STRAATJE VEGEN

Kritiek uiten, er is een tijd en een plaats. Maar wat als die er allebei nooit zijn? Hoe ga je er mee om als opbouwende kritiek niet gewaardeerd wordt? Het schoonvegen van eigen straat is een natuurlijke neiging van de mens. Helaas vegen we het vaak niet op om het in eigen vuilnisbak te doen verdwijnen, en dat betekent dat het op de straat van iemand ander terecht komt. Kritiek is er voor om dingen te verbeteren, ofwel het straatje schoon te maken zonder een andere te vervuilen. Oplossen heet dat, en ja dat is heel wat anders dan afschuiven.

Soms kom je in een situatie waarin iedereen de straat “schoon” veegt met als gevolg dat die van jou heel vuil is. De mensen om je heen, vegen altijd als je niet thuis bent dus dan mis je altijd de gepleegde feiten. Maak je geen illusie; de rotzooi houdt pas op, als je de eigen straat oppakt en meeneemt naar een plek waar niet jouw richting in geveegd wordt. Solidariteit ga je niet vinden onder de “vuilvegers”, ze houden elkaar liever in stand.

Herken je dit, en wil je jezelf in stand houden? Verhuist uw eigen schone straat, en houdt hem zo!

ENERGIEHANDEL = PANIEKZAAIERIJ

Krijg ik een een of ander vaag mailtje, dat me vraagt om mee te steunen aan een veiling waarbij energie aanbieders tegen elkaar op moeten bieden om zo een pakket te kunnen bieden waat betaalbaar is voor een gemiddels gezin. Want de 2000 euro per jaar grens voor energie komt nu wel heel dichtbij.

Waarom? Vanwege de meltdown in Japan, zou de vraag veel hoger worden op wereldniveau en daarom zouden de energieprijzen in juni door het dak gaan. Als je het mij vraagt is er een concurrent uitgeschakeld en kunnen buurlanden meer energie verkopen aan het boehoevende land tegen een gunstig tarief omdat hun afzetmarkt zojuist verdubbeld is.

Als je het mij vraagt hebben we daar in Nederland niet zo veel mee te maken.

Als je het mij vraagt geloof ik niet dat alles afhankelijk is van die kerncentrale.

Als je het mij vraagt, en als je het echt wilt weten, denk ik dat er weer eens een willekeurige reden wordt aangegrepen om de consument nog meer geld uit de zak te schoppen. Als jet mij vraagt is dat het enige wat nog gebeurt. Mensen proberen je te beroven omdat ze bang zijn dat er straks niks meer is. Diezelfde mensen vergeten alleen dat ze dat juist met hun eigen gedrag in de hand werken.

Als je het mij vraagt is er GEEN ENKELE REDEN meer om op wat voor gebied dan ook prijzen te verhogen. Leg mij nou eens uit waarom alles maar duurder blijft worden voor de consument, en alles wat de consument heeft alleen maar in waarde daalt.

2 X NEKSCHOT VOOR LEEN VAN FRISIA EN NEDERLANDSCH BELEID

Let op! Lenen kost geld! Nee, met geld maak je geld! Maar hoe zit het nou precies?! Eigenlijk is het heel simpel. Je moet alleen rekening houden met 2 verschillende soorten mensen; mensen met veeeeel geld, en mensen met minder tot teeeeeeeeee weinig.

Heb je veel geld dan maak je veel geld. Die mensen houden elkaar ook in stand met gouden handdrukken en bonussen waarvan mensen met minder tot te weinig geld zouden zeggen; volgens mij moet je even je hersenen aan zetten. 

Heb je weinig geld, dan heb je weinig invloed. Dan kun je dus ook niks doen aan idiote veranderingen in regels (lees: verhoging van kosten, want dat is het enige waar Nederland nog interesse in heeft) We hebben het maar te slikken als kansloos slachtoffer. De burger MOET bloeden, behalve de burger met veel geld, die betaalt al 52% belasting. 

Komt er zo een helder licht minister met de waanzinnige optie om het BTW tarief gelijk te trekken naar 19% ( echt Europees, behalve dat in andere Europese landen het BTW tarief flink lager ligt, en op de gemiddelde wereldschaal van 14% doen we het al leuk met onze achterlijke 19%) Maar wat krijgen we er voor terug? Verlaging van de loonbelasting van een paar procent. Dus onze boodschappen, medicijnen en ander nuttig levensonderhoud wordt dus niet met 6% belast maar met 19%.

Onze rijke medemens gaat dus een paar procent meer verdienen van veel, en de minder bedeelde Nederlander een paar procent van weinig. Maar iedereen betaalt wel veel meer voor levensonderhoud. Het is me wel weer duidelijk; als je geld hebt ben je belangrijk. Hoe minder je hebt, hoe harder je aan het gas kan. 

Ja, Hitler praktijken noem ik het, alleen Adolf had nog de ballen om mensen in gaskamers te pleuren, de Nederlandsche "regering" sluit liever langzaam de zuurstof af. Wanneer houdt het op?! Wanneer gaan er genoeg gewone mensen naar de klote voor mensen die het net overleven om te zeggen dat dit soort onzin moet stoppen voordat de burger Hilter praktijken gaat uitvoeren op assholes met macht, die ik met heel mijn hart ga steunen!

Ik heb het zo vaak gezegd, en ik zeg het nog 1 keer; als we straks allemaal failliet gaan (en met dit beleid gaan we dat) stel ik voor dat alle topsalarissen eens wat gaan doen voor die bak geld; met hun blote handen het bloeden stelpen van alle slachtoffers die ze zelf gemaakt hebben...

GAMING = HOMOCIDE

Sinds de shoot em up game is gaming niet meer wat het geweest is. Naast het feit dat gamen alleen nog maar lijkt te gaan over grote groepen mensen neer knallen, worden de games die daar NIET over gaan er wel door vergald. 

Het moet allemaal uitdagend, extreem en ultra spannend zijn. Even relaxed tetrissen tegen elkaar is er dus niet meer bij, nee er moet van alles gebeuren om je dwars te zitten zodat het spannend is. Gevolg is dat het geen reet meer uit maakt welke game je speelt, je moet constant op het randje van je stoel zitten en bij je laatste hartaanval het onaangeraakte lauw geworden biertje van de bijzettafel stoten.

Als er dus niemand dood gaat; op het scherm of er voor, is men van mening dat het niet leuk is. Heel gek, maar daar heb ik toch een andere mening over. Het is entertainment, en makers ervan horen geen vriendjes te zijn met cardiologen die op zoek zijn naar nieuwe slachtoffers.

Ik zal wel weer oud aan het worden zijn. Dat is tegenwoordig overal het antwoord op...

TAELPURISTEN GAELOERE!!!

Ik wordt wel eens beticht van taalpurisme, omdat ik mensen wijs op d's en t's in belangrijke teksten. Ik denk dan; "ach, purisme wordt alleen maar bepaald door het niveau van de omgeving" Natuurlijk realiseer ik me dan dat purisme op mij in vele situaties van toepassing is, maar ik gun mezelf een fout. 

Als ik iemand tegen kom die voor mij een purist is, heb ik dat gunnen van het foutje hard nodig. "Ah, je hebt mijn schrift gevonden?" "Nee, want dat zou impliceren dat ik er naar gezocht heb, neen, ik ben het tegen gekomen"

Bij dat voorbeeld zie ik dat er geen ruimte is voor spreektaal, en spreektaal is nou juist zo leuk. "Dat ken niet" is wel een beetje ingeburgerd. Als iemand echter zegt; "Ik wee nie of als dat kon" heb ik nekharen all over the place.

Hier en daar is coulance geboden. "Beter als" (voor de minder bedeelden, het is echt; beter DAN) is gedeeltelijk te wijten aan de Duitsers en hun "Besser als" Kortom; je hebt taalpuristen in vele vormen en mate van agressie. Ik zit liever niet boven op je lip, want dan kan je geen fouten meer uit spreken die ik kan verbeteren. ;)-

NIKE; ANOTHER STRIKE...OUT!!!

Een jaar of 15 geleden werd ik geconfronteerd met iets waar mijn voeten (en daarmee ik ook) erg blij van werden: skate shoes. Toen nog een beetje dunne business kostten de krengen ergens tussen de 100 en 140 gulden. Ik was meer van het 50 gulden budget, dus was het zoeken in de aanbiedingen. 

Zelden had ik geluk, maar als het dan lukte was het hemel op aarde. Vervolgens rukten de sneakershops zoals Footlocker op. Ik dacht mooi, sneakers voor alle soorten sport, skate hoort daar bij. Nee de wereld veranderde in een Nike gedomineerde wereld. Een wereld met lelijke oncomfortabele schoenen die na een week kapot zijn en daarom veel te duur zijn. Skate shoes leken zelfs verdwenen te zijn.

Gelukkig keerde het tij na veel te lange tijd, en rukten de skate shoes weer op. Echter ook de prijs. 80 of 90 euro als normaal prijsniveau. Weer in de aanbiedingen zoeken dus. Fijn dat het vaak lukte, en dat ik meerdere winkels had waar ik terecht kon. 

Nu beginnen die winkels hun schappen te vullen met skate shoes (!!) van Nike!!! Mijn persoonlijk schoenen aartsvijand!!! Er valt zeker geld te verdienen, stelletje wolven! Nike je bent te laat, en niet op je plaats, blijf er van af, je hebt de boot gemist. Zelden heb ik een merk de plank verder mis zien slaan.

Just do it! En daar bedoel ik mee; GOOOOO AWAAAAY BAAASTERDS!!!!

MOED, ONT- EN/OF BE- ?

Als ergens een probleem wordt geconstateerd gaat men op zoek naar een oplossing. Het grappige daar van is dat het probleem in kwestie vaak een effect is van de “oplossing”  van het voorgaande probleem. Daarom kun je beter niet van oplossing spreken, maar van best passende effectremmer van dit moment. Want wie weet welke factoren er nog meer invloed op hebben, of gaan krijgen? Het is dus geen schone taak. Op grote schaal zien we dat in de politiek. Er wordt beleid gemaakt voor alle problemen die we in onze maatschappij tegen komen. Ik vind het moedig dat mensen die taak op zich nemen, ik vind het alleen jammer dat het altijd resulteert in een moedigingsbeleid:

  

-          BEMOEDIGINGSBELEID: Het verbinden van positieve effecten aan de activiteiten die je uitgevoerd wenst, die direct merkbaar zijn voor de personen die deze activiteiten uitvoeren.

-          ONTMOEDIGINGSBELEID: Het verbinden van negatieve effecten aan de activiteiten die je wenst tegen te gaan, die direct merkbaar zijn voor de personen die deze activiteiten uitvoeren.

Nog vervelender is dat er vrijwel altijd wordt gekozen voor het ontmoedigingsbeleid. Het begint er op te lijken dat men niet van het bestaan van het bemoedigingsbeleid af weet. De praktijk leert namelijk dat er niks te verdienen valt aan bemoedigingsbeleid. Als je geld als enige mogelijke beloning ziet tenminste. Kortom, als men wil dat je ergens mee stops, of dat je wat anders gaat doen maakt men hetgeen waar ze je van af willen houden duurder. Hetgeen waar ze je naar toe willen sturen wordt echter niet goedkoper. Ik denk dan; ze houden geld over. Maar nee; er wordt al jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaren gesproken over de bekende strakkere broekriem.

Dat bevestigd dat er mensen onterecht de zakken lopen te vullen. De twee moedigingsbeleiden kunnen niet zonder elkaar bestaan, en toch krijgen wij het voor elkaar in Nederland! Dat heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat daar in Nederland niet zo veel moed voor nodig is. Mensen klagen even, en drukken dan weer op de afstandbediening van hun voordelig bij de Media Markt ingekochte, doch door de bank gefinancierde LED TV. Men is in Nederland zo ontmoedigd, dat we niet meer opstaan uit onze stoel bij de aankondiging van de volgende ontmoediging!

Nederland is MOE, en dat is 3 letters te weinig: DIG…

ETEN DOE JE ZO

Ik kan me niet meer voor de geest halen of het nou Sire was of een andere organisatie, maar de poster zie ik nog helder voor me; 2 van die omhoog gevallen Hollandsche boeren met een patat in de hand en mayonaise aan de snor. De tekst las; Buitenlanders hebben van die rare eetgewoontes. Ergens in de jaren tachtig hingen deze posters overal. Ik vermoed dat het doel was om mensen bewust te maken van het feit dat onze gewoontes voor buitenlanders ook wel eens vreemd zou kunnen zijn. In mijn beleving zou het effect moeten zijn dat wij dus ook meer leren over de eetgewoontes van buitenlanders.
 
We zijn pakweg 30 jaar verder, en de shoarma is aardig ingeburgerd maar toch zie ik veel mensen opkijken als je zegt dat je met zn allen uit 1 Tajin kunt eten. Je kunt toch ook gewoon een bord pakken? Wat me opvalt is dat de Nederlander niet meer bezig is met waarom dingen op een bepaalde manier gedaan kunnen worden. Eten is een noodzakelijk kwaad en daardoor zijn er nog maar 2 vragen; wat en hoe laat? Onze buitenlanders zijn echter nog steeds bezig met hoe en waarom. Dat is helemaal niet zo gek juist omdat eten een noodzakelijk kwaad is. Als je bezig bent met hoe en waarom stopt het ook een noodzakelijk kwaad te zijn.
 
Voor sommigen is het een uitstekende gelegenheid om dingen te bespreken, of om met elkaar te verbroederen (iedereen eet uit dezelfde pan) Voor anderen is het belangrijk stil te zijn, zodat je even tot jezelf komt. Ik ken mensen die altijd alleen eten omdat ze alleen hun eigen energie willen verbinden aan het voedsel dat ze tot zich nemen. Heb je er wel eens over nagedacht wat voor jou goed werkt? Ik weet wel 1 ding; als je meer bezig bent met hoe en waarom, komt wat vanzelf en hoe laat is niet belangrijk meer. Dat is nou juist hetgeen wat het leven een stuk makkelijker maakt…

MERK JE DAT HET GOED IS?

Merkgoed is een raar erfgoed. Terecht zeggen heel veel mensen: “Je betaalt voor de naam” In veel gevallen slaat het ook nergens op dat het zo is. Soms vind ik het bijna jammer dat grote merken soms dingen maken die ik mooi vind. Ik laat me er namelijk niet door tegen houden, als ik iets mooi vind en de prijs is naar mijn zin dan koop ik het. Het kan me ook niet schelen dat er dan nog 9 van de 10 hetzelfde product hebben, ik ben er toch blij mee? Teleurstelling is echter iets wat nog steeds voor komt; de kwaliteit is niet altijd in verhouding tot de prijs. Dan ben ik ook gelijk klaar met zo’n merk, zeker als je bij de klantenservice een “nou en?” houding krijgt.

Nog een goed voorbeeld van merk wat me niet aan staat is Carlsberg. Vroeger (toen de kassen van hout waren en de mannen van staal) kocht je 50 cl Carlsberg in blik bij Aldi voor 25 oud Hollandsche Florijnencenten. Nu stoppen ze 32,987 cl in een groen trendy twistcap flesje, die voor 6 euro over de bar gaan naar de handen van hippe huppelkutten. Dat beeld van dat goedkope Aldi blik gaat niet uit mijn hoofd, dus zal ik het flexe flesje nooit kopen ook al vind ik de inhoud erg lekker. Maar hoe lang hadden ze het vol gehouden om goedkoop te blijven?

Daar zit namelijk nog een punt. Stel dat je met je product de markt op gaat voor een prijs ver onder de ondergrens van je concurrenten. Zeer aannemelijk is dat veel mensen van je gaan kopen en dat je binnen zeer korte tijd erg populair wordt. Kwaliteit is dan niet zo belangrijk, mensen weten dat je onder het “kost niks, is niks” principe werkt. Je populariteit biedt kansen. Er is geld voor productontwikkeling, reclame en andere zaken waar je nooit over gedacht had. Waar ga je in investeren? Blijf je dezelfde kwaliteit tegen een hogere prijs leveren en investeer je in reclame omdat ze het toch wel kopen, of ga je voor dat geld ook betere materialen gebruiken? Wat dacht je van geheime optie 3: op dezelfde voet door blijven gaan en een duurder merk op de markt brengen.

Waarom worden sommige dingen eigenlijk niet goedkoper? DC Shoes heeft al 5 jaar het Court Graffik model op de markt. Het lijkt me dat de startkosten er wel een beetje uit zijn, nu alle combinaties van het alfabet er al achter hebben gestaan. Toch worden ze eerder duurder. Zijn grondstoffen dan duurder? Mayhaps, maar ik denk dat de belangrijkste reden voor dure spullen nog steeds de naam is. Als je naam hebt gemaakt zijn de sporen verdiend en kun je doen met de prijs wat je wilt. Een raar markt effect wat de consument in handen heeft, en waarschijnlijk nooit aan gaat pakken.

Waarom niet? Omdat we in 1996 klaagden over de 170 Florijnencenten die we moesten betalen voor een liter benzine, er “berekend” was dat als we 150 eurocenten moesten betalen voor benzine we de auto zouden laten staan, en nu de prijs 171 eurocenten is terwijl we nog steeds doortuffen. We nemen het voor lief, betalen en klagen! Verder is niemand bezig om dingen betaalbaar te maken, want als het geld uit je zak geklopt wordt, moet je het weer bij iemand anders gaan halen. Misschien is het ook maar goed dat het zo uit de hand loopt want dan kan straks niemand meer iets betalen, gaan we allemaal failliet en kunnen we weer aardig tegen elkaar gaan doen.

En hij merkte dat het goed was…

IKEA UURTJE

Krijg ik een bericht binnen; help ik moet binnen een uur mn bed afhalen bij Ikea, maar mn auto afspraak doet aan last minute vervallen! Ik ben er van overtuigd dat er geen betere persoon is om specifiek zo een bericht naar te sturen. "Kind aan huis" schiet namelijk in alle woorden tekort als het gaat om de "mij en Ikea - combinatie" 

Vooral als het dan niet voor mezelf is, loopt alles voorspoedig; een parkeerplek zo een beetje OP de laadzone, mensen lopen niet in de weg en de nieuwe zelf scan kassa loopt vlekkeloos. "Lattenbodems? Die weet ik wel te liggen" zeg ik vol vertrouwen omdat het zo is. 

De verbazing viert hoogtij als die lange pakketten vervolgens probleemloos in mijn trouwe Nissan Micra glijden. Er moeten vaste klanten zijn die mijn Micra herkennen aan de reclame voor mijn studio op de achterkant. Met een glimlach zeg ik dat ik binnenkort mijn eigen parkeerplek krijg, of een eigen gangpad in de showroom. In mijn hoofd vind ik dat dat ook zo moet zijn.

Mij Ikea hart klopt onmogelijke combinaties van klinkers en trema's op rare plaatsen en ik denk niet dat het op zal houden...

REVERSE SHOPLIFTING AT SELEXYZ

Ik hoop dat het management bij Selexyz een Amerikaans management heeft. In Nederland kennen we namelijk een term "opscheppen" die zich in het Amerikaans vertaalt naar "overtuigd zijn van je kwaliteiten, en dat luidkeels aankondigen" In het Nederlands ben je dan een "blaaskaak" en in het Amerikaans ben je enthousiast. Het enige wat je voor de Amerikaan hoeft te doen is het waar maken, anders ben je iets wat in het Nederlandsch niet uit te drukken is. 

Zo ging ik naar de Selexyz in de passage in Den Haag en plaatste daar mijn boek in de poezie afdeling, netjes onder de "G":

 

En vervolgens ben ik in Rotterdam, waar ze ook een Selexyz hebben, met een poezie afdeling, inclusief een half lege plank. Ja, dan leg je natuurlijk een gelamineerd blad neer met alle gegevens over hoe je het boek kunt bestellen, en ook hier een inkijk exemplaar er bovenop:

Natuurlijk wel duidelijk gemarkeerd: inkijk exemplaar, anders gaan ze er misschien mee naar de kassa. Nu kunnen ze er mee naar de infobalie, of het ISBN opschrijven. Misschien ben ik een geniale idioot die dit voor het eerst doet, of anders denken ze misschien: "O daar heb je weer zo een eigenwijze klootzak die het zo denkt te maken!" In ieder geval vond ik het leuk om te doen, en we zien wel hoe ver het me brengt.

MANNENDINGEN

Mannendingen zijn raar, net als vrouwendingen. Er is niet echt een goede verklaring voor, maar het is zoals het is, en dat is goed. Zoek ook niet naar een formule, want hij is er gewoon niet. Soms snappen vrouwen die mannendingen, zoals sommige mannen vrouwendingen begrijpen. Meestal hebben ze er dan persoonlijk iets mee, of is het een belangrijk deel van hun leven.

Bier is een mannending, al begrijpen vrouwen het heel goed als ze het zelf ook lekker vinden of er veel mee bezig zijn in het bijzijn van mannen. Als het bier langs de zijkant van je glas loopt, smaakt het lekkerder. Het slaat nergens op maar het is zo. Vrouwen zien dan een plakkerig aanrecht of een natte salontafel, mannen zien een heerlijk bier.

Gitaren, vooral elektrische kunnen hard. Dat is mooi. Ze kunnen TE hard. Ze kunnen zo hard dat het een beetje pijn doet, maar vooral lekker voelt. Vrouwen zien ontevreden buren, mannen zien een momentje geluk dat ze best gegund mag zijn. 

Volgens mij is het bij mannen vooral het "eigenlijk mag het niet" effect. Dat zijn ze weer even kind, en doen ze waar ze zin in hebben, al is de hele wereld het er niet mee eens. Wat doen vrouwen, wat eigenlijk "niet mag" maar waar ze wel heel gelukkig van worden? Want dat is het toch?...

Dik NIET voor mekaar

Kent u deze?: " Zo, je zomervachtje aangetrokken?" Of nog beter: "Ja nu ben IK afgevallen, dus mag IK wat over JOUW buik zeggen" Beetje last van je complexen jongen? Die buik interesseert me geen hol, die doet toch wel wat hij wil. Maar heb JIJ wel eens nagedacht of IK me er aan stoor? Nee dus. En als het nou gevoelig ligt? Misschien ben ik wel ziek en houd ik vocht vast of iets ernstigers. 

Met verbazing hoor ik opmerkingen aan en zie ik mensen in mijn omgeving opmerkingen incasseren over de omvang van hun lichaam. Ben je vergeten na te denken? Heb je een "lompe lul pruik" op gedaan? Of had je in het verleden problemen met de omvang van je eigen lichaam, ben je toen compulsief jezelf af gaan beuken, en zie je die afwijking in je hoofd als iets positiefs, zodat je vervolgens iemand anders af kunt gaan zeiken? (ja, je leest het goed, dat is wat je aan het doen bent, dat is niet mijn mening, dat ben je gewoon aan het DOEN)

Wanneer ga je wat aan je eigen probleem doen? Dat is wat ik aan je zou kunnen vragen. Maar ik doe het niet. Het heeft geen zin. Het is overduidelijk dat je NIET klaar bent om aan je eigen complexen te werken, omdat je alleen nog maar bezig bent met die van anderen.

"Zo, jij ziet er slecht uit!" Is ook zo een mooie. Je kan net zo goed een bijl pakken en een stuk uit zo iemands hoofd hakken, dan krijg je nog gelijk ook. Hoe krijg je het uit je bek?! Wat doe je?! Wanneer ben je gestopt met nadenken?! Vast enkele maanden geleden, want anders kan je jezelf nooit zetten tot zo een uitspraak. 

Heb jij een idee over hoe de dingen die je zegt invloed kunnen hebben op iemand anders (positief of negatief) of laat je alles maar uit je smoel rollen? Kom je tot de conclusie dat je maar wat doet; geeft niks, het feit dat je het nu ziet geeft je een aanleiding om er wat mee te doen. Zeg je: "IK?!?!?! ECHT NIET!!!! Vraag dan je omgeving om eens eerlijk tegen je te zijn. Als je dan belooft om niet in volledige zinnen er op te reageren, zullen ze misschien nog eerlijk zijn ook...