VRIJ

In het dagelijks leven wordt het woord “vrij” vaak gebruikt. Die plaats is nog vrij in mijn agenda, nee vrijdag ben ik vrij. Is deze stoel vrij? Maar eigenlijk is het een concept waar we ons ver van hebben verwijderd. Met name de mensen die het woord vaak gebruiken hebben er de grootste behoefte aan. Dan betekent dat ze nooit echt vrij zijn. We hebben ons omringd met luxe die beschermd moet worden. Daar moeten we voor werken, over waken, met elkaar over communiceren en vooral bang voor zijn om het kwijt te raken.

Want wat is nu echt vrij zijn? Ik ga nu aanspraak maken op jullie inlevingsvermogen. Neem even een momentje voor jezelf voordat je verder leest. Zet je telefoon uit, reageer niet op bliepjes uit je computer en vertel iedereen om je heen dat ze je een half uur niet mogen storen.

Daar gaatie; Je wordt wakker en het is zaterdag. Buiten regent het. Je doet wat oude kleren aan en gaat naar de keuken waar een kop thee en een boterham klaar staat. De volgende boterham, die je ook niet zelf klaar hoeft te maken is het volgende agendapunt van vandaag en verder niks. Er is ook geen vaste tijd geprikt voor die volgende boterham, je haalt hem als je honger hebt. Je weet dat niemand je gaat bellen want je hebt geen telefoon. Je weet dat niemand je gaat e-mailen want je hebt niet eens een adres. En als iemand naar je huisadres zou vragen, moest je toch even denken wat het ook al weer was.

Zuiver ter kennisgeving roep je; “ik ga!” en je begeeft je naar de gang. Je weet dat er een; “OK!” volgt. In de gang trek je een paar kaplaarzen en een regenjas aan. Terwijl je de laatste drukknoopjes dicht doet stap je naar buiten en dan volgt het magische moment. Je bent buiten, in de regen, tot niets verplicht, zonder middel van communicatie behalve je stem. Zonder sleutels want als je naar binnen wilt bel je aan.

Je bent in de wereld, met niets in je zakken en een hoofd vol fantasie. Wat heb je nodig? Jezelf. De regen deert je niet, je bent er immers op gekleed en alles wat vies of nat wordt is in een mum van tijd ingeleverd bij de grote waskamer. Wat daar precies afspeelt weet je niet, alleen dat je er niks voor hoeft te doen.

Hoe vrij voel je nu? Velen schrikken er van en trekken zich meteen weer terug in hun “veilige” wereld met een opmerking als; “Dat was toen, en nu zijn we volwassen” Maar wat let je? Je vrouw zit een soap te kijken met een Dolce Gustootje, ga lekker naar buiten de regen in! Stamp in die plassen! Als ze zou zien hoe heerlijk herboren je bent en je weer een beetje kunt glimlachen, doet ze met alle plezier de deur open als je aanbelt en gooit ze ook je kleren in de was! Dan kun jij daarna een filmpje kijken met een Corsendonck Pater en kan zij naar buiten!

Het hoeft geen standaard donderdagavond ritueel te worden, maar het kan je wel weer eens laten voelen wat vrij zijn nou eigenlijk is.