HERSENSPINCELS 2: GEVALLEN ACHTERHOOFD

HERSENSPINCELS 2: GEVALLEN ACHTERHOOFD
HERSENSPINCELS 2: GEVALLEN ACHTERHOOFD

woensdag 28 september 2011

LAS VEGRAP

Kennen jullie die grap van die jongeman die op goed geluk naar Las Vegas ging en daar zijn geluk vond? Nee?! Klopt, die grap bestaat ook niet, en de werkelijkheid ook niet. Buiten het feit dat iedereen wel weet dat dat gloeiende gokdorp midden in de woestijn een grote facade van geldverslinderij is, zijn er misschien nog wat dingen die je moet weten voordat je gaat. (Want als je in de buurt bent MOET je gewoon gaan)

Slots, ofwel gokkasten blijven voor mij iets moois hebben. Ik weet ook wel dat je alleen maar geld wegdraagt, maar het concept is zo leuk. Muntje erin, aan de handle sjorren en dan gaan de rollers rond. Alleen de handles werken allemaal niet meer, hij doet het alleen nog met knoppen. Nou heb ik geaccepteerd dat in een lui kutland als Nederland dat normaal is, ik had verwacht in LV die trekhendels nog te kunnen gebruiken. Wat nog veel erger is dat je geen muntjes kunt gebruiken! In de overtreffende trap gebruiken de meeste mensen ook geen one dollar bills (het kleinste wat er in past) maar hun hotelsleutels of geprijsde tickets.

Dan kom je bij de penny slots (waar in mijn beleving centen in moeten gaan) en daar heb je dus dezelfde one dollar bill minimum / ugly tickets idioterie. Met snijdende pijn in mijn tandvlees en andere gevoelige gebieden kan ik mezelf overtuigen dat ik een one dollar bill in de machine moet schuiven om 100 keer te kunnen gokken in de penny slot van mijn keuze. Mis, 1 druk op de kleinste knop is 50 penny in 1 keer! 2 keer drukken geld weg!

Geldverslindende commerciele machine die het laatste stukje leven uit je wegzuigt is een ding maar een pennyslot is een FAKKING PENNY SLOT MADDERFAKKER!!! Naast het feit dat gokken niet leuk is, is gokken dus ook echt NIET leuk! Het laatste beetje hoop dat ik had op dat kleine beetje gezelligheid in het gokken is met een stalen neus dwars door mijn gebit heen geramd!

Ik ga even veroordelend zijn nu; als je voor de 2e keer naar Vegas gaat voor het gokken dan mankeer je echt wat, serieus, betaal gewoon voor een CAT scan want je bent echt niet goed!!!

Je kan natuurlijk ook leuk naar Vegas gaan; op een site een kamer met een idoot groot bad boeken voor een belachelijk lage prijs, daar zo veel mogelijk gebruik van maken, foto's maken van alle idiote weelderigheid en over the top gratis shows, cheap booze kopen bij the local pharmacie, en aangeschoten in je hotelkamer de foto's van de mongolide sfeer die Vegas heeft uploaden op je Ipad.

Wat een waanzinnige ervaring om mee te maken, een echte aanrader voor iedereen, maar zorg dat je een goede kamer hebt en plan geen Vegas trips in de komende 20 jaar.

ALS HET LEVEN STOPT GAAT HET GEWOON DOOR

Ooit zei een idioot tegen mij dat alles relatief is. Ik noem hem een idioot omdat hetgeen wat hij wilde verdedigen ver af staat van alle redenen waarom hij gelijk had. Er zijn een miljoen manieren om te omschrijven waar ik het nu over heb maar het eerste wat in me opkomt is; "Als je er over nadenkt kom je tot de conclusie dat het het niet altijd een goed idee is om er over na te denken"

Ik ben op reis, negenduizend kilometer van huis en dat zorgt er voor dat ik word geconfronteerd met allerlei persoonlijke gevechtjes die van alles in gang zetten maar vooral het gevoel dat ik leef en nog zo veel heb om voor te leven. In die reis maak ik ook kennis met iemand die ik niet ken maar waar ik onmiddelijk een band mee heb omdat hij aan het afsluiten is.

Ik heb het gevoel dat ik deze man zo veel te vertellen heb en dat gevoel wordt vergezeld door een gevoel dat het allemaal niet zoveel uitmaakt wat ik te vertellen heb om het simpele feit dat ik hier niet zo maar ben. Ook zijn sluimerende afscheid is een van mijn eerder genoemde persoonlijke gevechtjes.

Ik zou me af kunnen vragen; om wie gaat het nu eigenlijk? Maar het antwoord is ook niet boeiend want uiteindelijk gaat het er om wat iedere speler in dit spel er zelf mee doet. Ik kan het niet voor hem bepalen en hij niet voor mij. Dan blijft er nog maar een ding over; bestaan. Zo lang als het mag duren.

Dat houd ales open; de conversatie, de kwaliteit van leven, de vrijheid van het gevoel en de tijd. De betekenis die wij hebben gegeven aan stoppen is ook onderhevig aan interpretatie. Dat bevestig ik aan mezelf door te vragen; wie gaat er nou door, hij of ik? Het mooie daarvan is dat er geen antwoord op is, net zoals vragen of de weg open of dicht is, het ligt er maar net aan hoe je perspectief is. Relatief zou je kunnen zeggen.

Zoals altijd weet de idioot meer dan hij zelf kan beseffen...

maandag 26 september 2011

AMERIKANEN HOUDEN VAN SUIKER OF NIET?

Nederlanders worden opgevoed met boterhammen met kaas. Als je al die 50 plussers die elke dag met hun curver blikje gevuld met boterhammen met kaas naar hun werk gaan zou vragen of ze het ook echt lekker vinden zouden ze het niet weten. Als kind kregen ze die boterhammen verplicht mee, en als je moet dan wen je er aan, maar wie kiest er uiteindelijk voor iets anders? Dat zijn er maar weinig omdat het om conditionering gaat.

In Amerika is alles zoet. Brood, kaas, hamburgersaus, mosterd, koffie, je kunt het zo gek niet verzinnen of het smaakt zoet. Vinden ze dat dan lekker? Waarschijnlijk denken ze van wel, maar ik denk dat het conditionering is. Als je Amerikanen namelijk Europese lekkernijen aanbied met een keur aan smaken in varianten van zout, zuur en bitter raken ze enorm enthousiast. Zo niet zul je deze lekkernijen langdurig de strot in moeten rammen om hun smaak weer te activeren.

Grappig is dat elk winkelcentrum bevestigd dat suiker een groot probleem is in de USA. Je neemt een willekeurige afslag en dan krijg je een sequentie bedrijvenpanden die er bijna altijd uitziet als voorbeeld: taco bell, starbucks, wendy's, alfredo's, dental care centre.

Varianten zijn er natuurlijk veel; dental health centre, healthydent, dental care centre, dental care corner, dental help etc... Het mag duidelijk zijn; obesitas is niet het enige probleem van het Amerikaanse "voedsel"

zaterdag 24 september 2011

FEEK

Wat zo leuk is aan de USA is dat alles zo nep is, behalve de natuur. Toegegeven; ook in de natuur wil de Amerikaan zijn gemak behouden en voorzieningen aantreffen die je normaal niet in de natuur vindt. Maar op die plekken maken ze dat dan ook van de lokaal aangetroffen grondstoffen. Wil je Amerika zien, ga dan de natuur in, wil je Amerikaans zien dan kun je overal terecht.

Amerikanen maken de meeste huizen van hout; houtskeletbouw noemen ze dat. De buitenkant beslaan ze met platen van plastic of materiaal dat op plastic lijkt. Zelfs hun houten buitenkanten behandelen ze met een speciaal verfje dat het op plastic doet lijken. Dat verfje kunnen ze dan prima gebruiken op steen, beton, staal en wat je nog meer kunt verzinnen om je gebouw mee af te werken.

Deze truuk beperkt zich niet tot huizen, wat je maar kunt verzinnen lijkt op plastic. Het is dat ze graag alles groot uitvoeren, anders zou je zweren dat je op een continent grote "yardsale" stond met uitsluitend speelgoed.

Auto's met buitensporig grote vierkante hoeken dat je af kunt vragen of het wel allemaal auto is of een stationwagen die uitgedost is met in de kleur meegespoten purschuim. De merkjes en types doen ze in LA dan bij voorkeur nog in het goud, zodat het ook nog een pornorandje heeft.

Heerlijk vind ik het, want in die plastic huizen en pornospeelgoedauto's zitten nog altijd mensen die (meestal) niet van plastic zijn. Die mensen zijn verdomd interessant en vooral geen "rare Amerikanen" Natuurlijk zijn er crackpots, maar als je op de A13 rijdt, hoe veel "normale" Nederlanders zie je dan?

Ik vind het leuk hier, en al dat plastic heeft zijn charme, al word ik met name in Los Angeles toch weer geconfronteerd met veel siliconen, en dat is iets waar ik maar niet aan kan wennen als het niet tussen mijn tegels en mijn bad zit...

donderdag 22 september 2011

HOOD

Het Amerikaanse leven is zo slecht nog niet. Natuurlijk hebben ze te maken met crisis net zoals Nederlanders, maar het leven is hier duurder dan ik dacht en er wordt op los gekocht. Blijkbaar hebben de mensen dat geld dus nog steeds en zo lang er nog gekocht wordt, stijgen de prijzen.

Als je dan op een typical American porch zit, uitkijkend over grote vrijstaande huizen achter rijen met benzineslurpers kan ik me haast niet voorstellen dat het allemaal zo slecht gaat. Uiteraard is het allemaal minder leuk dan vroeger, net zoals in Nederland waar alles wel goed gaat maar het geld uit je zak vliegt, maar zo lang de school bus nog rijdt is het nog niet zo ernstig.

Het is op een gevaarlijk punt als de dagelijkse dingen waar we aan gewend zijn stuk voor stuk gaan verdwijnen. Als de dikke auto's niet meer vervangen kunnen worden voor kleinere maar gewoon weg moeten. Als de vrijstaande huizen leeg komen te staan en rijtjeshuizen onbetaalbaar zijn. Als naar school gaan een luxe wordt.

Ik vrees dat het daar nog wel naar toe gaat. Wat ik liever zou zien is dat dan iedereen maar failliet gaat, maar helaas zullen de mensen met geld altijd de dienst uitmaken en dus altijd geld houden.

Tot op het punt dat the "neighborhood" een "hood" wordt waar de Amerikaanse burgers met shotguns achter zandzakken op hun porches liggen om schuldeisers kapot te schieten als ze hun hoofd durven te vertonen...

woensdag 21 september 2011

ZEEWERELD

Er zijn vast zat plekken op de wereld waar je kunt kijken naar het leven in de zee zonder het water in te gaan. Dolfijn en orca shows zijn overal wel te vinden. Toch als je dan in California bent ga je naar Seaworld in San Diego.

Is het dan anders? Ja natuurlijk! Het is Amerikaans! Dolfijn show in combinatie met vogels een acrobatiek bijvoorbeeld. En voordat je show begint moeten alle Amerikaanse oorlogsveteranen even opstaan om aandacht op te vestigen want die gasten maken deze zeehonden show voor jullie mogelijk!

Gokken, bier, veel vreten en waar je ook maar kijkt kun je souvenirs kopen, en als er geen seaworld op staat dan is het wel een Amerikaanse vlag. Ja anders is het zeker, maar ik kan je ook vertellen dat het leuk is. Niet je typische morgen weer leuk maar als je in de buurt bent zeg ik toch dat je moet gaan. O, en neem je creditcard mee...

dinsdag 20 september 2011

SCANDINEDERDUITSLAND

In het plaatsje Solvang California plaatste zich een Scandinavische gemeenschap met voornamelijk Denen. Zoals een goed Amerikaan betaamt probeer je dat feit om te toveren in iets dat geld oplevert. Dus zoek je naar informatie en ga je geld maken.

Vervolgens klopt je informatie niet, maar ja "Dutch" en "Danish" lijkt zo op elkaar, wat maakt het ook uit? Dat resulteert in een dorp met windmolens, Solvangs blauw, klompen en andere "Nederlandse" dingen, met Scandinavische landnamen er op.

Duitse bierpullen en afbeeldingen van vikingen maken het geheel compleet. Nou ja, de straatnamen die refereren naar Deense sprookjes, wijnproeverijen met Europese kaas en een Belgisch cafe doen leuk mee.

Idioterie op het smalste randje van de USA...

H1

Als je in de buurt van Californie bent (toevallig) dan heb je geen keuze (volgens velen waar ik er nu ook een van ben) om niet over highway one te gaan van San Francisco naar Los Angeles.

Toegegeven, het is een heftige rit waar je gek wordt van de wisselende speed limits tussen de 15 en 55 miles per hour, maar wat je zien krijgt is het meer dan waard. Af en toe is er ineens een traffic light, daar is dan maar 1 baan ter beschikking omdat de andere de diepte in is gepleurd. Rock slide area; mooie omschrijving voor een gevaarlijke omgeving.

"The views" zijn al die risico's waard, wat een mooie omgeving. Ik hoop alleen voor je dat je niet alles in een fog area hoeft mee te maken want dan is er geen reet aan.

zaterdag 17 september 2011

BEN JE MALL?

Ruimte is er genoeg in the USA en dat zie je overal. Gek genoeg maakt het geen ruimte in je hoofd. Gaat het gezegde "Als je ruimte in je hoofd wil, maak dan eerst ruimte om je heen" dan helemaal niet op? Jazeker wel, maar ruimte om je heen is relatief. 


Als je de ruimte die je hebt namelijk "vol" stopt met felle kleuren, harde muziek en een verschrikkelijke overkill aan keuzes, heb je niet zo veel aan hoe groot je winkel is. Het is niet verrassend dat de gemiddelde Amerikaan een spanningsboog van een Jupiteraanse seconde heeft (een Jupiteraanse seconde is een deel van een nanoseconde waarvan de decimalen niet in je Texas Instruments calculator past)


Naast het feit dat je in een Amerikaanse "mall" een achterlijke hoeveelheid winkels vindt heb je ook nog eens last van de idiote winkeloppervlaktes gevuld met waanzinnige hoeveelheden lege informatie die je aandacht probeert te krijgen. Doe er een veel te veel vragen stellend sletterig stuk winkelmeisje bij met een trommelvliesbrekend piepstemmetje die voor 3 dagen informatie in een minuut probeert te stoppen en je hebt je ultieme veel te volle kop ervaring.


Ruimte om je heen moet je dus in de ruime zin van het woord gebruiken, anders komt de ruimte in je hoofd nooit...

vrijdag 16 september 2011

COMPUTERHISTORISCH MUSEUM

Computer en historie, gaat dat wel samen? Natuurlijk, en de beste plek om er een gebouw aan te wijden is uiteraard silicone valley california. Want voor Amerikanen is 100 jaar een enorme geschiedenis, en in de laatste 60 jaar is er pas echt wat gebeurd met de computer ontwikkeling.

Vervolgens hebben ze in dit museum dus ook de meest bizarre zaken op dit gebied staan. Meest opvallend is dat er ook echte missers zijn naast het halfbakken Microsoft beleid van de laatste 20 jaar. Bijvoorbeeld de kitchen computer; een tafel grote computer die alleen recepten opslaat. Voor tienduizend dollar is dat wel een koopje als je er een boek, een schort en 2 weken programmeer cursus er bij krijgt!

Verder zie je hoe het idee van de computer al bestaat voor 1900, hoe IBM een idioot systeem opzet wat uiteindelijk resulteert in de nodige 1 en 0 structuur en hoe Apple de eerste fabrikant is die de computer toegankelijk maakt voor de simpele boerenlul.

Al met al een waanzinnige ervaring om te zien hoe hard het allemaal gegaan is en hoe zelfs in the USA soms ouwe troep bewaard wordt alsof het nieuw is.

woensdag 14 september 2011

SF HERE WE COME

Het gaat beginnen. Morgen om 9:50 start vlucht KL 0605 richting San Francisco. Stay tuned for pics and stories people!

dinsdag 13 september 2011

PAUS = WAUS

De paus wordt aangeklaagd voor seksueel misbruik door een voor mij onbekende organisatie. Er gaan gedachten door mijn hoofd die mij in een van de automatische gegenereerde grof ingedeelde twee groepen plaatst.

Groep een; Onderscheidt zich door een houding aan te nemen van "Hoe kun je aan die man twijfelen, hij is een heilige" ten opzichte van elke uitspraak die leidt naar de conclusie van de voor mij onbekende organisatie. Geheel vertroebeld door hun religieuze opvattingen is er geen twijfel mogelijk dat dit een onwaarschijnlijke aantijging is. 

Groep twee; Onderscheidt zich door een afwezigheid van religieuze invloed en wil een onderzoek zonder meer toestaan zelfs als de aanleiding ertoe de slecht onderbouwde mening van een voor mij onbekende organisatie is. 

De oplettende lezer zal zien dat ik mij op subtiele wijze heb toegekend aan groep twee. Uiteraard zijn er in de praktijk vele nuances mogelijk, maar ik voeg me toch bij de groep die twijfels zet bij de praktische kant van religie. Voornamelijk omdat het een systeem is. Systemen werken op papier heel goed, maar dan gaat de corrupte mens zich er in de praktijk mee bemoeien waardoor eigenbelangen groter worden dan het doel.

Dat werkt overal zo; in bedrijven, in de politiek en zeker in religie wat tot oorzaak heeft dat Kardinaal eerder klinkt als een vies woord dan iemand die goede bedoelingen heeft met jongere generaties.

maandag 12 september 2011

PINNEN; NERGENS MEER VERKRIJGBAAR

In mijn bericht van 5 augustus http://hersenspincels.blogspot.com/2011/08/pin-persoonlijk-irritatie-niveau.html kun je al lezen over de frustratie van "het nieuwe pinnen" Ik zal even de tussenstand bespreken met de opties die je nu tegen komt;

- Pasinvoer door in te steken via voorkant of bovenkant
- Pasdoorvoer door zijkant of bovenkant

- 1e bevestiging door OK te drukken voor het bedrag
- 1e bevestiging door 1 of 2 te drukken en 1 of 2 kan pinnen of chippen zijn
- 1e bevestiging door pincode in te voeren en OK te drukken

- 2e bevestiging door OK te drukken voor het bedrag
- 2e bevestiging door 1 of 2 te drukken en 1 of 2 kan pinnen of chippen zijn
- 2e bevestiging door door pincode in te voeren en OK te drukken

- 3e bevestiging door OK te drukken voor het bedrag
- 3e bevestiging door 1 of 2 te drukken en 1 of 2 kan pinnen of chippen zijn
- 3e bevestiging door door pincode in te voeren en OK te drukken

- Pasinvoer of doorvoer na de 1e bevestiging
- Pasinvoer of doorvoer na de 2e bevestiging

- Pas terug nemen na de 1e bevestiging
- Pas terug nemen na de 2e bevestiging
- Pas terug nemen na einde transactie

De prijsvraag van vandaag en de rest van de maand; stuur een foto van de pinautomaat op die een andere variant heeft dan hierboven beschreven, en ik plaats die foto, met jouw gewenste tekst op mijn blog!

zondag 11 september 2011

NEERKOMEN

Waar het allemaal op neer komt is dat ik mijn pijlen ga richten op wie wat en waar ik wil zijn. Of mijn pijlen nu een schot in de roos of viool zijn, of dat ze wellicht in de buurt van een lelie landen, het maakt allemaal niet uit want als ik ze niet schiet blijf ik in het bloemloze gras staan. 

Waar het allemaal op neer komt is dat ik alleen voor mij kan bepalen wat goed is. Hoe dat bij een ander werkt is een raadsel of een limerick, en misschien is het wel een puntdicht wat al jaren geen slijper meer heeft gezien. Het doet er niet toe als mijn eigen idee maar niet bot is.

Waar het allemaal op neer komt is dat we allemaal keuzes hebben die moeilijk of makkelijk kunnen zijn of lijken. Het een kan zo het ander zijn of worden het is maar net hoe de wind staat. Het haantje wordt ook maar gestuurd en heeft zelf geen voorkeur voor een van de vier letters...

zaterdag 10 september 2011

MONGOLENSTOET

Vandaag raakte ik zoals elk jaar verstrengeld in een onverwachte file die steevast wordt veroorzaakt door een kudde vrachtwagens die al toeterend een aantal verstandelijk gehandicapten rond rijdt door de regio waar ik woon. Respectvol noem ik dat dan ook elk jaar de mongolenstoet. 

Ik vind het een leuk initiatief en ze genieten er vast enorm van, maar ik ben ook van mening dat het in deze regio eigenlijk niet meer gaat. Het is druk, heel druk en files zijn een dagelijkse realiteit ook in het weekend. Elk jaar zit ik dan ook weer hoofdschuddend achter mijn stuur met met stilgelegde motor omdat het wel eens een uur kan duren voordat ik door kan rijden. 

Dan komt het besef dat ik wel eens een zenuwachtige kutnederlander kan zijn die op wil schieten en nergens geduld voor heeft. Helaas wordt mijn karmisch inzicht verbroken door een ambulance die heel graag de stoet wil doorbreken onderweg naar een slachtoffer of wellicht met het slachtoffer al achterin. Zelfs door de verkeersregelaars die er op worden getraind om zulke situaties goed op te lossen wordt deze ambulance gezien als onderdeel van de stoet en verliest daarmee (mogelijk dodelijke) seconden. (als elke seconde telt)

Dit soort dingen gaan niet meer! Heel leuk dat mensen er jaarlijks van genieten maar als ik met mijn honderd collega's zou moeten verdedigen dat iemand sterft omdat ik een uitje van de zaak heb kan ik de advocaat niet betalen die 10% kans maakt om die zaak te winnen. Zoals altijd is alles weer helemaal buiten perspectief als er om gegaan word met een minderheid.

vrijdag 9 september 2011

CIRCUMSUPERSIZE?

In de geschiedenis van mening is er het eeuwige gevecht van meningen waarbij zeker in het verleden niet werd geschuwd om elkaar de hersens in te slaan of met hoofd en al af te hakken om de ander te overtuigen. Op dat moment gaat het niet meer zo om mening maar meer om; als je niet zegt dat ik gelijk heb maak ik je af. Dat gaat iets verder dan mening. 

Op dit moment is er een actieve anti-mannenbesnijdenis beweging in Amerika. Even voor de minder internationaal belezen mensch; in the USA wordt ruim 90% van de mannen besneden wat simpelweg inhoudt dat er een stuk van de voorhuid geamputeerd wordt. Nu zijn er gevallen waarin uit medisch oogpunt deze operatie verantwoord is, maar het ongezegde mag gezegd worden; de beweegreden van de Amerikaanse gemeente is de bemoeilijking van masturbatie door middel van besnijdenis. 

Uiteraard wordt dit niet uitgesproken, nee er wordt altijd de religie of hygiene kaart gespeeld. Er zijn vast meer varianten waar ik niet van op de hoogte ben maar ik blijf erbij dat het zonder direct medisch gevaar, het weghalen van een stuk lichaamsdeel altijd een slecht idee is. Maar om nou te willen afdwingen dat het verboden word gaat me wat ver. Als jij met je zieke geest het een goed idee vind om je kind toekomstig masturbatie plezier af te nemen en je religie, persoonlijke hygiene of iets anders als een slap excuus in zet, dan komt karma je vast nog een keer in de ballen schoppen. 

Ik zou het bijvoorbeeld prima vinden als je iemand op video zet die jou discrimineert omdat je je zoon niet hebt laten "behandelen" dat dit zieke figuur dan een boete van 8000 dollar opgelegd krijgt.  Ik ben eigenlijk in het algemeen wel voor super size boetes voor de mensen die het echt verkloten voor een ander, want dan kan je de nette burger die een keertje een beetje scheef loopt een beetje met rust laten en wordt het leven een stuk leuker. 

Ik heb wel eens persoonlijk onderzoek gedaan. Daarmee bedoel ik; de boel naar me toe geschoven en de onbeschermde zaak terug gestopt in de onderbroek. Mijn onderzoeksresultaat na 5 minuten; hoe kan iemand dit een leven lang volhouden?!?! De conclusie was duidelijk; het kan niet anders dan dat het minder gevoelig gaat worden door besnijdenis. Nou zijn er best situaties waar dat handig is, maar voor die 30 minuten op een mensenleven wil ik de rest echt niet opgeven. 

America; land of the free, waarom voelt niemand zich dan vrij genoeg om hier zelf een beslissing te maken? Omdat zoals altijd de kracht van iets of iemand ook altijd meteen de grootste valkuil is.

http://www.facebook.com/foreskinman

donderdag 8 september 2011

METAVOOR

Het leven is net pindakaas; best lekker, maar zonder boterham bijna niet weg te krijgen. Het is dus zaak dat je boterhammen bij je hebt, en de garantie dat er altijd iemand bij je in de buurt is om je daar aan te herinneren is zeldzaam.

Kortom; het is een doe het zelf klus. Als je niet naar de bouwmarkt gaat heb je geen spullen, als je geen geld hebt ook niet en als je de handen niet in wapper modus brengt kun je de spullen hebben maar dan gebeurt er nog niks.

Soms heb je een coupon of krijg je korting of misschien komt iemand je wel helpen hameren. Je krijgt dan als het ware de met pindakaas besmeerde boterham aangereikt en hoeft hem alleen nog maar op te eten.

Ben je niet van de metaforen? Jammer, metategen...

woensdag 7 september 2011

OVERLEVEN

Als ik muziek luister die ik op de middelbare school luisterde word ik bevangen door een gevoel van nostalgie wat duidelijk geen nostalgie is. Het doet me denken aan een tijd waarin ik niet heel gelukkig was, maar wel veel meer in contact met mijn gevoel. Daar was ook tijd voor, want aan school deed ik niet zo veel dus ik had bakken met tijd om mijn gevoel te ontdekken.

Nu ik in staat ben om daar wat mee te doen merk ik dat allerlei zinloze sociale tijdverspillingen zoals werk mijn ontplooiing van mijn gevoel nu in de weg staan. Boodschappen doen, waanzinnige rekeningen betalen van allerhande bedrijven en overheidsinstellingen die het gezamenlijk doel hebben om je ten gronde te richten maar dan net niet zodat je kunt blijven betalen.

Allemaal tijdverspilling en afleiding van hetgeen waar ik zo lang aan gewerkt heb; mijn gevoel analyseren en ten gehore of geleze brengen. bescheiden als ik ben zeg dat ik er nog een soort van godverdomme goed in geworden ben ook. Als ik dan zie wat een superverzameling van zinloze zaken subsidie krijgen vraag ik me wel eens af waarom niemand mij subsidie geeft.

Dan moet je er vast om vragen en zo zit ik ook weer niet in elkaar. Ik doe wat ik doe en als je dat goed genoeg vind om geld aan uit te geven dan is dat jouw (enige juiste) keuze. Feit is dat ik nu moet overleven met dingen die me geen moer interesseren laat staan dat ik de motivatie kan opbrengen om ze te doen. Plichtsbesef omdat een of andere gek me wel geld wil geven voor al die levenloze handelingen die ik gedurende mijn werkdag uit moet voeren houdt me gaande in een maas van voor mij bijna ondraaglijk kansloze jammerheid...

MEELULLEN OF TEGENLULLEN?

Laat je nooit in de hoek zetten door iemand die mooie verhalen heeft over de alllure van het leven en lijkt een rijker leven te hebben dan jij. Je minderwaardigheidsgevoel is onterecht en wordt slechts bewerkstelligd door een lulverhaal met meer lucht dan substantiele inhoud.

Richt je er maar eens op om dit soort uitspraken te ontleden en te horen wat er nou eigenlijk echt gezegd wordt. Dan blijkt de vertaling vaak een banale uitspraak die je nog niet zou doen tegen de moordenaar van je moeder. Je hoeft het ze niet kwalijk te nemen, blijkbaar horen zij zichzelf niet praten.

Dat is ook niet belangrijk, als jij maar goed registreert wat er gezegd wordt, zodat je jezelf kan wapenen tegen aanvallen van mooi geformuleerde leegte. Dan komt vanzelf dat moment dat de gedetailleerd uitgesproken wijsheden van de agressor door jou met een simpele zin bruut van tafel geveegd kunnen worden. 

Want je bent pas slim als je hebt leren nadenken, niet als je een truck hebt gevonden om mensen structureel af te bluffen met wat je maar kunt vinden op een bijzettafel...

dinsdag 6 september 2011

FARMAZOUT OP JOH!

Autism and ADHD awareness month. Met gemengde gevoelens registreer ik al lezend dat september 2011 daar voor staat. Vaak worden er zo twee extremen opgezocht wil men evenwichtig met zulke dingen om kunnen gaan. Vroeger gooiden we heksen op de brandstapel, en op een bepaald moment was het helemaal top als je jezelf voor heks uitgaf want dat was iets goeds. Nu vinden we het een soort van normaal dat mensen zich uitgeven voor heks en gaan we er gematigd mee om. Niet dat ik autisten of ADHD ers wil vergelijken met heksen, maar meer dat ik mensen die met hen om moeten gaan vergelijk met hoe mensen met heksen om gingen.

Vroeger was je namelijk geen autist en had je zeker geen ADHD. Je was gewoon een irritant klotekind waar nooit wat van terecht zou komen dus waarom zou ik aandacht aan je besteden? Niet heel handig voor deze mensen. Tegenwoordig zou je bijna kunnen zeggen dat het populair is. Er is nog net geen postbus 51 reclame die stelt; “heb jij al ADHD?” De antidepressiva vliegt om je oren met cijfers van 50% van de Nederlanders die dagelijks gebruiken (!) en 80% van Nederland die het wel eens gebruikt heeft (!) Persoonlijk vind ik het een beetje helemaal de andere kant op, maar blijkbaar hebben wij mensen dat nodig om er daarna normaal mee om te kunnen gaan.

Het nadeel daarvan is dat je miljoenen mensen dan al hebt vervuild met speed in hun systeem, wat met name bij kinderen lang lopende problemen kan geven met concentratie en andere zaken waarvan je juist wilde voorkomen dat het erger werd. Ik denk dat als ik geen uitlaatkleppen had zoals schrijven, dichten en muziek maken dat ik binnen no time het CE keurmerk ADHD aan mn oor geniet kreeg. Volgens mij zit daar heel vaak een mogelijkheid om wat van je opgebouwde energie kwijt te raken. Maar ja, de crisis laat ouders steeds minder toe om hun kinderen duurder wordende activiteiten te laten ontplooien.

En zo zie je dat toenemende medische kosten met schrikbarende percentages antidepressiva er voor zorgen dat premies de pan uit rijzen tegen zakkende dekkingen waardoor natuurlijke activiteiten die een beter en gezonder effect zouden kunnen hebben, niet meer te betalen zijn. Farmaceutische industrie; you gotta love it!

maandag 5 september 2011

BETEKENIS GAAT DE LUCHT IN

De sterfdag van je moeder is een datum die in je hoofd niet ongemerkt voorbij kan gaan. Voor mijn werk ben ik veel met datums bezig dus zie ik al gauw die bewuste vier september op de kalender staan en onmiddellijk gaat er van alles in werking. Zoals jullie in eerdere blogs hebben kunnen lezen ben ik het maar een beetje van me af gaan schrijven. Dat was voor mij ook genoeg, verder wilde ik er niet te veel mee doen behalve de rest van het gezin even bij elkaar. Mijn zus had wel een idee; lampionnen oplaten.


Een leuk idee wat in de praktijk nog leuker is omdat het een heel leuk effect geeft. Het is even klooien met aansteken, met name voorkomen dat aansteken het enige is wat er mee gebeurt. Maar als ze zich dan eenmaal hebben gevuld met warme lucht stijgen ze heel snel en zijn ze heel lang te zien. Daarbij hadden we heel veel geluk met de wind, die ze schuin over het water de verte in blies. 



Zoals met zo veel dingen in het leven kan iets heel simpels zo veel betekenis krijgen, als je die betekenis er maar aan toekent. Een mooie realisatie die je vertelt dat je bijzonderheid helemaal zelf maakt. Als ik dan bedenk dat mijn moeder daar heilig in geloofde, maar het niet zo goed op haar eigen leven wist toe te passen, krijgt het een symboliek mee die ons aansterkt om het leven aan te grijpen. De volgende keer dat ik te maken krijg met angst, twijfel of wat me dan ook tegen houdt, kan ik het in gedachten aan een lampion hangen zodat het weg kan vliegen over het water…


zaterdag 3 september 2011

EN NU?

Dan breng je een gedichtenbundel uit. Dan kom je op het lumineuze idee om er een drieluik van te maken omdat je daar genoeg materiaal voor hebt. Dan weet je hoe het allemaal gaat heten en krijg je een grof idee hoe het ingedeeld moet gaan worden.

Dan maak je deel een, wat vol staat met frustratie en dat is makkelijk kiezen. Maar dan ga je de selectie maken voor deel twee en drie en weet je niet meer zo goed wat nou frustratie is en wat niet. Dat maakt het leuk maar ook moeilijk.

Kon je ze maar achteruit maken, zodat alles steeds makkelijker werd. Maar zo zit het niet in elkaar en dat maakt het leuk, uitdagend maar zeker niet makkelijk.

ACHTERUIT

Iemand heeft ooit een stuk tekst geschreven waarin werd uitgelegd hoe mooi het leven zou zijn als je het achterstevoren zou leven. Ik zal je de details besparen maar de strekking van de tekst kwam er op neer dat het steeds makkelijker werd.  Zo zit het leven echter niet in elkaar en met goede reden. 

Als je een spel zou spelen op de computer en je moest met de moeilijkste level beginnen zou je snel ophouden ook als wist je dat steeds makkelijker in de lijn zou zitten. Zo zit het leven vol met dynamiek die uit vooruitgang bestaat.

Want achteruitgang bestaat uit vooruitgang in omgekeerde volgorde. Of zoiets...

DOE!

Geheel in de lijn van de positie die ik heb binnen een commerciele organisatie heb ik vaak gedacht hoe ik zou moeten schrijven in de breedste zin van de uitdrukking. Moet ik niet te veel achter elkaar schrijven, want wat als degene die zou moeten lezen wat ik wil dat hij leest, precies mist wat ik over wil brengen? Een zeer koude benadering van het schrijven en zeker niet een die het schrijven waardeert zoals het zou moeten.

Want mijn hart vertelt me dat hij die moet lezen wat ik hem te bieden heb, in die positie zal komen. Hij die er geen fuck aan heeft zal er van verstoken blijven. Terwijl ik me realiseer dat ik zinnen aan het componeren ben met een bijbelachtig tintje en toch nog een plaats heb gemaakt heb voor "fuck" zie ik ook dat het voor veel mensen moeilijk is om te verwerken wat ik allemaal brabbel. 

Respons van een enkeling die ergens iets herkent is de drijfveer voor het doorgaan met het maken van de abstracte hersenspincels die hier en daar gewaardeerd worden...

BOKS OUWE!

Geheel in strijd met mijn vorige blog rook ik een sigaar, binnen. Een basale bezigheid die in verband wordt gebracht met senioren. Zoals gisteravond op een terras iemand van dertig jonge jenever dronk. Ben je daarmee oud? Bepaalt wat je drinkt, rookt of draagt hoe oud je bent? 

In mijn beleving is er maar een ding wat zorg draagt voor hoe oud je over komt; hoe je praat. Als je praat, denk je nog aan nu of aan de toekomst? Als je alleen maar over het verleden praat ben je waarschijnlijk bezig met afsluiten. 

Dan ben je dus oud. Dertig, vijftig of negentig het maakt geen zak uit. Eigenlijk ben je zo oud als je je voelt, en dat is meteen precies hoe dicht je bij de dood staat.

WANNEER IS JOUW TIJD?

Morgen is mijn moeder twee jaar dood. Ik stel me voor dat iemand nu tegen me zegt; "Nee joh gek, het is pas 6 maanden geleden!" Ik geloof het.  Ik weet dat het stemmetje niet de waarheid vertelt en toch geloof ik het. Ik denk terug aan een tijd waarin ik wist dat ik over een paar dagen jarig zou zijn. Had hetzelfde stemmetje tegen me gezegd; "Nee joh gek, het is pas over 6 maanden!" zou ik het ook geloofd hebben.

Als ik me af ga vragen op welke tijdstippen in je leven het gevoel van tijd klopt met hoe het gaat, dan krijg ik alleen maar meer vragen. Ik kan alleen maar de conclusie trekken dat je gevoel van tijd nooit klopt met hoe het werkelijk gaat. 

Toch weet ik dat het altijd klopt. Het klopt omdat het gaat zoals het gaat. Zoals ook mijn moeder ging toen vele mensen vonden dat het te vroeg was. Ze heeft haar eigen tijd bepaald en dat heeft ze verdomd goed gedaan. Magere Hein had het nakijken en daarmee werd hij dikke Peet...

VAKANTIE ONZIN

"Je moet wel je rust nemen en zorgen dat je even op adem komt, daarom raden wij een aaneengesloten vakantieperiode van minimaal twee weken aan"  Is de typische uitspraak van een bedrijf waarbij het gestelde heel erg waar is en tevens zinloos.

Als er namelijk de noodzaak is om dit soort uitspraken te doen richting je personeel, dan weet je diep in je hart dat die mensen in een week meer op hun bord krijgen dan goed voor ze is. Heel fijn om dan twee weken vakantie aan te bieden als gewenst minimum, maar eigenlijk gaat het fout in die andere vijftig weken. Wellicht dat je daar eens naar kunt kijken.

Uit ervaring kan ik het tweede gedeelte van de gestelde conclusie in de eerste alinea onderbouwen met het feit dat je in de aanloop naar die periode van twee weken in een week voor 3 weken werk moet doen, en na de twee weken vakantie een week puin moet ruimen waardoor je twee weken achter loopt op je werkzaamheden die je in de eerste week na de vakantie weer op moest pikken.

Zo is de vakantie zinloos en ook de behoefte er aan gemaakt door dezelfde idioterie. Er zijn vast bedrijven waar dit geen issue is. Bel me gerust...

ROOKVERBOD SLECHT VOOR DE GEZONDHEID VAN DE NIET-ROKER

Nog niet zo lang geleden was het heel normaal om te roken in een bar of restaurant, en ik als rasechte niet-roker mis die tijd een beetje. Toen kon je rokers namelijk heel makkelijk uit de weg. Ze zaten binnen met koffie of bier en rookten er op los. De oplossing als niet-roker was heel makkelijk; je gaat niet naar binnen. Begrijp me niet verkeerd, als ik naar een bar ga ben ik blij als ik weer thuis kom in kleren die niet naar rook ruiken, en ben ik nog blijer dat ik geen pijn in mijn ogen heb. Dat komt omdat rokers nu naar buiten moeten, en niet meer in die gelegenheden kunnen roken.

Het gevolg is dat buiten wordt geassocieerd met roken. Ik stap de deur uit en ik kom rokende mensen tegen die er hevig op los gaan omdat ze net een half uur in een tram hebben gezeten waar ze niet mogen roken. Om de hoek kom ik rokende fietsers tegen die gauw een peuk opsteken voordat ze bij het volgende pand weer niet naar binnen mogen met een brandende sigaret. Ik loop langs een café en daar staan de rokers buiten, daarna langs een restaurant waar personeel en klanten gezellig gezamenlijk buiten staan te roken. Dan kom ik bij de tramhalte waar de eerste rokers vandaan kwamen. Daar zitten andere rokers die er snel een opsteken omdat ze zo een half uur in de tram moeten zitten.

Na mijn tramrit van 10 minuten stap ik uit en buiten het ondergrondse tramstation staan mensen te roken voordat ze naar binnen kunnen. Ik loop langs de supermarkt waar winkelpersoneel een broodje en drankje haalt, en die steken gauw een peuk op omdat ze zo weer in hun rookvrije winkel moeten staan. Ik ga langs een paar rook bedwelmde terrassen om een winkelstraat vol rokers in te kunnen lopen. Die nemen hun kans om tussen winkel A en B nog even gauw te roken. Ja ik heb meer last van rokers sinds dat ze nergens meer kunnen roken behalve buiten!