MINDER BLAUW OP STRAAT

“You have the right to remain silent, anything you say can and will be used against you in a court of law” Ja maar dat is alleen in Amerika. Ik help jullie allemaal even uit de droom; er zijn heel grof gesorteerd 2 soorten recht; het recht van de vrije man op het land en zeerecht. Hoe dat precies zit is een heel andere discussie, die je concept van de wereld met vernietigende kracht van zijn sokkel blaast.  In Amerika wordt in de rechtbank het zeerecht toegepast. Net zoals in elk westers land.  De beroemde uitspraak waar ik dit bericht mee opende is dus ook in Nederland van kracht. Vanaf het moment van arrestatie af kan dus alles wat je als verdachte zegt, tegen je gebruikt worden in de rechtbank.

Wat ze je niet vertellen is voor jou als verdachte heel belangrijk. En denk nou niet “dat gebeurt mij nooit”  want er zijn er zat die ten onrechte worden opgepakt. De volledige uitspraak luidt namelijk zo; “U heeft het recht om te zwijgen. Alles wat u zegt kan in de rechtbank tegen u gebruikt worden, niets wat u zegt mag voor u gebruikt worden in de rechtbank” Kortom, je zegt wat en alle inhoud daarvan die tegen je gebruikt kan worden zal worden ingezet, de inhoud die in je voordeel werkt MAG NIET gebruikt worden als bewijslast.

Dit principe werkt 1 ding in de hand; mensen die ooit gearresteerd zijn, een arrestatie hebben mee gemaakt of iemand kennen die in een arrestatie situatie terecht is gekomen en op de harde manier tot de conclusie zijn gekomen hoe het werkt, zullen nooit meer de politie te woord staan. Ook al “zou het ze kunnen helpen”

Het komt er op neer dat als je ergens getuige van bent geweest, en je staat de politie daar over te woord, kunnen ze in principe het voordeel wat zij er mee doen niet gebruiken om jou te helpen, maar ze kunnen het gezegde wel tegen je gebruiken. Voor dat je het weet ga je van getuige naar verdachte van medeplichtigheid.

Tel daarbij op dat als er iemand zich bevindt op jouw grondgebied die strafbare feiten begaat, je als burger GEEN rechten hebt behalve melding bij de politie, en dat weet je wie er beschermd wordt in Nederland. Film of foto materiaal van de feiten die je aan kunt dragen zijn onrechtmatig verkregen bewijs en elke schade die de dader door jou wordt aangedaan is voor jouw rekening.

Nederland is een criminelen paradijs wat we als brave burgers allemaal financieren. We worden allemaal te dom geacht om te bepalen wanneer er iemand in onze eigen omgeving strafbare feiten aan het plegen is. Achteloos toekijken moeten we. Geen maatregelen nemen moeten we. Aanhoren dat zulke lui niet aangepakt kunnen worden moeten we. En voor dat alles betalen moeten we!

Wat er van ons verwacht wordt is niet alleen onredelijk en kostbaar, het druist tegen elk geval van de mens in, die graag het onrecht onder zijn neus de kop in zou drukken. Maar het voorkomen van onrecht wordt beantwoord met onrecht door hen die onrecht zouden moeten bestrijden maar het niet mogen of kunnen omdat hetgeen we betalen voor deze service die we nooit krijgen niet genoeg is?

Minder blauw op straat is het antwoord. Vooral dat blauw wat er alleen maar op uit lijkt te zijn om onder het mom van “verkeersveiligheid”, “gelijke rechten”, “gerechtigheid” en “privacy” je bankrekening  te plunderen. 

EXECUTIE ROBINSON (EXECUTIE RUTTINSON)

Stel je voor dat je in een Robinson situatie zit; aangespoeld op een onbewoond eiland, van elke vorm van “beschaving” afgesloten. Dan ben je ineens landheer. Jij maakt de regels uit op jouw gebied. Maar er is niemand “boven” jou die voor je zorgt, dus doe je alles zelf. Je bent nu een paar weken verder. Op eenzame hoogte heb je alleen jezelf om te reflecteren, en het gebrek aan menselijke interactie begint je parten te spelen als het gaat om de helderheid van gedachten. Bovendien heb je honger wat je gedachtegang zeer beperkt. Je realiseert dat de enige andere keer dat je zo slecht kon denken was tijdens het kerstdiner 3 jaar geleden, toe je juist veel gegeten had. Ineens zie je een kip lopen. Misschien is dit wel de enige keer dat ik een kip tegen kom! Je voelt je hoofd verscherpen want je reptiele hersens komen in actie. Na een kwartier jagen heb je de kip bij zijn nek, precies waar je hem hebben wilt. Elke keer als hij sputtert knijp je harder. Als hij daar harder van gaat sputteren knijp je harder, totdat hij sterft. Terwijl het dier in je hand verslapt realiseer je dat de kip misschien wel een ei had kunnen leggen. Misschien was het wel een bevrucht ei, en kwam er een haan uit, die binnen een jaar samen met de kip een kippenren hadden kunnen maken. Je beseft dat het sputteren een signaal was naar jou toe om je te laten bedenken wat je aan het doen was.

 

Bedenk nu dat in onze “beschaving” mensen op eenzame hoogtes in torentjes beslissingen moeten maken over jou als burger. Niemand zorgt voor hen dus dat doen ze zelf. De enige mensen om zich heen, zijn zij die ook geen sturing hebben, dus ze kunnen zich alleen reflecteren aan iemand die in dezelfde idioterie zit. Ze worden onder gedompeld in dikke salarissen, bonussen, onkostenvergoedingen, gepantserde wagens, reizen, reiskostenvergoedingen en misschien nog wel meer vergoedingen waar we geen weet van hebben. Ze hebben zich te lang tegoed gedaan aan het kerstdiner van inkomsten en kunnen dus niet helder meer denken. Dan zien ze jou lopen; een kip waarvan nog te plukken valt. Ze grijpen je bij de nek, en je waarschuwt ze met wat strubbelingen dat als je stopt met ademen ze geen belasting meer bij je kunnen innen. Dat je geen sigaretten meer rookt, en brandstof verbruikt. Dat je geen dingen meer besteld uit China waar je BTW over de invoerrechten over de assurantiebelasting in je transportkosten voor betaalt. Dat je niet meer stilzwijgend akkoord gaat met verlies van dekking op je duurder wordende ziektekosten verzekering. Maar ze reageren door te knijpen. Je worstelt nog even om te laten weten dat je nooit meer een persoonlijke lening af kan sluiten, zodat je rente betaalt over geld wat niet bestaat en wat de bank niet eens kwijt is. Dat je geen hypotheek meer kunt afsluiten die nu eindelijk eerlijk geregeld zijn al blijkt over 20 jaar vast weer van niet. Dat je nooit meer onder het mom van verkeersveiligheid betaalt voor foto’s van je kenteken.

 

Maar hij knijpt harder en je bankrekening sterft. Geen nood, er lopen nog genoeg kippen, en als je bankrekening sterft innen we eerst nog alles wat je de komende 10 jaar kunt betalen, en daarna begin je overnieuw met schulden opbouwen en is het een kwestie van tijd dat we je nieuwe bankrekening naar de keel kunnen grijpen. Onderdeel uitmaken van de huidige “beschaving” als “burger” betekent niets anders dan een kip zijn in een legbatterij die ze net zo vaak slachten als ze haar kunnen reanimeren, of het moment dat je stopt met eieren leggen.

 

Mensen beginnen steeds harder te worstelen en het heeft maar 1 gevolg; er wordt harder geknepen. We kunnen als kip in de legbatterij van de overheid maar 1 ding doen om uit de cyclus te komen; stoppen met worstelen en al analyserend het moment afwachten dat we onze keelknijpers zo hard in de ballen kunnen pikken dat hun neus er van gaat bloeden. Bedenk heel goed wanneer en waar jij je slag kunt slaan, om zo veel mogelijk geld buiten spel te zetten van overheid, belasting dienst en elke commerciële instelling die je maar kunt verzinnen. En dat betekent inderdaad; NIET uitgeven. Sorry Rutte…

IMPOPULAIRE PRAAT

De vaardigheid om de zaken des levens anders te bekijken dan anderen is een deugd. Immers, hoe ideeën gevormd worden over het hoe, wat en waarom van moeilijke vraagstukken wordt grotendeels bepaald door verwachtingen van anderen. Uiteindelijk zou je bijna kunnen zeggen dat de nabijheid van de waarheid in de conclusies die je trekt direct gerelateerd is aan de mate waarin het grote publiek er zich over verbaast. Zo kun je opschudding verwachten op het moment dat je een zeer nauwkeurige analyse ten gehore brengt. De gek waar je vervolgens voor uit wordt gemaakt is bijvoorbeeld een mooie taalanalyse die laat zien dat de betekenis van het woord is verdraaid om een lading te krijgen die men in kan zetten om de helder denkende de kop in te drukken, om zo de gevestigde orde te handhaven.

 

“Gek” betekent eigenlijk niets anders dan “buitengewoon” Je voelt meteen de andere, “positievere” lading van het tweede woord. “Buitengewoon” roept namelijk niet de aangeleerde wens van de mens aan om het zo snel mogelijk uit te roeien, terwijl het woord “gek” direct aanspoort om actie te ondernemen. Het is een aangeleerde vaardigheid geboren uit angst, in het bijzonder voor het onbekende, die mensen tot acties leidt tegen “gekte” Historisch gezien hebben veel mensen die voor gek werden uitgemaakt later, veelal na hun dood, gelijk gekregen in de zaken die aanvankelijk hebben gezorgd voor verbanning.

 

Het inzien van deze feiten, en in mijn geval een toename van gedachten en concepten “buiten de doos” zorgt voor een serie zeer impopulaire ideeën, juist omdat ze tot de kern van de zaak komen. Gelukkig leef ik in een tijd en omgeving waarin vrijheid van meningsuiting (nog) gemeengoed is, waardoor ik het kan delen zonder op de brandstapel gezet te worden. Opvallend is dat de conclusie vaak uit blijft, of zo je wil; eenzijdig is. Dat komt omdat er een krachtig concept van kracht is die de omstanders vaak in het ongewisse laat over de ware toedracht van bepaalde gebeurtenissen; karma. Bijvoorbeeld het recente treinongeluk in Santiago de Compostella; er zijn mensen gestorven in een vreselijk ongeluk door toedoen van de machinist die onbegrijpelijke keuzes heeft gemaakt. Je kunt je ook afvragen wat het karmische pad is van een specifieke groep mensen die onderweg was naar een bedevaartsoord? Ik ga daarin soms heel ver; welke dienst heeft de machinist dit karmische pad bewezen? Wat heeft het voor zijn karmische reis gedaan? Zoals ik al zei; impopulaire ideeën.

 

Maatschappelijk hebben wij afgesproken dat deze machinist strafbaar is. Maar zijn wij wel in staat om te bepalen wat goed of fout is, als we werkelijk geen idee hebben wat nou de toedracht is geweest. “Daarom wordt hij berecht, om zo tot de waarheid te komen” zegt men dan. Maar de werkelijkheid is dat we helemaal niet willen weten wat er echt aan de hand is, we zijn op zoek naar een strop in de pretentieuze geschriften die wij “de wet” noemen, om gelijk te krijgen in onze onwetendheid. Zo bepalen wij gerechtigheid over iets waar we geen weet van hebben, wat waarschijnlijk ook de bedoeling is. Begrijp me niet verkeerd; ik pleit niet om deze man vrij te spreken, maar het kan geen kwaad om eens na te denken over de dingen die je niet direct kunt zien.

 

Het feit is namelijk dat veel antwoorden zitten in dingen die je niet direct opmerkt. Zoals gezegd is dingen anders bekijken echt een vaardigheid die veel verlichting kan brengen in je leven. De volgende les is accepteren dat antwoorden komen wanneer het er de tijd voor is, niet wanneer jij had bedacht dat je ze moest hebben. Het is de tijd er voor als je in staat bent om de antwoorden te verwerken tot een bruikbaar onderdeel in je overtuigingen. Ben je het vaak niet met mensen eens en/of vecht je soms hevig tegen de overtuigingen van iemand anders? Dan heb je waarschijnlijk een vrij strak idee over wanneer je wat zou moeten weten, maar mis je de karmische bereidheid om de informatie die je krijgt te verwerken.

 

Voordat het veel te filosofisch wordt wil ik graag over gaan tot de eindconclusie; er is nooit een eindconclusie…

FEEL THE LOVE

Als er een onderwerp is waar artiesten van leven dan is het wel de liefde. Miljarden uren muziek, toneelstukken en films zijn er over geschreven. Miljarden plaatjes en teksten, en het blijft een inspiratibron. Opvallend is dat niet alleen de stukken waarin het goed gaat populair zijn. De stukken waarin de liefde stuk loopt zijn net zo in trek. Iedereen herkent daar ook wat in, daar zit de aantrekking. Maar zijn we als mens er dan zo slecht in dat iedereen wel wat herkent in liefdes ellende?

Zoals met alles heeft het te maken met vallen en opstaan. We kunnen niet meteen lopen, praten en fietsen als we net geboren zijn. Uiteindelijk zijn deze zaken na oefening meer een instinct dan dat we er echt over nadenken. Zo werkt dat met liefde ook. We moeten eerst er achter komen wat vooral niet te doen. Liefde heeft echter een belangrijk verschil met instinctieve vaardigheden; het zal nooit vanzelf gaan. Als je bij het lopen opeens om dondert ga je naar de neuroloog, maar als je na een relatie van 15 jaar ineens problemen hebt zal niemand zeggen dat je een specialist nodig hebt. 

Je hebt dus nooit zekerheid dat het goed blijft gaan. Je kunt niets vast leggen, en nimand kan je prcies uitleggen wat te doen. Applaus voor ons dat we er toch mee door blijven gaan. Laat de liefde een voorbeeld zijn voor het leven; geen garanties, maar als je er voor blijft gaan zal het je altijd mooie dingen brengen.

HOGER OP LIJDEN

Hoger opgeleidden komen in het nieuws en dat werd tijd, er is namelijk een onuitgesproken stuk discriminatie wat al jaren wordt gedoogd. Er heerst nog steeds een algemene consensus in de wereld, dat hoger opgeleiden een voordeel bieden ten opzichte van laag opgeleiden, in de brede zin van het woord. De laatste tijd vind je signalen in de media, dat dit nog steeds leeft, misschien wel omdat nooit iemand de moeite heeft genomen om het uit te spreken.

 

Het begon met de in mij ogen opvallende reclame voor een datingsite. Deze organisatie heeft de edele taak genomen om hoger opgeleidden met elkaar te verbinden voor romantische doeleinden. Wat een raar en vooral ondoordacht criterium om te stellen. Want juist de hoger opgeleidde zou je moeten weten dat opleidingsniveau niet allesbepalend is voor je denkniveau, werkervaring en levenservaring spelen immers ook mee. In mijn beleving zijn het ook de intelligente mensen die weten dat de kans op succes in romantische betrekkingen juist verhoogd wordt door de verschillen van beide partijen. Een hoger opgeleidde zou dus juist baat hebben bij het starten van een relatie met een lager opgeleidde die dingen heel anders kan bekijken.

Deze reclamecampagne wekt de suggestie dat als er binnen een relatie een verschil is in opleidingsniveau, men niet gelijkwaardig met elkaar zou kunnen communiceren.

 

Het volgende bericht dat gestalte gaf aan het feit van discriminatie op basis van opleidingsniveau was een nieuwsbericht; “Nu krijgen hoger opgeleidden zelfs last van de crisis, worden vaker ontslagen en of hebben moeite met het vinden van een baan”  Gebracht op een wijze dat men zou moeteen reageren in de trant van; “Zelfs zij? Nu is het echt mis!”

 

In mijn optiek zijn het juist de hoger opgeleidden die jarenlang vast zitten in eindeloos theoretisch gelul gesponsord door de staat waardoor:

Ze eigenlijk het minst zouden moeten verdienen omdat ze al zat gekost hebben.

Het niet raar is dat ze een datingbureau nodig hebben, omdat ze in hun theoretisering het contact met de werkelijkheid kwijt zijn geraakt.

Zij de eersten zouden moeten zijn die hun baan verliezen in een crisis omdat er geen geld is voor ontwikkeling en juist de basisbehoeften door moeten gaan, waar de lager opgeleidden in werken.

 

Zoals altijd wordt de praktijk weer overschaduwd door een veel te dure theorie waar het geld in vast blijft hangen. Dus Rutte; als je wilt dat je “geld uitgeef theorie” praktijk wordt, zul je de eigen theoretische idioterie goedkoper moeten maken, en dat geld geven aan de mensen waarvan je verlangt dat ze het uitgeven. Het is maar een theorie…

POSITIEF ZWARTKIJKEN

Het is moeilijk om de positieve kant te zien met alle ellende die om ons heen gebeurt. Mensen gaan bij de vleet uit elkaar, rekeningen kunnen niet meer betaald worden, en de schandalen waarvan we allemaal al vermoedden dat ze bestonden komen een voor een uit. Mensen zouden niets liever willen dan overal uitstappen. Geen bankrekening meer, geen hypotheek, geen baan, geen schuldeisers en geen stress. Vergeet dan even niet dat die zwervers waar je altijd met verheven hoofd voorbij bent gelopen het toch allemaal niet zo slecht hebben bekeken. 

Daarnaast moet je niet vergeten dat ook jij dingen hebt gehaald uit deze zieke wereld. Je hebt geld kunnen verdienen waarmee je keuzes hebt kunnen maken over hoe jij wilt dat je leven er uit ziet. Dat je nu op het punt bent gekomen dat je er misschien weer heel anders over denkt is een heel ander verhaal. Hetgeen je voorheen gedaan hebt is ook geen verloren tijd, het is alleen de dure leerschool die je heeft gebracht naar dit punt. 

Ga niet ineens de straat op met een horde mensen om zij die nog slapen te vertellen wat er allemaal mankeert aan deze wereld, want buiten het feit dat je de mensen niet mee krijgt, is het helemaal niet jouw taak om de gevestigde orde onderuit te halen. Als je namelijk historische modellen er op los laat is er 1 orgaan wat de gevestigde orde onderuit haalt; de gevestigde orde zelf. In de dierenwereld zien we hetzelfde; laat een soort woekeren en uiteindelijk raakt hun eten op, ze verstikken in hun eigen uitwerpselen of roeien zich zelf uit met ziektes veroorzaakt door welvaart. Het is namelijk nooit genoeg, ze gaan altijd door tot ze zichzelf ten onder consumeren.

in feite is de gevestigde orde in de mensenwereld niet anders. Het instinct vertelt ze door te gaan tot het bittere einde. Alles naar je toe trekken om je er van te verzekeren dat je nooit tekort komt. Daarbij mag een ander honger lijden, tekort komen en bij voorkeur sterven. Of je nu wilt of niet, ook jij maakt deel uit van dit genetisch erfgoed. De enige actie die je kunt ondernemen die werkelijk iets bij gaat dragen aan verbetering is deelnemen aan de idioterie. Daarbij hoeft je geweten je niet in de weg te staan, want jij hebt de inzichten om te bepalen waar je het wel weg kunt halen en waar niet. 

Waar zitten jouw kansen om legaal te stelen? Eerlijkheid duurt het langst, maar heeft wel het meest slopende pad. Waarom wordt je als kind aangeleerd om niet te zeggen; "Ja maar hij begon?" Om je voor te bereiden op het stelen van jou, en dat je dan getraind bent om het niet terug te doen. "Hij begon" telt immers niet....