onnodig lang en moeizaam. Het enige wat je kunt doen is toekijken (als je dat aan kan) en karma zijn werk laten doen. Herken dit gedrag en laat het vooral jouw leven niet in de weg staan, dan ben je een stuk gelukkiger.

zondag 20 februari 2011

LENTESNEEUW

We zijn er klaar voor; de lente. Je ziet iedereen elk straaltje zon aangrijpen als reden om te terrassen, we praten er over en hunkeren er naar. Zelfs de natuur wil graag, en dat laat ze ook zien. Wat ze vanmorgen ook liet zien is sneeuw. Zo zie je dat je iets graag kunt willen, maar dan is het er nog niet zo maar. Zelfs als je het zelf in de hand zou moeten hebben.

Geduld is een schone zaak, en soms kouwe tenen...

zaterdag 19 februari 2011

VINGERTJE WIJZEN

Lees ik op een website:

"Het universum draait om wiskunde. Als het niet in een formule is te vatten dan bestaat het niet. Zo is er geen formule voor Allah of god beschikbaar. Niet omdat we het niet weten of niet zouden kunnen, maar gewoon omdat die niet bestaan. En voor de dingen die wel bestaan geven we vanaf deze week de formules. Gewoon omdat formules elegant zijn. En er zonder formules geen leven is." 

Denk ik: wat zijn er toch nog veel mensen op zoek naar het afwijzen van geloven. Ik ben niet tegen geloven. Ik ben wel tegen het hardnekkig geloof in iemands gezicht proppen, want daar komt alleen maar oorlog van. Maar net zo hard als doorgewinterde zielen zoekers met de vinger wijzen en zeggen dat wij het bij het verkeerde eind hebben, staan wetenschappers aan de ander kant met hun theorie en een middelvinger te zwaaien.

We kunnen ook samen werken, kom op! De wetenschappers die geloofden in het delen van informatie via een stuk elektronica aangesloten op een glasvezel kabel gaven toch ook niet op. Of geloof jij van wel?

vrijdag 18 februari 2011

PEDALBOARD

Als gitarist blijft het toch leuk om een pedalenplank te maken. Vooral als je hem zelf helemaal ontworpen hebt, uit je eigen idiote ideeën. Als je hem dan een tijdje niet gezien hebt, en je gaat er weer mee aan de slag, en ziet wat je gemaakt hebt is dat toch wel weer kloppend op schouders. Er zijn nog wel 1 of 2 dingetjes die ik zou willen veranderen.

Voor de specnerds onder ons: u ziet;

Een George Dennis wah in een Digitech Whammy in een Vox Satchurator in een Electro Harmonix Memory Toy in een MXR Blue Box in een Lovepedal Pickle Vibe in een Electro Harmonix Bassballs in een TC Electronic Polytune in een Behringer Noise Reducer.

donderdag 17 februari 2011

OORLOG

Waarom lukt iemand anders al die dingen die ik ook wil nou wel? Waarschijnlijk omdat hij of zij over alle bezwaren die jij ziet heen stapt. Dat is makkelijk; hoef je alleen nog maar te bedenken of het gegronde bezwaren zijn. Je kan er ook niet over nadenken en er blind overheen stappen, maar dan mis je een belangrijk onderdeel.

Zo ontstaat oorlog bijvoorbeeld. Iemand start een oorlog en komt in het begin verrassend ver. Hij stapt namelijk over dingen heen waar over nagedacht dienen te worden voordat er actie ondernomen kan worden. Alles om het doel te bereiken, en geen middel gaat te ver.

Als partij die de klappen ontvangt moet je dan ook over dingen heen stappen om je te verdedigen. Zo gaat iedereen verder dan hij wil en is er dus nooit een winnaar. Een oorlog kan alleen maar aan alle kanten worden verloren.

woensdag 16 februari 2011

ZIEK

We liggen maar te vechten met het ziek zijn. Vaccins, antibiotica die langzamerhand geen effect meer heeft en andere middelen die je zo snel mogelijk af moeten helpen van "de vijand" Als je gaat zien dat alles gebeurt om een reden zijn er geen vijanden meer.

Wat probeert je ziekte je te vertellen? Of zijn er soms positieve effecten? Dat je lichaam eens een keer alle laatjes met onuitgezochte papieren opruimt bijvoorbeeld. (om maar eens een herkenbare metafoor te gebruiken)

Luister naar wat je lichaam wil zeggen, geef er gevolg aan, en je zult zien dat het makkelijker gaat. Weerstand roept weerstand op, dus als je vecht vecht het terug. Stel een vraag en het geeft antwoord. Luister er naar, en het luistert terug.

dinsdag 15 februari 2011

HELP

Hulp wordt nog al te vaak gezien als iemand laten zien hoe het moet. Of iemand middelen of geld geven om het te gaan doen. Wanneer help je iemand echt? Er is maar 1 antwoord: op het moment dat ze ook geholpen willen worden, en goed begrijpen wat dat inhoudt.

Hulp is iemand duidelijk maken waarom het mogelijk niet goed gaat, zodat hij of zij zelf daar conclusies aan kan verbinden om zo een andere aanpak te starten. Je ziet dat hier geholpen willen worden een belangrijke rol speelt.

Sla jezelf niet voor je kop als je iemand ziet worstelen met een probleem en je krijgt maar niet uitgelegd waarom. Iedereen heeft zijn eigen tempo en dat is goed. Alle informatie om alles goed te doen bestaat al, je hebt alleen tijd en ervaring nodig om het te kunnen verwerken.

Omarm je onkunde en help jezelf. Van die energie kunnen anderen weer opleven. Zoals jij weer meevaart op de energie van iemand anders.

maandag 14 februari 2011

BUIGING

Op aarde schijnt een vaste hoeveelheid water te zijn. Als het ergens heel nat wordt, moet ergens anders dus droger zijn geworden. Ik ben er van overtuigd dat een dergelijke balans in veel dingen zit. Uitschakelen kan dus niet, je verplaatst altijd. Maar waarom zou je uitgangspunt altijd bestaan uit het wegnemen van ongewenste effecten?

Als je er van uit gaat dat alles energie is, zul je bij het “verwijderen” van ongewenste dingen de energie de andere kant op sturen. Het probleem verdwijnt niet, het verplaatst. Daarmee is meteen de kans heel groot dat het terug komt. Iemand die in het gebied zit waar je het onbewust naar toe hebt geschoven kan het ook weer terug sturen.

Een veel constructievere manier van benaderen is het ombuigen van deze energie naar iets positiefs. Daar moet je 3 dingen voor doen:

1-    Accepteren dat het negatieve effect bestaat.
2-    Het uitgangspunt innemen dat jouw oplossing om het positief te draaien waarschijnlijk niet perfect is.
3-    Bedenken hoe je het gaat aanpakken.

De volgorde is heel belangrijk, als je bij punt 1 vast loopt ga je er nooit uit komen. Kom je punt 2 voorbij dan zou je wel eens terecht kunnen komen in een geweldige wereld van ideeën, en kun je jezelf prijzen omdat je zo “buiten de doos” denkt.

Kijkt in uw omgeving, buigt om, en doe een buiging!

zondag 13 februari 2011

VERRASSINGSDIENST

Leuker kunnen we het niet maken, ook niet makkelijker, alleen verrassender. Ik sta tegenover mijn maat en geef hem geld, omdat hij me een dienst bewezen heeft. Vervolgens komt er een derde vent aanrennen, die zegt dat hij een deel van dat geld moet hebben. Ik ken hem niet eens! Eerste reactie; “Donder op, of moet je een paar klappen voor je smoel hebben?!”

Toch gebeurt het bovenstaande principe elke keer als je geld verandert van eigenaar, en dan vinden we het goed. Het belastingstelsel; een totaal uit de hand gelopen zooi regels, gebaseerd op een idioot idee uit een ver verleden die constant met plakband aan elkaar wordt gehouden in de hoeken waar het lekt.

Het oer-Hollandsche beeld van het jongetje met zijn vinger in de dijk. De dijk bij de belastingdienst bestaat bijna alleen nog maar uit vingers van ambtenaren, daarom “werken” er ook zo veel mensen. Het is zo een ondoorzichtig kutsysteem geworden dat ze zelf allemaal dagelijks twijfelen of ze het wel goed doen.

Ik hoop dat ik de dag nog mee mag maken dat die waterkolom die vinger dijk een keer helemaal plat gooit. Dat de dooie ambtenaren door de straat drijven. Dan klim ik bij 1 op zijn rug, en roei mezelf met 1 van hun idiote maatstaven naar hogere grond.

zaterdag 12 februari 2011

SELECTIELOOS

Wel eens een giraffe met down syndroom gezien? Ik durf te wedden van niet, want als ze er al zouden zijn, krijgen ze geen voer van mama en dienen ze als maaltijd voor andere dieren. Dat noemen we natuurlijke selectie. Een concept waar wij als mens voor hebben gekozen om helemaal uit te schakelen. Wij zijn ook de enige diersoort die daar voor kunnen kiezen. Het is ook niet erg dat we daar voor hebben gekozen, we moeten ons alleen goed realiseren dat het problemen met zich mee brengt.

Op de weg bijvoorbeeld, kom je “chauffeurs” tegen die gedrag vertonen wat een duidelijk gevolg van doorfokken is. Zo een, die als hij een wolf was, pas als laatste van de roedel mag eten en dan in de winter waarschijnlijk dood gaat. Wij komen ze dan op de weg tegen, en zien zo iemand graag tegen een paal aan klappen, zodat je even kan kijken of hij dood is en zo niet, de laatste draai aan zijn nek kan geven.

Maar dat mag dan niet volgens onze wetgeving, en zo schakel je natuurlijke selectie uit. Inbrekers, vertaald naar de dierenwereld zijn andere dieren die zich bevinden op jouw duidelijk gemarkeerde territorium. Als goed dier bijt je dan zijn kop eraf en als het ergens naar smaakt eet je hem op. Volgens onze wet maak je dan 2 fouten; doodslag en kannibalisme. Jammer, want de natuur had het al lang opgelost. Wij maken er een probleem bij; cellen tekort.

Ik ben er niet voor om terug te gaan naar natuurlijke selectie in de mensenwereld om het simpele feit dat er veel te mensen zijn en het een troep zou worden. Het zieke is dat dit nou juist een gevolg is van afwezigheid van natuurlijke selectie.

En zo creëren we met regels onze eigen problemen.

vrijdag 11 februari 2011

HIT NA HIT

Als ik wil weten waarom ik ook al weer geen radio luister, hoef ik het maar 1 keer te doen. Veel mensen zeggen dat die DJ’s wat meer plaatjes moeten draaien en niet zo veel ouwehoeren. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat lullen nog het leukst vind. Niet dat het nou zo fantastisch is, maar de rest is ronduit bedroevend.

Beginnen ze met een plaat van die knakker die beweert dat hij zich voor haar voor de trein zou gooien en een granaat zou vangen, en dat zij dat dan niet zou doen. Daar moetie dan al weken over zeiken, ik zou hem graag onder een trein zien verdwijnen. Al krijg je dan weer dat ze op de radio dat nummer elk uur moeten gaan draaien omdat ze het zo jammer vinden.

Vervolgens krijgen we 1 van de vele tenenkrommende (of eigenlijk tenen afslijpende) stukken ellende met een vocoder. Een apparaat ooit ontworpen om noten die buiten het harmonische systeem vallen, er in te trekken. (lees; voor vals zingende knoeiers) Tegenwoordig gebruiken ze allemaal de meest extreme setting om het juist vals te maken. Ik zeg; iedereen die een vocoder gebruiken een goed idee vindt; onder dezelfde trein mieteren.

Dan maken ze trio trommelvliesverval af met James Blunt; de zingende kip. Die man heeft geen vocoder nodig, klinkt van zichzelf al belachelijk genoeg. Ik zou zeggen; James, wacht NIET tot het rode licht gedoofd is, we hopen dat er nog een trein aan komt.

Deze platen vinden de meeste mensen nou eenmaal leuk, wordt er dan verdedigend gezegd door mensen die er serieus naar luisteren (?!?!?!?!?!?!?) Ik denk dan alleen maar dat dit nou precies is wat er mankeert aan deze wereld. Hit na hit zeggen ze. Die klappen zou ik graag uitdelen. Misschien raak ik nog een hersengebied waar een beetje smaak los komt.

donderdag 10 februari 2011

ZELFSPOTMOORD

Ooit ben ik in gesprek geraakt met een bassist uit Litouwen. (Het is alleen al leuk om je blog met zo een zin te beginnen.) Hij studeerde in Delft en woonde in Den haag. De idee was om een band te vormen, en hij had gereageerd op een advertentie. Even kennis maken is dan altijd een goed idee, aangezien je een substantieel deel van je leven met zo iemand door gaat brengen.

Het bier vloeide rijkelijk en het gesprek kwam losser. Totdat hij vertelde dat zijn land van afkomst het hoogste zelfmoord cijfer van Europa heeft. Ik vond dat toen namelijk heel grappig. Nog steeds eigenlijk. Als ik er aan terug denk zou het op hem wel eens over gekomen kunnen zijn dat we hem met zijn tweeën uit hebben zitten lachen. Als je zo een serieus bericht brengt is het misschien ook niet helemaal handig om daar met 2 man kostelijk om te gaan lachen, en er nog 10 grappen overheen trekken.

Aan de andere kant was gezien de situatie het van hem ook niet zo slim om een opmerking te plaatsen met een dergelijk niveau van ernstigheid. Het gaf een beetje aan met wie we te maken hadden en hoe hij in onze band paste; niet. Beleefd als hij was maakten we het gesprek af en deelden we telefoonnummers uit. De volgende dag bedankte hij via e-mail toch voor zijn mogelijke positie als bassist.

Ik hoop maar dat hij op de lange termijn genoeg zelfspot heeft om niet mee te werken aan het toch al hoogste zelfmoord cijfer van Europa. Volgens mij moet hij dan eerst terug naar Litouwen om mee te tellen. Ik kan er nog wel een paar grappen over verzinnen, maar ik denk niet dat ze gewaardeerd worden…

woensdag 9 februari 2011

SUPERMARKTWERKING

Supermarkt betekent; grote winkel waar je veel kunt kopen. Op wereldschaal blijkt dat een rekbaar begrip. We hebben in Nederland een schaal die aan geeft hoe groot je supermarkt is. Vroeger waren dat nummers, tegenwoordig doen we het met confectie maten. Ik geloof niet dat de Nederlander erg bezig is met de grootte van zijn vaste winkel. Dichtbij en goedkoop zijn belangrijkere begrippen.

Amerikanen zullen al helemaal denken; “waar hebben ze het over, die klompendragers?” Zij doen alles groter, dus ook dat. Geloof me, dat doen ze met overtuiging. Onze XL winkels zouden ze daar speciaalzaken noemen met een klein assortiment voor de behoeftige mens. Groenten en zo, van die dingen die niet veel mensen eten.

Fransen daarentegen, doen in alle eigenwijsheid het tegenover gestelde, zoals ze opgevoed zijn. Dat uit zich in een verschijnsel dat ik me nog kan herinneren van heeeeeel lang geleden toen het in Nederland ook nog bestond; de Spar. Komend weekend zit ik in Frankrijk, en de mensen waar ik mee ga, hebben me beloofd dat er een lokale Spar zit die zoals we van ze gewend zijn het belachen waard is.

Ik kan niet wachten, Franse knulligheid anno 2011 !!!

dinsdag 8 februari 2011

GELUKKIGE LOSER

Met verbazing zie ik hoe zelfs mensen die ik intelligent acht in commerciële naaierij terecht komen. Nee, op deze site kun je echt door bieden aan een Iphone komen voor 20 euro. Waarom is het niet gelukt dan? Ja, als er te weinig mensen bieden gaat de deal niet door. Hoe kan je zien hoe veel mensen er geboden hebben dan? Dan kan niet.

Ongelooflijk hoe DIT nog kan bestaan. We verbazen ons er over hoe er kinderporno terecht kan komen in een instelling voor mensen die veroordeeld zijn wegen seksueel misbruik met kinderen. Natuurlijk is daar kinderporno aanwezig! In gevangenissen zijn er toch ook wapens en drugs en gebeurt er allerlei teringzooi die ze buiten ook uitspoken?

Daar wordt in het nieuws dan een big deal van gemaakt, en als er ergens een site opduikt die gouden bergen belooft (en NATUURLIJK NOOIT af gaat leveren) dan is er niemand die daar schande van spreekt. Waarom?! Omdat ere en foto van blauwe ogen op staat met de tekst “geloof me” er onder?!?!?!?

Reclames, websites, folders en andere media zit o-ver-vol van allerhande informatie die er op uit is om geld uit je zak te trekken zonder er wat voor terug te geven. Financieel misbruik noem ik het. Het wordt gedoogd. Klootzakken die het licht in de ogen niet waard zijn krijgen vrij baan.

Laat ze maar lopen, dan gooien we de zorgverzekeringspremie wel weer omhoog, komen we ook aan geld. Dat is Nederland; niet het geld bruut weg trekken bij pisvlekken die het niet verdienen om er wat goeds mee te doen, nee; de burger die met pijn in zijn hol op de grond ligt te creperen omdat hij net genaaid is, nog keihard een trap in zijn zak geven.

Politiek is er voor de burger? De Nederlandse politiek is dood, je kunt net zo goed alle politici op de brandstapel pleuren, komen ze terecht waar de regelgeving van Nederland zich bevind; in de bloedende burgermoordende belasting hel. Laat de crisis aljeblieft erger worden, laat heel de wereld financieel naar de klote gaan, misschien gaan we dan weer een beetje voor elkaar zorgen.

En als je dan nog geld uit iemands zak wilt kloppen, komt de rest van de gemeenschap om de hersens uit je kop te kloppen.

(Ik word wel eens kwaad als ik zie dat mensen andere mensen op proberen te lichten. Vooral als dan blijkt dat de regelgeving het gewoon toe laat. Het laat zien dat je met regels de boel nooit waterdicht krijgt. Het klassieke beeld van het jongetje met zijn vinger in de dijk; je red het er niet mee. Ik probeer er rustig onder te blijven, maar soms gaan mijn gedachten met me aan de loop en zie ik hoe belachelijk het in elkaar zit, en hoe niemand er ene ruk om geeft. Het liefst zou ik dan op pad gaan met een lijst van oplichters en een bot mes. Wordt niet bang van me, ik ben best lief en aardig en rustig en zo…)

maandag 7 februari 2011

WIJDE WERELD

Vraag een gemiddelde Amerikaan wat hij weet van Nederland en je wordt al snel bestookt met keurslijven; molens, klompen, hoeren en weed. (hoe ze de combinatie maken is me nog steeds onduidelijk) We lachen dan, maar hoe is ons wereldbeeld?

Toegegeven, wij Nederlanders weten meer van het buitenland dan de gemiddelde wereldburger, maar dan komt ook omdat wij ten opzichte van veel landen relatief veel buitenland hebben. Toch merk je dat veel Nederlanders in de veronderstelling zijn dat hun klassieke beelden van buitenlanders in hun eigen omgeving klopt.

We praten over Zuid-Afrika alsof ze daar allemaal onder een golfplaat met zielige ogen een droge dikke lippen de hand op zitten te houden. Terwijl als je blind in Johannesburg of Durban gedropt zou worden, je het meteen gelooft als iemand bij het af doen van je blinddoek zegt; “welkom in New York!” Natuurlijk ga je die “golfplaten buurtjes” ook tegen komen, maar het zeker niet overal zo. Je kunt er van alles kopen, en ga er maar van uit dat die LCD televisie net zo duur is als hier.

We praten over Turkije alsof ze daar allemaal gewikkeld in beddengoed thee zitten te drinken rondom een gepunnikt prentje van Allah. Terwijl Istanbul de stad is waar de meeste nationaliteiten en religies ter wereld voor komen. Ga met je Burka de straat op en je wordt uitgejouwd. Nederlanders die er in overvloed naar toe gaan en met hele dorpen hetzelfde doen als Turken hier; clustervorming. Bouw je eigen Nederlandsche dorp.

Hoe wereldvreemd of wereldwijs ben jij?

zondag 6 februari 2011

DOE HET ZELF (MAAR NIET)

De vorige bewoners van mijn huis waren nogal handig volgens de makelaar. Dezelfde makelaar die een goed adres wist om andere pensloten in mn voordeur te zetten. Andere pensloten in je voordeur zetten is hetzelfde als een Ikea Lack tafeltje in elkaar zetten; beet pakken en schroeven, er kan niks aan fout.

Die "handigheid"  van de vorige eigenaren komt steeds meer naar voren in de vorm van klapperende dakramen, lekkages en andere zaken. Een verborgen gebrek is het niet echt, want het ZAT goed. Bovendien is de termijn verstreken.

Zo zie je maar; "handig" is meestal "creatief en niet zo handig"

zaterdag 5 februari 2011

ADHD (Allemachtig Doet Hij Druk!)

Waarom doet hij druk dan? Ik heb wel eens het idee dat die vraag niet gesteld wordt. Dat er in eerste instantie pillen in gaan, en dan kijken we wel weer verder waar het aan zou kunnen liggen. Ik denk dat dit DE manier is om het antwoord NIET te krijgen.

De laatste jaren worden we bestookt met ADHD verhalen. Steeds meer kinderen zouden er last van hebben. Het is ook makkelijk om die sticker er op te plakken want dan ligt het in ieder geval niet aan jezelf. Als je dat tegen ouders van “ADHD-kinderen” zegt worden ze boos, en dan weet je dat je goed zit.

De meeste ADHD kinderen hebben geen aandoening, maar vertonen gedrag. Gedrag waar ze vroeger rake klappen voor uit deelden, of je in een gekkenhuis stopten. Vandaar dat je nu “meer” ADHD gevallen ziet. Met dat gedrag proberen ze iets uit te lokken, en dat is meestal op de ouders gericht. ADHD ouders; het kind probeert je wat te vertellen, een label om zijn nek hangen en er speed in gooien lijkt me hier geen oplossing.

Luister naar het verhaal van dat kind, lees door de regels heen en wees je vooral heel bewust van het feit dat JIJ een grote rol speelt in het veroorzaken van zijn gedrag. Bedenk ook goed dat kinderen in een heel andere, minder maatschappelijk afgestompte energie zitten dan volwassenen, beter bij hun emoties kunnen en waarschijnlijk niet anders kunnen dan het op deze manier uiten.

Want als een kind weg duikt als je de hand omhoog doet, moet hij dan ook rustgevende middelen krijgen, of wordt hij misschien geslagen?

vrijdag 4 februari 2011

TECHNIET

Ik houd van techniek. Computers, systemen, verelektronisering van de samenleving, heerlijk! Wat nog leuker is; als het allemaal stopt met werken. Telefooncentrales die er mee kappen, servers die vol lopen met spam zodat het e-mail verkeer vast loopt en implementering van nieuwe software met nog een klein bugje waardoor een compleet informatie systeem vast loopt.

Honderden bedrijven die ineens elkaar moeten gaan bellen en faxen. Fantastisch ouderwets. Dan wil ik ook zo’n telefoon met een draaischijf. Dan wil ik de ketel op het gas zetten om thee te maken. Of nog beter, de fluitketel op de potkachel. Een paar stappen naast de potkachel staat dan een eikenhouten buikkastje met 2 laden met druppelvormige messing handgrepen.

Op dat kastje staat een buizenradio in dezelfde kleur. Je draait dan de knop om, en 2 minuten na de harde klik beginnen de lampen hard genoeg te gloeien om geluid te gaan geven. Nog een harde klik als je op een van die kunststof knoppen drukt. We zitten met zijn allen op krukjes om de potkachel met een sloot thee naar de geweldige klanken van de radio te luisteren, die uit de 2 watt speaker klinken.

Daar komt vader in zijn 2CV die hij parkeert op het grindpad. Hij loopt over het grindpad met zijn klompen, gekleed in een overal. Hij geeft moeder een kus en schuift zijn kruk aan. Terwijl hij zijn oude kampen tuitknak aansteekt met een zwaluw lucifer zegt hij; “De e-mail doet het weer…

donderdag 3 februari 2011

VEELAL HELAAL

Mannen komen van Mars, vrouwen komen van Venus. Het eeuwige gevecht over de verschillen tussen mannen en vrouwen wordt zelfs in verband gebracht met planeten. Vergeet alleen 1 ding niet; ze leven allebei op aarde.

Dat betekent dat ze meer overeenkomsten hebben dan je in eerste instantie zou verwachten. Dat verwachtingspatroon is er omdat iedereen zich altijd zo blind staart op de verschillen. Dat is niet zo gek, gezien het feit dat we maatschappelijk gezien nog maar nauwelijks uit de traditionele rolverdeling zijn gekomen, die de verschillen in stand houdt.

Een groeiende tendens is dat woorden als “vrouwendingen” en “mannendingen” niet meer zo veel waarde hebben. Vrouwen mogen met haakse slijpers een stalen buis afschuinen, en mannen mogen risotto maken. Vrouwen mogen iemand de tering schelden omdat ze het niet goed doen, en mannen mogen over hun gevoelens praten.

“Maar dat is toch niks nieuws meer?” oppert de moderne mens die overal van uit gaat en niet goed om zich heen kijkt. Want als je goed kijkt zie je nog maar al te vaak die klassieke man-vrouw verhouding.

Zouden er andere planeten zijn met intelligent leven? Zou zich daar dezelfde verschillen heersen tussen mannetjes en vrouwtjes? Hebben zij een boek; Dippo’s komen van de maan, dippa’s komen van aarde? Hoe ver zijn zij met hun emancipatie?

In ieder geval; zouden ze op ons neerkijken met hun geavanceerde telescoop, kommen ze snel tot de conclusie dat wij denken heel ver te zijn. In werkelijkheid is het allemaal nog te nieuw om te kunnen zeggen; “Dat is niet meer zo” Natuurlijk is er veel veranderd, maar niet iedereen zit op dat niveau. Dan zou je nog 1 ding af kunnen vragen;

“Hoe ver zijn de mensen die nu al geëmancipeerd zijn op het moment dat de rest bij is?”

woensdag 2 februari 2011


Als je wat wilt moet je soms hard praten. Ik houd er niet van, maar ja, soms heb je geen keuze. Stapjes nemen gaat soms met bruut op dn bek vallen. We komen er wel...

PIEPOL KRIEJEET

Je krijgt wat je aan kunt in het leven. Een mooie uitspraak die impliceert dat als je bepaalde situaties aan kunt, je ze ook kunt verwachten. Erg leuk, maar dat zou betekenen dat als je in dit leven klaar bent om bepaalde zaken uit te werken, je de problemen die je daar voor nodig hebt ook geheid om je oren krijgt. Alsof er iemand zit te kijken en dan denkt; “O, die kunnen we wel even op zijn donder geven!”

Die vlieger gaat niet op tenzij je hem zelf in de hand neemt. Je creëert het zelf, en dat is nou juist het mooie. Je eigen gedrag en het (niet) maken van keuzes lokken situaties uit, en daarmee maak je zelf je omgeving. Zo heb je de beste basisregel voor je leven die altijd antwoord geeft op de vraag; “Waarom gebeurt mij dit nou weer?” Het antwoord is dan altijd; omdat je het nodig hebt.

Je hoeft niemand meer de schuld te geven, en kan door naar de vraag; “Waarom heb ik deze situatie nodig?” De eerste stap naar de oplossingen voor terugkomende problemen in je leven.

Piepol kriejeet, geef jezelf een schop voor je reet.

dinsdag 1 februari 2011

OPENBARE SM

Prachtig hoe sommige mensen zo enorm masochistisch zijn zonder het van zichzelf door te hebben, en het dan in het openbaar nog uitvoeren ook! Ik heb het niet over mensen die met tuigjes en zweepjes de straat op gaan nee, huis- tuin en keuken burger masochisme gaat het hier om. Mensen die in de alledaagse dingen zo veel ellendige situaties voor zichzelf weten te creëren dat ze allemaal wel aan de antidepressiva moeten zitten om het vol te houden.

Jonge ouders die op zaterdagmiddag gaan winkelen met een kinderwagen die zoveel groter is dan de gemiddelde stadsbus waardoor er onder het baby lig gedeelte waarschijnlijk een commode past, en dan 90 % van de tijd met het kind op de arm lopen omdat het wiegen van de wagen niet mogelijk is met zulke afmetingen, en het gehele assortiment van Intertoys dat gejammer ook niet stil krijgt.

Met min 16 in je (veel te) korte rokje en een flinterdunne panty op je roestende stadsfiets die te klein is voor je postuur naar een schoolfeest strompelen om vervolgens iemand uit te zoeken die na een bijna alcohol vergiftiging de ijsbloemen van je eierstokken wil likken. Want ja, je moet er wel geil uitzien hè?

In je eentje een plasma televisie van 200 inch gaan kopen waarvan de handgrepen van de doos de spanwijdte van je armen ver overstijgen. Uiteraard ga je dan met de tram naar huis, want je kent niemand met een auto en verzendkosten doe je niet aan, al moeten je armen chirurgisch verleng worden.

Zo maar wat voorbeelden, mensen; wanneer gaan jullie weer van jezelf houden? Stuur je e-mail adres op een briefkaart naar postbus 696, 2400 ZL Santiago, binnen 27 werkdagen krijgt u de procedure toegestuurd hoe u antwoord kunt geven op bovenstaande vraag.