HAALBAARHEID

In een eerdere blog zei ik dat het beter is te richten op haalbare doelen, maar wat is haalbaar? Eigenlijk is het heel simpel. (zoals altijd, maar in werkelijkheid door al onze maatschappelijke activiteit weer heel moeilijk) Je verwachtingspatroon speelt de grootste rol. Kun je dan door te verwachten dat je alles klaar speelt, alles klaar spelen? In principe wel, maar de wereld is niet zo ingericht dat jij dat verwachtingspatroon kan hebben, en het nog belangrijkere er in geloven.

Er wordt van ons verwacht dat we zo veel mogelijk voorbehoud stoppen in alle goede dingen die we zouden kunnen ervaren. We worden er mee opgevoed, in getraind en vooral onderhouden. De kredietcrisis is zo een mooi voorbeeld van de maatschappelijke druk die gelegd word op alle onmogelijkheden. Hoe meer we ons los proberen te wurmen van die gedachtegang, hoe harder ze gaan knijpen. Maar houdt vooral vol, het zeepje gaat ze een keer uit de handen glippen!

Natuurlijk helpt het als er voor de dingen die je wil niet allerlei bureaucratische muren staan, maar het betekent niet dat je ze niet neer kunt halen. Slopen die handel!