Suiker moet wel 1 van de raarste uitvindingen zijn van ons mensen. Tot 1500 bestond het niet eens, en kon je alleen honing gebruiken. Pas vanaf 1858 heeft de suiker consumptie een vlucht genomen door een verbreding van het gebruik van ruwe stoffen. Daarvoor was suiker een luxegoed wat maar weinig mensen zich konden veroorloven. Na 1900 was er pas echt sprake van het maken van suikergoed.
Snoep is nu normaal, je ziet het overal. Raar spul is het. Overwegend moet het naar fruit smaken, of cola. Ik heb wel eens bruine snoepjes gehad die niet naar cola smaakten, en ik vroeg me af wat het voor moest stellen dan, overrijpe banaan? Er is zo onwaarschijnlijk veel keuze en ik vraag me af waar dat voor nodig is.
Buiten dat is alle snoep een overkill, omdat in “normale” voeding al zo veel suiker zit. (en vervangers) Natuurlijk heet het op de ene verpakking anders dan op de andere, want anders zou je weten dat je alleen nog maar suiker en suikervervangers aan het eten bent, en dat willen de fabrikanten liever niet. Suiker, sacharose, sacharide, fructose, maltose, dextrose, aspartaam, aspartaat, cyclamaat, sorbitol, arbitol, glycyrrhizinezuur, cyclododecanol, allemaal vrienden van cytostatica en de farmaceutische industrie. Want kanker heeft suiker nodig en zo lang je dat er stevig in blijft gooien wil het wel.
Zo worden mensen vol gepompt met chemokuren en niemand bedenkt dat het misschien tijd wordt om houdbaarheid in te ruilen voor gezondheid. Ik ga liever elke dag verse spullen halen en dat er dan niet 68 suiker gerelateerde additieven in zitten, dan dat ik een product haal op maandag, wat op zaterdag met alle geweld ook nog tiptop moet zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten