HOOP

Hoop lijkt zoiets moois. Zo lang er hoop is, is er leven. Toch zijn er meer mensen teleurgesteld in hoop dan er mensen zijn die er gelukkiger van zijn geworden. Het verschil ligt in de boodschap die de hopende mens geeft. De gelukkig hopende mens spreekt hoop uit met stelligheid, en laat het daarna los. De ongelukkig hopende mens is alleen maar aan het wachten, met de wetenschap dat de partij waar ze op wachten wel eens met slecht nieuws zou kunnen komen. Het gebrek aan geloof en vertrouwen creëert de mogelijkheid van slecht nieuws. Het wachten creëert de teleurstelling.

Hoop doet leven gaat niet meer op, hoop doet wachten en wachten doet verwachten, wat je afhankelijk maakt. De enige manier om het leven in te richten is het voor te schrijven. Zorg dat je precies bent zodat je nooit hoeft te zeggen; “Maar zo bedoel ik het niet!” Wensen doet leven, loslaten doet verder leven.

Hoop laat je risico’s nemen voor het doel van iemand anders. De hoop dat je daar zelf ook een graantje van mee kan pikken is wachten op iets wat iemand je kan geven. Loterijen zijn er een goed voorbeeld van. Doe je er aan mee, zoek er dan een die een goed doel steunt en zie het als donatie. Je steunt een doel en dat laat je het los. Op de bank zitten met een papiertje met codes er op, kijkend naar reclame waar de uitslagen tussen worden gepropt is hopen en wachten terwijl het leven zich om je heen ontvouwt.

Gooi hoop op de hoop van concepten uit de oude orde en laat los…

GEDULD

Als je het gevoel hebt dat je geduld op is, dan klopt dat. Geduld is ook op, want het bestaat niet meer. Het impliceert namelijk wachten, en dat je iets van iemand anders moet krijgen. Daarmee maak je het eigen geluk afhankelijk van een ander, die op zijn beurt weer geduldig wacht op hetgeen hij denkt te gaan krijgen van iemand anders. Geduld is allang geen schone zaak meer, want het richt zich op een ander en verzuimt de eigen verantwoordelijkheid. Die verantwoordelijkheid bestaat uit 2 zaken:

1: Wens jezelf wat je graag wilt. Jezelf is daar een sleutelwoord in, want uiteindelijk ga je het van niemand krijgen. Het overkomt je, en de mensen om je heen die daar een rol in spelen zitten op dezelfde karmische golflengte als jij. Ze sluiten zich alleen maar bij je aan omdat jij hebt gewenst dat je wilt doen wat er zich aan het ontvouwen is. Als je wenst wees dan heel duidelijk. Vertel wat je wilt, in welke context, waarom je het wilt doen en hoe je voor je ziet dat het gaat bijdragen aan jouw wereld. Niet alleen zet je daarmee het pad in je leven uit, je maakt jezelf zo veel duidelijk. Hoe kan karma jouw wensen vervullen als je zelf niet weet wat het is?

2: Laat het los. Dit is het moeilijke gedeelte. De mens wordt getraind om te wachten. Als je wacht, laat je het niet los, want je blijft gericht op het resultaat van waar je op wacht. Door te wachten zet je de andere zaken in je leven stil. Je bent immers bezig met wachten. Laat, het, los. Je hebt duidelijk gespecificeerd wat je wilt, en nu geef je de kosmische krachten de ruimte om daar invulling aan te geven. Dan zie je ook duidelijker wanneer er zich iets voordoet waar jij actie op moet ondernemen, iets wat je niet zou doen als je aan het wachten was.

Het klinkt zo simpel en dat is het ook. Je enige beperking is dat heel je leven is ingericht op wachten. Het wordt normaal gevonden, maar dat is het zeker niet. Denk maar eens aan alle keren dat je moest wachten, het geeft je altijd een onzeker gevoel met een onrust die aan je vreet. Dat komt ook omdat hetgeen waar je op wacht niet door jou is gespecificeerd, en weet je niet wat je te wachten staat.

Wacht niet langer, maar wens jezelf en laat los. Geduld is voor hen die afhankelijk blijven, neem je leven in de hand en geef het concept geduld terug aan iedereen die het aan je gegeven heeft.

DE NIEUWE ORDE

Wellicht zijn er mensen die geheel uit de wind zijn gebleven als het gaat om berichtgeving die spreken over zaken als “De nieuwe orde” en “Het nieuwe bewustzijn” Ik daarentegen zit er middenin en hoewel het lezen er van vaak blijft liggen bij mij door gebrek aan tijd en de hoeveelheid waarin het wordt aangeboden, de informatie begint zijn plek te vinden in mijn wezen. Het is bijna niet te bepalen hoe ver je hier in zit omdat het je gebeurt. Er is geen standaard voor omdat iedereen nou eenmaal anders, en het nieuwe bewustzijn houdt daar rekening mee. Er zullen hier lezers zijn die denken; “Waar heb je het over?!?!” Ook dat is bijna niet uit te leggen en zeker niet kort. Ik ga niet zeggen dat jullie er niet klaar voor zijn of dat jullie te laat zijn om je er in te verdiepen. Je er in verdiepen betekent namelijk niet dat je er veel wijzer van wordt, juist omdat het aan het gebeuren is. Ik denk dan ook dat het allerbelangrijkste is om het te laten gebeuren.

Wat dan? Kijk eens om je heen. Analyseer het nieuws nou eens tot wat er werkelijk gezegd wordt. De wereld die tot nu toe om ons heen gebouwd is, staat op losse schroeven. Niet alleen omdat alle begrippen die zich daar in bevinden niet waar zijn, maar juist omdat mensen dat langzaam aan beseffen. Dat betekent dat de “oude orde” aan het vervallen is. Wat je dan ziet is dat de mensen die er nog heilig in geloven aan het klampen zijn. In een wanhopige poging wordt vast gehouden aan zaken die niet meer werken. Dat is al heel lang zo, maar nu zijn er genoeg mensen die het daar niet meer mee eens zijn, en er voor op durven staan. Vergeet niet dat veel van deze mensen ook niet weten hoe dan wel, en misschien zijn er wel bij die een zelfde structuur op willen bouwen, maar dat zij dan aan het rijke roer staan.

Ik geef alleen maar informatie, verder ben ik toeschouwer. Het is namelijk in gang gezet en dat is niet meer af te houden. Het nieuwe bewustzijn laat me dingen zien waarvan iedereen nu zal zeggen; “Hoe kan dat nou?” Toch moeten ze waar zijn als er zo veel vreemde energieën door mijn wezen heen gaan die zo veel informatie achter laten dat mijn lijf er soms moeite mee heeft. Waar we nu waarde aan hechten is ons voor geschreven, immers hebben anderen er altijd meer baat bij dan wij zelf. Het is alleen gericht op geld. Het persoonlijk geluk wat wij als mens kunnen ervaren zoals verliefdheid, samen zijn en de prachtige spiegeling van jouw karakter in een kind, daar kan een ander baat bij hebben, maar alleen als wij dat toe laten. Daar hebben we controle over. Hetgeen waar we daarbuiten veel waarde aan hechten is gebaseerd op financiën. Door anderen dan, niet door jezelf. Kijk of er economisch belang is, en je zult zien dat een ander meer baat heeft bij hetgeen je bezigt.

Werk is straks niet meer belangrijk, de zorgverzekering is straks niet meer belangrijk, grote dure spullen zijn straks niet meer belangrijk, je hypotheek is straks niet meer belangrijk en belasting is straks niet meer belangrijk.  Om vooruit te kunnen zullen we deze concepten los moeten laten. Ze zijn namelijk gericht op een centraal voor ons belangrijk doel; een select stel “mensen” alle geld en macht van de wereld toe te bedelen. Ik neem hierin graag de rol op als idioot die wordt uitgelachen om zijn idiote uitspraken die later waar blijken te zijn. De geschiedenis zit er namelijk vol mee. De koplopers worden altijd uitgelachen, omdat hun visie niet aansluit bij de bekrompen massa. In dit geval wordt de bekrompen massa gemaakt door de”elite” die jou als loonslaaf inzet om allerhande zaken te regelen.

Hoe het gaat in de nieuwe orde? Geen idee, ik kan me voorstellen dat er veel zelfmoorden plaats gaan vinden. Als een systeem wat van zo veel zaken aan elkaar hangt zo diep bij mensen is binnen gedrongen dat heel hun leven in teken staat van dat systeem, en dat valt, dan kan ik me voorstellen dat er iets in je hersenpan doorbrandt. Er zijn er altijd maar een paar die echt buiten de doos kunnen denken, en die kunnen informatie anders verwerken. Ik had er graag bij geweest toen ze in de brainstorm sessie zaten over hoe de nieuwe Apple stores er uit moesten zien, en iemand riep; “We doen de kassa’s weg.” Dat is natuurlijk een geweldige ingeving die ze ook nog waar gemaakt hebben! Maar er hebben natuurlijk echt lui bij gezeten die kortsluiting kregen toen de uitspraak gedaan werd.

Alles waar ik nu mee bezig ben wat de oude orde ondersteunt, vervult me met een gevoel van verzet. Ik denk dat er een moment komt dat ik het niet eens meer kan. Dat als ik er alleen al aan denk, bepaalde lichaamsfuncties uitvallen om te voorkomen dat ik er aan begin. Wat gaat de huidige orde nijdig worden op mijn insubordinatie, ik kan er helaas steeds minder aan doen, ik moet me confirmeren aan de nieuwe orde. Dat bestaat uitsluitend uit loslaten, wellicht hetgeen wat de gevestigde orde het meest dwars zit.

Ironisch neemt daarmee de tijd die ik heb om me er in te verdiepen toe, en de noodzaak om dat te doen neemt af. Dat kan maar 1 ding betekenen; die tijd wordt vrij gemaakt voor een taak die nog niet aan mij bekend gemaakt kan worden op dit moment. Ik kan alleen maar zeggen dat ik er klaar voor ben…

KEHK (EN LUISTAH) NAH JE EHGE

Vincent van Gogh maakte schilderijen met een bepaalde techniek, die er voor zorgde dat je een prima beeld had van het werk op een afstand. Als je er dicht op staat kun je prima de techniek aanschouwen, alleen het totaalplaatje is dan helemaal zoek.  Voor iemand die schildert is het heel interessant om te zien hoe die techniek in elkaar steekt, maar op een bepaald moment zal hij toch die afstand moeten nemen om het resultaat er van te bekijken.  Zo ziet hij het beeld, en hoe dat tot stand is gekomen. Dit werkt met heel veel zaken zo, je kunt het kleinschalige niet beoordelen zonder het totaal te zien en andersom.

Met horen werkt dit precies hetzelfde. Niet dat je een beter beeld krijgt van iemands verhaal als je er op verschillende afstanden naar luistert, het gaat meer om de hoeveelheid. Als er 10 mensen bij een evenement aanwezig zijn geweest heb je 10 verschillende verhalen. Die verhalen zijn onderhevig aan de beleving van de vertellers. Als je er 1 gehoord hebt krijg je een beeld van wat er zich heeft afgespeeld, maar die 9 andere verhalen geven definitie aan de eerste en alle 10geven elkaar overeenkomsten en tegenstrijdigheden.  Net zoals een schilder probeert te begrijpen hoe de techniek tot stand is gekomen, probeert hier de luisteraar te begrijpen hoe het in elkaar zit.

Kijken en luisteren zijn de 2 zaken die belangrijk zijn bij het nieuws. Samen vormt het jouw mening over wat er aan de hand is in de wereld. Als we dan even terug gaan naar die schilder die misschien wel 50 keer heen en weer moet van een close-up naar het totaalbeeld om te zien hoe het zit, en de luisteraar die 10 verhalen over hetzelfde evenement aan hoort en dan nog tegenstrijdigheden constateert, hoe kunnen we dan in 2 minuten nieuws een mening vormen over gebeurtenissen in de wereld? Buiten het feit dat je grote vraagtekens kunt zetten bij de objectiviteit van nieuws items, hoe veel verschillende zenders en journalisten moet je bekijken en beluisteren om een beeld te vormen? Kom je dan nog wel aan werken toe?

Het valt me op dat mensen die nog steeds veel met het nieuws bezig zijn, de grootste moeite hebben met het sorteren van alle informatie. Opvallender is nog dat deze mensen nog steeds verbaasd kunnen worden met schandalen. Mijn conclusie is dat mensen die het nieuws nauwlettend volgen eerder slecht geïnformeerd achter blijven, dan op de hoogte zijn. Daarnaast is “op de hoogte zijn” een hoogst subjectief concept, waarbij vooral de mensen die willen dat je het niet bent, graag jou het gevoel geven dat je het wel bent.

Ik daag hierbij alle nieuwsverslaafden uit om eens de media uit de weg te gaan. Ik vraag je niet om je af te sluiten, want het bereikt je toch wel, maar houdt de radio en TV eens uit, lees geen krant en bekijk geen nieuwsitems op internet of social media. Naast het feit dat het lekker rustig is en je kunt concentreren op belangrijker zaken, zul je zien dat er zonder al die input genoeg nieuws jouw kant op komt. Bijkomend voordeel is dat het al door 40 meningen is vervormd, en daarmee filter je nieuws dat zich makkelijk leent voor spookverhalen er zo uit. Zo heb je een veel beter beeld van wat er aan de hand is, zonder alle ruis.

Maar eigenlijk is bovenstaande een pleidooi gericht op mensen die “leven” van het nieuws. Het werkelijke doel er van is om te laten zien dat het nieuws niet belangrijk is. We zijn er allemaal zo op gericht dat we vergeten dat het allemaal alleen maar storing is. Als je naar een ander kijkt doe je namelijk een fundamenteel belangrijk iets niet; naar jezelf kijken…

CONSUDEMENTIE KUN JE ZELF BEHANDELEN

Wat niemand je vertelt is alles wat je moet weten. Het is niet zo maar dat alles wat je tot nu toe hebt geleerd, heeft geresulteerd in het feit dat je alleen maar doelen van een ander hebt behaald. De bubbel moet barsten, alleen dan weet je wat jouw doelen zijn. Jouw doelen hebben vaak niet zo veel te maken met het leven zoals je dat kent. Een lange vakantie in Azië doen is namelijk niet jouw doel. Het is een leuke ervaring die een nieuw licht schijnt op alle zaken waar je dagelijks mee hebt te maken. In het laatste zit jouw doel; uitzoeken wat je dagelijkse routine is en of je daar mee door wilt gaan. Dat is wat er werkelijk achter zit. De cultuurschok zit meer in het terugkomen dan het er heen gaan.

Je kunt dit soort dingen ook uitzoeken gedurende de tijd die je door brengt in je dagelijkse gang van zaken. Dat vereist echter een andere manier van kijken, een manier die vaak moeilijk toe te passen is omdat je de focus hebt op het bejag van iemand anders. Dat is nou juist precies hetgeen wat je het verst weg trekt van de gedachtegang die je nodig hebt om los te komen van die focus die je maar een enkele zaak heeft gegeven; afhankelijkheid.

Je bent echt niet de enige die zich af vraagt of het nou nodig is dat andere mensen bepalen waar 80% van je verdiensten heen gaan. Je bent echt niet alleen als je denkt; "Waar wordt dat geld eigenlijk allemaal aan besteed?" En dat het feit dat alles zo veel duurder is geworden tegen een slechtere kwaliteit met een groeiende bevolking die daar aan mee betaalt, verbaast niet alleen jou. Je voelt je een slaaf van het geld omdat je dat bent. Iedereen is dat ook al heel lang, maar het wordt zo duidelijk nu.

Als je dat kan zien, kun je er los van raken. Daar hoef je echt niet voor in een hutje op de hei te gaan wonen. Je kunt gewoon deel blijven nemen aan het leven, maar op jouw manier. Je kijkt heel helder naar alles wat er zich afspeelt, en probeert er zo min mogelijk aan deel te nemen door het op jouw eigen wijze te doen. 

Is dat een oproep tot anarchie? Misschien, maar dan zonder rellen, plunderen en brandstichting. Je eigen gang gaan is eigenlijk genoeg. Je leven is van jou, laat niemand dat met nietszeggende regels van je af nemen. Consumeren is afhankelijk worden, en daar wordt ook op gerekend. Dat gaat langzamerhand niet meer, omdat we daar te slim voor worden. Laat dat lekker gebeuren, en zie wat je daar voor jezelf uit kunt halen...