OVERLEVEN

Als ik muziek luister die ik op de middelbare school luisterde word ik bevangen door een gevoel van nostalgie wat duidelijk geen nostalgie is. Het doet me denken aan een tijd waarin ik niet heel gelukkig was, maar wel veel meer in contact met mijn gevoel. Daar was ook tijd voor, want aan school deed ik niet zo veel dus ik had bakken met tijd om mijn gevoel te ontdekken.

Nu ik in staat ben om daar wat mee te doen merk ik dat allerlei zinloze sociale tijdverspillingen zoals werk mijn ontplooiing van mijn gevoel nu in de weg staan. Boodschappen doen, waanzinnige rekeningen betalen van allerhande bedrijven en overheidsinstellingen die het gezamenlijk doel hebben om je ten gronde te richten maar dan net niet zodat je kunt blijven betalen.

Allemaal tijdverspilling en afleiding van hetgeen waar ik zo lang aan gewerkt heb; mijn gevoel analyseren en ten gehore of geleze brengen. bescheiden als ik ben zeg dat ik er nog een soort van godverdomme goed in geworden ben ook. Als ik dan zie wat een superverzameling van zinloze zaken subsidie krijgen vraag ik me wel eens af waarom niemand mij subsidie geeft.

Dan moet je er vast om vragen en zo zit ik ook weer niet in elkaar. Ik doe wat ik doe en als je dat goed genoeg vind om geld aan uit te geven dan is dat jouw (enige juiste) keuze. Feit is dat ik nu moet overleven met dingen die me geen moer interesseren laat staan dat ik de motivatie kan opbrengen om ze te doen. Plichtsbesef omdat een of andere gek me wel geld wil geven voor al die levenloze handelingen die ik gedurende mijn werkdag uit moet voeren houdt me gaande in een maas van voor mij bijna ondraaglijk kansloze jammerheid...