RECHT IS TOCH MAAR KROM 2

Kunnen jullie je nog die jongens uit Turnhout herinneren die in Eindhoven een jongen het ziekenhuis in geschopt hebben? Die werden aangeklaagd voor poging tot doodslag ja. Ken je dan dat verhaal van die gozer uit Heerlen die wegens het weigeren van afstaan van DNA een onaangekondigde inval kreeg van 5 man in kogelvrij tenue met een schild en een stormram? Die zich te pletter schrok en 5 man van zich af moest houden ja. Wist je dat hij aan werd geklaagd voor poging tot moord met voorbedachten rade in 3-voud?

O je hebt er helemaal niks over gehoord. Dat is niet vreemd, want dat heeft men ook liever niet. Straks krijg je vast een keer een bericht over een gevaarlijke knuppelgek die vast zit, maar zo zit het nieuws nou eenmaal in elkaar; wat je echt moet weten om in te buurt te komen van denken er een mening over te kunnen hebben, dat vertellen ze je niet.

De zaak was ook zo opgezet. We komen met veel geweld binnen, daarmee lokken we geweld uit, dan zetten we hem in voorlopige hechtenis, laten we hem 8 maanden later zijn verhaal doen en bijna een jaar later pas zitten we in de rechtzaal. Dan hongeren we hem een ochtend uit, beginnen we de zaak met bijna 2 uur film, krijgt hij na 9 uur droog zijn eerste glas water en dan moet hij vast aggressief over komen. Dat hebben we nodig; die gevaarlijke knuppelgek die we 8 jaar weg kunnen zetten.

Maar waarom zou je dat doen met iemand die alleen het afstaan van zijn DNA geweigerd heeft? Zou dan zijn wetenschap van een grootschalig corruptieschandaal bij de politie een rol spelen? Er is maar 1 rechter die om dat feit heen kan; een omgekochte.

Uniek feit is dat deze man de eerste burger is in Nederland die een reconstructie verzoek gehonoreerd heeft gekregen. Gelukkig is voor de oplettende kijker duidelijk dat men overdreven hun best heeft gedaan om dit zo ver mogelijk tegen de verdachte te keren. Allemaal tekenen dat men heel graag wil dat deze verdachte zo lang mogelijk vast zit. Rijst bij mij ineens de vraag: “Ik maak deze zaak nu mee, maar hoe veel klokkenluiders zijn er al stilletjes weg gezet waar ik geen weet van heb?”

Zo zie je maar dat ook in onze maatschappij, ook onder de hoog opgeleiden geld boven karakter gaat. U heeft vrijheid van meningsuiting, maar als het mijn illustere zaken dwars zit, neem ik al uw vrijheden af. Ik ben op zoek naar de waarheid, maar als het me geld kost ben ik bereid mijn waarheden bij te schaven tot een voor mij kostenloze uitspraak. Ik ben het recht, maar krom als het beter uit komt…

RECHT IS TOCH MAAR KROM 1

Ik heb vorige week voor het eerst in mijn leven aanleiding gehad om een rechtszaak bij te wonen, en dat is een ervaring die ik graag met jullie deel. Daarin wil ik graag een duidelijke tweedeling maken; de inhoud van deze zaak, en de vorm waarin de rechtsgang zich afspeelt in Nederland wat waarschijnlijk veel algemener en normaler is dan ik het heb mee gemaakt. Met het laatste wil ik graag beginnen, omdat die uiteindelijk de idioterie van de inhoud gerelateerde zaken ondersteunen.

Woensdag 23 januari om 13:30; de zaak zou moeten beginnen maar 13:45 is toch ook goed? Wat ik op dat moment niet weet is dat de verdachte al om 7:00 is opgehaald, en vanaf 7:30 in een hok met beperkte verselucht voorziening zit zonder eten of drinken. Hij moet het nu opnemen tegen jurk 1; de officier van justitie, en jurk 2 tot en met 5: 3 rechters en een notulist. Zelf heeft hij maar 1 jurk; advocaatje.
Alle aanwezigen inclusief de advocaatjurk staat op als jurk 2 tot en met 5 binnen komen. Blijkbaar moeten we respect tonen voor de volwassen mensen die op basis van een stapel papier en wat heen en weer geslingerde woorden over een mensenleven moeten gaan beslissen.

Maar eerst moet er bijna 2 uur worden gekeken naar een saai filmpje omdat de dvd van de rechters niet werkte en dus konden ze vooraf de film niet bekijken. Die van de officier van justitie deed het wel, dus dan maar in de rechtzaal kijken. Jurk 2 kon zijn ogen niet open houden en heeft zeker de helf van de film gemist, zoals hij ook zal blijken de helft van de rest te missen.

Daarna was er tijd voor geouwehoer, veel geouwehoer. Blijkbaar is het interessanter om 3 kwartier te lullen over de aftrekbaarheid van de BTW op het vervangen van eigendommen van de politie dan praten over waarom iemand van poging tot moord wordt beschuldigd. Als de verdachte voor het eerst wordt aangesproken twijfel ik aan de bril van de rechter, omdat het toontje waarop de vraag werd gesteld suggereerde dat ze een kleuter voor zich zag.

Vervolgens mochten officier van justitie en advocaatje elkaar heen en weer bestoken met technische futiliteiten, achternamen van verdachte en verbalisanten in combinatie met stapels pagina nummers. Het zal je werk zijn; elk woord wat de ander heeft gezegd 17 keer uitwonen om van een jurk gelijk te krijgen.

Uiteindelijk kwam het slotpleidooi van de verdachte; de enige keer dat er duidelijk werd verteld wat er aan de hand is geweest, zonder pagina nummers, zonder ja maar jij dit of dat. Alleen waar het om gaat, op de man af. Zo moesten alle klapperende oren alles even verwerken om te kunnen zeggen; “over 2 weken doen we uitspraak”

Petje af voor de officier van justitie, rechters en bewaking. Heel knap dat je dit elke dag kunt doen zonder elke minuut meer van de wereld en jezelf te gaan walgen. Gelukkig kun je af en toe een uurtje televisie kijken, mensje luisteren of weg doezelen voor € 375,- per uur. Tenzij je bewaking bent, dan ben je al blij met € 10,-

KOM, PLOT!

Herinneren jullie je nog de tijd dat je iemand af kon schepen als een gek die zijn tijd verdeed aan complot theorieën? Dat kun je nog steeds, maar toch moet je met toenemende mate dingen toegeven aan de complot fanaten om ons heen. Dat komt niet omdat je er meer in bent gaan geloven door de stortvloed aan informatie, maar door het simpele feit dat grote coöperaties, overheden en andere machthebbers steeds meer moeite krijgen om de informatie waarvan ze niet willen dat je het hebt, van je verborgen te houden. Dat is een verdienste van die vent die maar "altijd weer hetzelfde verhaal tegen je op staat te hangen" 

Want als je nog steeds denkt dat de meerderheid van de mensen aan de macht het beste met je voor hebben, of je hebt geen idee waar ik het nu over heb, dan heb je wel liggen slapen achterin de bus voor weet ik hoe lang. Uiteindelijk komt het steeds weer neer op hetzelfde principe; jij moet voor jezelf zorgen, want als je dat aan iemand anders over laat, en er is een mogelijkheid om jou daarin te misbruiken zal die kans worden aangegrepen. Het basisprincipe overleven is bij de mens door een overontwikkeld hersengebied een beetje doorgeslagen naar; als ik maar veel meer dan genoeg heb zodat als anderen weer van mij stelen ik achteraf toch nog te veel heb. 

Moeten we dan allemaal wild om ons heen gaan slaan met uitgebreide verslagen over hoe slecht er met ons om gegaan wordt? Dat zou alle dynamiek uit het leven halen, maar een betere spreiding is wenselijk. Nu heb je grofweg de meute die liever de andere kant op kijkt, een select stel extremisten, een grote groep die zich van sommige dingen bewust is maar er niets mee doet, en een paar verdwaalden die meer informatie heeft dan degene die het hoofd omdraait en af en toe probeert er wat mee te doen. 

Wat kun je doen? Praat er over. Hoe simpel is dat? Want bewustwording begint bij informatie. Nu is het wel zo dat ik zelf geen kranten lees, de radio en televisie liever uit heb, en nooit aan het internet over laat wat zij me willen vertellen. Mensen vragen dan vaak hoe ik dan over dingen mee kan praten, en komen na 1 gesprek er achter dat ik vaak completere informatie heb dan de nieuwsgierige mens. Ik bepaal namelijk zelf welke informatie plausibel is, en meet het af aan dingen waarvan ik vermoed dat ze het meest waar zijn. Ik meet ze vooral niet af aan degene die het hardst roept. Dat geeft gefilterd nieuws, en dat is het misschien een dag later maar wel een dag langer over nagedacht. 

Waar je voor op moeten passen is het te verdiepen in de stof, want dan zou je wel eens meer tegen kunnen komen dan je in een lees sessie kunt verwerken. Dat is de meest directe weg naar complot theorist. Bewust kiezen voor het negeren van de informatie die steeds moeilijker voor je te verstoppen is zou je het andere uiterste kunnen noemen. Zoals met alles zit ergens daar tussenin een gezonde zone. Balans, het exacte midden, ga je nooit vinden. 

Het hoeft geen hoger levensdoel te worden, maar blijf geïnteresseerd.

ROZE DINSDAG

Mensen zijn beïnvloedbaar tot op hoogtes die je zouden kunnen beangstigen als je geen controle hebt over jezelf. Daarom wordt er ook druk geadverteerd met het feit dat het goed is om eens de controle kwijt te zijn. Buiten het feit dat je dan zeer waarschijnlijk met andere mediaberichten een hoek in wordt geduwd waar ze je willen hebben, kan men door berichten die angst opwekken je zo passief maken als nodig. Voor wat? Ik weet het niet, en ik wil het ook niet weten. Ik ben de laatste die een complot theorie de wereld in wil sturen dus dat doe ik ook niet. Althans, niet in detail. Dat betekent niet dat de complotten er niet zijn.

Ik zie vaak niet de toegevoegde waarde van berichten in de media. Eigenlijk zo goed als nooit. Melden dat er een griepepidemie heerst, terwijl je weet dat het resulteert in 40% extra ziekmeldingen de volgende dag. Is het doel het verkopen van meer inentingen? Zo ook blauwe maandag; de 3e maandag van januari, dan zijn mensen het meest depressief van het hele jaar. Ik denk dat gezien het voorbeeld hiervoor, het niet heel bevorderlijk is om het te roepen in de media. Alle hypochonders meteen aan de Prozac, de Ritalin loopt 3 keer zo hard en er springen er 4 spontaan voor de trein.

Het is bekend dat tegenover elke “low” in een depressie, een “high” staat om te compenseren. Vandaar pink Tuesday, morgen zie je alles weer door een roze bril. Vergeet dan niet om even terug te denken aan blue Monday, want dan leer je dat je door matiging niet van die extreme highs hebt, met als gevolg geen extreme highs.

EEN BETERE CRISIS BEGINT BIJ JEZELF

De crisis bestaat niet, of je het nou wil of niet. Opvallend is dat als je goed op let, de meeste mensen heel graag willen dat hij bestaat. Het in stand houden er van is ook heel erg makkelijk, en misschien is dat wel de reden dat mensen de crisis graag zien; het is makkelijk. Wat ze vergeten is dat het wellicht net zo makkelijk is om hem te doen verdwijnen, maar dan moeten mensen doen wat ze niet gewend zijn; hun eigen lijn trekken.

De “verzorgingsstaat” is een uitstekend slachtoffer, want het is gestopt voor zichzelf te denken. De crisis is echt virtueel, want als we allemaal wel voor onszelf zouden denken, en er steevast niet naar handelden, dan bestond die hele crisis niet. In ons zelfvervullend vermogen zijn we op zoek naar hetgeen we verwachten te vinden. Verwachten we problemen, dan komen ze ook.

Hoe je het zelf op kunt lossen. Stop met praten met mensen die problemen zien. Stop vooral met luisteren er naar. Hoe minder mensen praten met en luisteren naar mensen die alleen problemen zien, hoe minder de problemen bestaan. Degene die daar een probleem in ziet zal je vertellen dat je de ogen sluit voor de werkelijkheid. Luister daar ook niet naar, want ik vraag je niet om met je ogen dicht als een kip zonder kop rond te gaan rennen, ik vraag je om een negatieve levensvisie om je heen zo veel mogelijk uit de weg te gaan. Als je dat doet, wordt je er al genoeg mee besmet. De krant weg doen, televisie en radio uit is ook een goed idee. Zonder die input bereikt informatie je toch wel, wellicht beter gefilterd, zonder initiele “schande maar eigenlijk weet ik niet hoe het zit” – uitspraken.

Vervolgens kun je ook actief dingen doen. Als je wat 2e hands koopt, bedenk dan eerst eens wat je het waard vind, en geef dat er gewoon voor in plaats van altijd maar die extra 5 euro er nog afpingelen. Daarmee zet je een energie in het leven waarin mensen weer eerlijk met elkaar kunnen gaan handelen. Dan gaat ook opvallen hoe hard je door “eerlijke bedrijven” wordt beet genomen. (nog meer dan je nu kunt bedenken) Daarmee groeit de honger naar eerlijke handel. “Ja maar iemand anders gunt mij die 5 euro niet, dus ik hen ook niet!” Nee! Jij gunt iemand die 5 euro, en dan krijg je hem op een andere manier terug, zo werkt het in het leven!

Zonder communistisch te klinken is er namelijk genoeg voor iedereen zolang er niemand zijn zakken vol staat te scheppen. Regels zorgen alleen voor zakkenscheppers, terwijl ze gemaakt zijn om alles eerlijk te laten verlopen. Die illusie kunnen we lekker loslaten, en als jij dus goed voor de ander zorgt, wordt er ook goed voor jou gezorgd. Voor hen die verkeerde intenties hebben vervalt vanzelf de plaats op deze wereld.

CIJFERS

Alles gaat om cijfers. Vragen die beginnen “met hoe veel…” domineren onze gesprekken. (voor 70% denk ik, want dat moet je natuurlijk wel in cijfers uitdrukken) Het geeft een duidelijk beeld van een hoop dingen, maar het vergeet het belangrijkste: de persoon. 80% van de mensen is ontevreden. Leuk, maar wat heb ik er aan? Want de reden waarom mensen ontevreden zijn staat er niet bij.

We zitten met een medische wetenschap die alleen maar naar cijfers kijkt. Maar wat is er nou belangrijker bij beter worden, dan jouw eigen persoon, die tussen de cijfers compleet wordt vergeten? Vergeet die cijfers, want het zegt niks over jou. Cijfers proberen een standaard te creëren die niet bestaat, want mensen zijn allemaal verschillend.

Het begint al bij voeding; de schijf van 5 is een oud systeem wat gebaseerd is op cijfers van 60 jaar geleden, en sindsdien proberen ze er met cijfers aan te sleutelen tot het duidelijk niets word. Want iedereen zou een persoonlijk voedingsadvies moeten krijgen, en dat zou jaarlijks herzien moeten worden, omdat je daar op reageert. Maar cijfers wijzen uit dat het niet financieel rendabel is.

De cijfers zijn belangrijker dan jouw gezondheid. Want jouw gezondheid is niet in cijfers uit te drukken. En dan zijn er nog de cijfers waarvan de cijferaars liever niet willen dat je die kent. Wat dacht je van 80% van de chemokuur gebruikers sterft aan de chemokuur. Hoe lang ze leven zonder toedienen van allesvernietigend gif, daar hebben we geen cijfers over, want niemand neemt het risico. En zo liegen de cijfers die de winst van de farmaceutische industrie weer geven er niet om.

Dat is rendabel, want als mensen kanker hebben, kunnen ze kiezen uit chemokuur en dat levert geld op voordat ze sterven. Zo haalt 70% de 65 (67) niet en dat zijn goede cijfers voor de pensioenfondsen. Nieuwe antibiotica maken is niet rendabel; het levert te weinig verkoopcijfers op, mensen blijven te lang gezond zodat ze niet op tijd kanker ontwikkelen en zo worden ze pesioengerechtigd.

De cijfers hoeven er niet meer om te liegen, het wordt gewoon publiekelijk toe gegeven dat medicijnen niet gemaakt worden als blijkt economisch niet rendabel. Wij zijn geen mens meer in de ogen van de medische wetenschap, we zijn niet eens een nummer, maar gewoon een cijfer.