In Amerika kom je winkels tegen die Europese goederen hebben, en dus ook "Nederlandsche" producten. Zoals dat overal het geval is zijn die producten aangepast voor de lokale markt, om zo meer in te spelen op de behoefte van de lokale mens, maar wel het dure import product te kunnen verkopen. Soms gaat het een beetje zijn doel voorbij en wordt het een rare aangelegenheid.
Goudse kaas is een goed voorbeeld. De Amerikanen zijn namelijk heel erg gesteld op gemak. Lauw bier kun je bijvoorbeeld niet kopen want je gaat bier drinken toch? Ja dan moet je natuurlijk niet eerst een half uur op de vriezer wachten om je bier te koelen. Goudse kaas vind je daar echter in de meest onmogelijke verpakkingen, en bij voorkeur de grote hele kaas met dikke ronde korsten. Het snijwerk wat daar bij hoort is iets wat Nederlanders niet doen. Nederlanders zullen ook geen enkel Goudse kaas product herkennen in de Amerikaanse winkels.
Terug in Nederland werd ik weer geconfronteerd met een product wat wij Engels noemen maar het zeker niet is; drop. Het is ook een raar product, zeker als je het deelt want aan het eind van de zak zitten er altijd nog een paar van die ronde zwarte zonder vulling en die tripeldekkers met een bruine plak in. Die zijn namelijk niet zo lekker. Laatst kwam ik ook tot de ontdekking dat die bruine de bedoeling hebben om naar chocolade te smaken. Wie dat ooit bedacht heeft is duidelijk geen fan van cacao. Wat bezielt je om een drop product te maken wat naar chocolade zou moeten smaken, en dat al 100 jaar NIET doet om vervolgens als laatste in een zak "Engelse" drop te blijven rotten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten