Hoe langer ik leef, hoe meer ik voel dat weten slechts vervuiling van de ziel is. Weten is iets voor waar aannemen en vast leggen. Vervolgens komt altijd dat moment dat men op basis van nieuwe informatie conclusies heeft moeten trekken dat het anders is. Die conclusies komen altijd voort uit “onomstotelijk wetenschappelijk bewijs”
Snappen is wat anders. Het impliceert weten tot zo ver je bereik op dat moment ligt, en er is ongeremde dynamiek klaar voor verbetering van het begrijpen. Snappen ligt veel dichter bij voelen en geeft ruimte aan de persoon die zich er mee bezig houdt. Op dat moment verliest bewijzen al zijn waarde en snap je ook dat andere mensen op een heel ander niveau kunnen zitten dan jij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten