Kun je groot zijn in poezie? Ik wel. Rijm, metrum, leestekens, allemaal beperkingen voor de vrijheid van de lezer. Ik doe wat ik wil als ik weet dat het mooi is. Als ik weet dat het op verschillende manieren mooi kan zijn voor uiteenlopende mensen. Dan heb ik mijn doel bereikt en is er geen grootmeester in de letterkunde die me kan vertellen dat ik het niet goed heb gedaan.
Jammer dat er in Nederland geen plaats is voor overtuiging. Je moet bescheiden zijn, dan schop je het ver. Wat schop ik ver? Mijn gevoel? Mijn talent? Mijn integriteit? Mij? Ook als je goed bent moet je vechten, en dat vind ik prima. Maar waar vecht ik tegen? Jaloezie? Afgunst? Kleinering?
Nederland zou zou veel groter kunnen zijn, maar we dompelen onszelf onder in keihard zinloos werken en een bescheidenheid die alles smoort wat we zouden willen schreeuwen.
Schreeuw je talent uit en laat mensen ervan genieten. Ontdoe jezelf van je Nederlansche bescheidenheid ketens en wees vrij! Het is zo mooi...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten