Hoop lijkt zoiets moois. Zo lang er hoop is, is er leven. Toch zijn er meer mensen teleurgesteld in hoop dan er mensen zijn die er gelukkiger van zijn geworden. Het verschil ligt in de boodschap die de hopende mens geeft. De gelukkig hopende mens spreekt hoop uit met stelligheid, en laat het daarna los. De ongelukkig hopende mens is alleen maar aan het wachten, met de wetenschap dat de partij waar ze op wachten wel eens met slecht nieuws zou kunnen komen. Het gebrek aan geloof en vertrouwen creëert de mogelijkheid van slecht nieuws. Het wachten creëert de teleurstelling.
Hoop doet leven gaat niet meer op, hoop doet wachten en wachten doet verwachten, wat je afhankelijk maakt. De enige manier om het leven in te richten is het voor te schrijven. Zorg dat je precies bent zodat je nooit hoeft te zeggen; “Maar zo bedoel ik het niet!” Wensen doet leven, loslaten doet verder leven.
Hoop laat je risico’s nemen voor het doel van iemand anders. De hoop dat je daar zelf ook een graantje van mee kan pikken is wachten op iets wat iemand je kan geven. Loterijen zijn er een goed voorbeeld van. Doe je er aan mee, zoek er dan een die een goed doel steunt en zie het als donatie. Je steunt een doel en dat laat je het los. Op de bank zitten met een papiertje met codes er op, kijkend naar reclame waar de uitslagen tussen worden gepropt is hopen en wachten terwijl het leven zich om je heen ontvouwt.
Gooi hoop op de hoop van concepten uit de oude orde en laat los…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten