EN NU?

Dan breng je een gedichtenbundel uit. Dan kom je op het lumineuze idee om er een drieluik van te maken omdat je daar genoeg materiaal voor hebt. Dan weet je hoe het allemaal gaat heten en krijg je een grof idee hoe het ingedeeld moet gaan worden.

Dan maak je deel een, wat vol staat met frustratie en dat is makkelijk kiezen. Maar dan ga je de selectie maken voor deel twee en drie en weet je niet meer zo goed wat nou frustratie is en wat niet. Dat maakt het leuk maar ook moeilijk.

Kon je ze maar achteruit maken, zodat alles steeds makkelijker werd. Maar zo zit het niet in elkaar en dat maakt het leuk, uitdagend maar zeker niet makkelijk.