Luisteren is te laat
Voor ongecontroleerde zinnen
Die geen houvast geven
Aan hoe het straks gaat
Het keert zich naar binnen
Geen ruimte meer om te leven
Ook de klok is niet te vinden
Met de klepel in de binnenzak
Met de minuut meer brak
Zonder doek is er geen winden
Om woorden die worden gesproken
En gedachten uit te koken
Maar waar vind ik het relaas
Die aan mij nooit beloofd is
Neem ik nog een slok
Totdat het weer nog steeds niet verdoofd is
In dat glazen ding in de gang vind ik een dwaas
Die luistert naar wat een ander hem heeft doen vertellen
Maar in minderende mate
Net zoal ik heeft hij in de gaten
Dat hij nooit terug hoeft te bellen
Om de woorden te herhalen
Uiteindelijk blijft het dwalen
Om een verhaal zonder plot
Fysiek of mentaal malen
Een keer gaat het kapot
Geen opmerkingen:
Een reactie posten