MONGOLENSTOET

Vandaag raakte ik zoals elk jaar verstrengeld in een onverwachte file die steevast wordt veroorzaakt door een kudde vrachtwagens die al toeterend een aantal verstandelijk gehandicapten rond rijdt door de regio waar ik woon. Respectvol noem ik dat dan ook elk jaar de mongolenstoet. 

Ik vind het een leuk initiatief en ze genieten er vast enorm van, maar ik ben ook van mening dat het in deze regio eigenlijk niet meer gaat. Het is druk, heel druk en files zijn een dagelijkse realiteit ook in het weekend. Elk jaar zit ik dan ook weer hoofdschuddend achter mijn stuur met met stilgelegde motor omdat het wel eens een uur kan duren voordat ik door kan rijden. 

Dan komt het besef dat ik wel eens een zenuwachtige kutnederlander kan zijn die op wil schieten en nergens geduld voor heeft. Helaas wordt mijn karmisch inzicht verbroken door een ambulance die heel graag de stoet wil doorbreken onderweg naar een slachtoffer of wellicht met het slachtoffer al achterin. Zelfs door de verkeersregelaars die er op worden getraind om zulke situaties goed op te lossen wordt deze ambulance gezien als onderdeel van de stoet en verliest daarmee (mogelijk dodelijke) seconden. (als elke seconde telt)

Dit soort dingen gaan niet meer! Heel leuk dat mensen er jaarlijks van genieten maar als ik met mijn honderd collega's zou moeten verdedigen dat iemand sterft omdat ik een uitje van de zaak heb kan ik de advocaat niet betalen die 10% kans maakt om die zaak te winnen. Zoals altijd is alles weer helemaal buiten perspectief als er om gegaan word met een minderheid.