Nieuwe plannen vanuit de overheid om alle problemen "op te lossen" Ik luister er liever niet naar. Ik heb nu al een half jaar geen nieuwe gezien omdat ik geen televisie heb, ik heb al 5 jaar geen krant aan geraakt en als het even kan mis ik het nieuws op de radio graag. Want wat je voor je kiezen krijgt is de bekende broekriem die strakker moet.
Voor wie? Leg me nou eens iets uit; welke totaal misplaatste slechte excuses voor menselijke wezens zitten er nou in welke kamertjes op welke gruwelijke wijze hun al veel te veel overstromende zakken te vullen met geld waar ze niet alleen geen recht op hebben, maar op het marktplein gevierendeeld zouden moeten worden om de godverdomde ballen te hebben om nog meer te vragen? Ik ben blij dat ik geleerd heb me subtiel uit te drukken, want als ik zou schrijven hoe ik er echt over denk, dan zou menig jood-villende nazi me aan kijken en zeggen; "Nou, zo kan die wel weer..."
Doe nou eens een keer niet burgertje pesten en haal het geld waar het zit. Mensen met een salaris boven de 150.000 per jaar belasten met 70 %, salarissen boven de 250.000 met 80 % en 300.000 plus met 90%. Voetballers die 20.000 euro per week verdienen met 95% belasten.
Maar zoals altijd bepalen de mensen met geld wie er op draait voor de tekorten die er niet zouden zijn al mensen met geld van ons geld af zouden blijven. Wees maar blij dat ik geen idee heb wie je bent, want ik zou je villen gedurende een periode van 15 jaar met stukken van de gebroken spiegel waar je niet meer in zou moeten durven kijken.
Maar weet je wat? Doe maar met mijn geld wat je wilt. Pak het maar van me af. Maar kom dan wel aan mijn deur om het te halen. En als je dat overleeft; succes met je karma...
woensdag 31 oktober 2012
dinsdag 30 oktober 2012
HERSENVERTRAGING
Hersenpsincels 2: gevallen achterhoofd is zwaar over tijd. Mijn wens was om net als vorig jaar in Maart de bundel uit te geven. Door allerlei zaken is dit uitgesteld. Ik ga mijn best doen maar kan helaas geen garantie geven dat hij er ook dit jaar gaat komen. Als dat niet het geval is, komen er 2 in 2013 om de schade in te halen.
Houdt de site in de gaten: http://hersenspincels.webklik.nl/page/nieuws voor nieuws en andere zaken, ik probeer jullie zo veel mogelijk op de hoogte te houden, en eventuele sluiers op te lichten. Er komen nog wat grote aankondigingen.
Blijf ook kijken op facebook:
http://www.facebook.com/hersenspincels.marcelgahrmann
en @HERSENSPINCELS me op twitter als je wilt.
hersenspincels@gmail.com
Houdt de site in de gaten: http://hersenspincels.webklik.nl/page/nieuws voor nieuws en andere zaken, ik probeer jullie zo veel mogelijk op de hoogte te houden, en eventuele sluiers op te lichten. Er komen nog wat grote aankondigingen.
Blijf ook kijken op facebook:
http://www.facebook.com/hersenspincels.marcelgahrmann
en @HERSENSPINCELS me op twitter als je wilt.
hersenspincels@gmail.com
maandag 29 oktober 2012
ANTWOORDEN OM DE VRAAG
Wetenschap
is gebaseerd op vragen. Vaak wordt deductie gebruikt, waar men elke keer vraagt
of iets van toepassing is, dat test en er vervolgens een nee uit komt, totdat
het ja is. Op dit moment lopen veel wetenschappelijke onderzoeken vast door het
feit dat het ja niet komt, en men geen vragen meer heeft. Dat
betekent niet dat de vragen er niet meer zijn, maar simpelweg dat de vragen
niet binnen ons bewustzijnsvermogen vallen. Veilig om te zeggen is dat
het antwoord daar dan ook niet te vinden is. Of wel?
Je zou
kunnen stellen dat als je iets onderzoekt dat je vragen stelt, en door middel
van proeven antwoorden krijgt. Maar als je op een vraag een antwoord krijgt wat
je niet had verwacht, maar wel binnen je begrijpend vermogen ligt, dan zou je
de vraag opnieuw of anders kunnen stellen om hem te sluiten op het antwoord. Beide
zijn dus een variabele.
Als je
vragen op zijn, kun je alleen nog maar in de antwoorden gaan zoeken. Als die op
zijn ligt het onderzochte niet binnen je vermogen om te verwerken. Voor een
wetenschapper is dat heel erg, want dan loopt zijn onderzoek vast. Wat je
misschien over houdt is een hypothese, die niet getest kan worden. Het zou waar
kunnen zijn, maar je kunt het niet aantonen.
Uiteindelijk
gaat het er niet om of je het antwoord of de vraag eerst krijgt. Het gaat er om
hoe ver je uit je comfort zone durft te stappen door te accepteren dat dingen
zijn zoals ze zijn omdat jij ze zo maakt. Je waarneming van alles om je heen is
een creatie van de jou aangeleerde en zelf ontwikkelde concepten. Soms kan je
met iemand praten om een “verhelderende blik” te krijgen. Dat komt
alleen maar omdat die persoon zijn wereld schept met andere concepten dan jij.
woensdag 24 oktober 2012
OVER WETENSCHAPPELIJKEN GAAN
De wereld wordt steeds serieuzer. Dat is niet erg, ware het niet dat het accent ligt op de verkeerde dingen. Dat geeft ook niet want dat laat ons weer zien waar het werkelijk om gaat. Het enige struikelblok daarin zijn we zelf; we moeten het willen zien. Als je dat gaat analyseren wordt het allemaal veel te abstract. Het is iets wat je moet voelen. Waar we daarin tegen aan lopen is het feit dat in deze koude wetenschappelijke wereld een vaag en negatief imago hangt aan voelen. Jammer, want het is de beste manier van weten. Gelukkig krijgen steeds meer mensen door dat gevoelsmatig weten de beste manier is om door het leven te gaan.
Daar komen ze vaak op de harde manier achter. Ze krijgen te zien of te voelen dat onze financieel wetenschappelijk dominante wereld de antwoorden niet heeft. Mensen sterven aan kanker, mensen raken hun baan kwijt, verliezen hun huizen en families verzanden in ruzies over geld. Uiteindelijk breekt er iets en dan krijgt men door dat het allemaal niet de moeite waard is. Het gaat om wat je kunt delen met elkaar en hoe we kunnen leren elkaar beter te waarderen. Helaas is daar vaak ellende voor nodig.
Die ellende wordt feilloos opgepakt door mensen die invloed hebben op jouw financiën en op hoe jij medisch behandeld dient te worden. Hoe meer mensen door krijgen dat voelen veel belangrijker is dan wetenschappelijk bewijs, hoe verder instanties de regels zullen aanscherpen in een laatste poging om onze angst vast te houden. Die angst levert hen namelijk veel geld op. Ik voel niet de drang om ze daar voor te straffen, dat wordt allemaal karmisch geregeld. Maar hoe eerder de mensen die uit hun hart kunnen en willen leven dat ook gaan doen, hoe eerder het kapitalistisch wetenschappelijk regime valt. Dan zullen alle hooghe heerhen verantwoording af moeten leggen. Niet aan mij, maar aan zichzelf.
Daar komen ze vaak op de harde manier achter. Ze krijgen te zien of te voelen dat onze financieel wetenschappelijk dominante wereld de antwoorden niet heeft. Mensen sterven aan kanker, mensen raken hun baan kwijt, verliezen hun huizen en families verzanden in ruzies over geld. Uiteindelijk breekt er iets en dan krijgt men door dat het allemaal niet de moeite waard is. Het gaat om wat je kunt delen met elkaar en hoe we kunnen leren elkaar beter te waarderen. Helaas is daar vaak ellende voor nodig.
Die ellende wordt feilloos opgepakt door mensen die invloed hebben op jouw financiën en op hoe jij medisch behandeld dient te worden. Hoe meer mensen door krijgen dat voelen veel belangrijker is dan wetenschappelijk bewijs, hoe verder instanties de regels zullen aanscherpen in een laatste poging om onze angst vast te houden. Die angst levert hen namelijk veel geld op. Ik voel niet de drang om ze daar voor te straffen, dat wordt allemaal karmisch geregeld. Maar hoe eerder de mensen die uit hun hart kunnen en willen leven dat ook gaan doen, hoe eerder het kapitalistisch wetenschappelijk regime valt. Dan zullen alle hooghe heerhen verantwoording af moeten leggen. Niet aan mij, maar aan zichzelf.
dinsdag 23 oktober 2012
VERF
Als ik toch eens mocht kiezen
De werkelijkheid is ik kan het ook
Of ik nu de tijd wil bevriezen
Of mijn kachel op water stook
Overal is een mouw aan te passen
Zonder er op te spelden
Ook al moet je soms verkassen
En dingen aan elkaar schelden
Of uit elkaar als dat zo uit komt
Kijk terug op je werk
Zorg dat het je niet afstompt
Laat het je eerder sterk
Uit de verf komen
Als je er in zat tenminste...
De werkelijkheid is ik kan het ook
Of ik nu de tijd wil bevriezen
Of mijn kachel op water stook
Overal is een mouw aan te passen
Zonder er op te spelden
Ook al moet je soms verkassen
En dingen aan elkaar schelden
Of uit elkaar als dat zo uit komt
Kijk terug op je werk
Zorg dat het je niet afstompt
Laat het je eerder sterk
Uit de verf komen
Als je er in zat tenminste...
maandag 22 oktober 2012
KINDERPOSTZEGELS VERKOPEN, SMARTPHONE BEGRAVEN
Je kunt nu ook kinderpostzegels (ver)kopen via Hyves. Ik vraag me af hoe veel mensen werkelijk binnen hetzelfde tijdsbestek na het lezen mijn mening daar over delen; waarom wil je kinderen nog verder met hun hoofd in computers en smartphones proppen? Hoe is het toch mogelijk dat er nog mensen zijn die dit een goed idee vinden?
Aan de deur verkopen, menselijke interactie met de buurt, spannend, je moest er echt wat voor doen, is er een betere manier om je kinderen klaar te stomen voor de maatschappij? Bestaat de maatschappij dan alleen nog maar uit social media friends? Waar is de postbus 51 reclame als je ze nodig hebt? Je echte vrienden zitten niet in je telefoon, doe toch gewoon!
Zij die opperen om steeds jongere kinderen in een smartphone te begraven zouden de nobel prijs voor de onrust moeten krijgen. Acties zoals kinderpostzegels verkopen op Hyves hoort daar zeker bij. Ik kom vast over als een ouwe brompot die dingen roept als; "In mijn tijd hadden we geen telefoons, en alles is toch ook goed gekomen?" Ik snap prima de aantrekkingskracht van social media en alle platforms waar je dat op kunt doen. Die aantrekking werkt ook op mij, dus waarom niet op kinderen.
Het gaat om het educatieve deel, dat je internet kan gebruiken om hetgeen wat je niet zo goed durft uit de weg te gaan. Maar hier is het positieve deel; uit de poll blijkt dat slechts 1,2 % van de kinderen het online verkopen het leukst vindt. 25% van de dappere verkopers vindt langs de deuren gaan het leukst! 65 % vindt het fijnst aan de kinderpostzegel actie dat ze andere kinderen helpen.
Zo zie je maar weer; de jongere kinderen zijn nog te redden van een begrafenis in een smartphone scherm!
Aan de deur verkopen, menselijke interactie met de buurt, spannend, je moest er echt wat voor doen, is er een betere manier om je kinderen klaar te stomen voor de maatschappij? Bestaat de maatschappij dan alleen nog maar uit social media friends? Waar is de postbus 51 reclame als je ze nodig hebt? Je echte vrienden zitten niet in je telefoon, doe toch gewoon!
Zij die opperen om steeds jongere kinderen in een smartphone te begraven zouden de nobel prijs voor de onrust moeten krijgen. Acties zoals kinderpostzegels verkopen op Hyves hoort daar zeker bij. Ik kom vast over als een ouwe brompot die dingen roept als; "In mijn tijd hadden we geen telefoons, en alles is toch ook goed gekomen?" Ik snap prima de aantrekkingskracht van social media en alle platforms waar je dat op kunt doen. Die aantrekking werkt ook op mij, dus waarom niet op kinderen.
Het gaat om het educatieve deel, dat je internet kan gebruiken om hetgeen wat je niet zo goed durft uit de weg te gaan. Maar hier is het positieve deel; uit de poll blijkt dat slechts 1,2 % van de kinderen het online verkopen het leukst vindt. 25% van de dappere verkopers vindt langs de deuren gaan het leukst! 65 % vindt het fijnst aan de kinderpostzegel actie dat ze andere kinderen helpen.
Zo zie je maar weer; de jongere kinderen zijn nog te redden van een begrafenis in een smartphone scherm!
zondag 21 oktober 2012
donderdag 18 oktober 2012
EVROUWCIPATIE
Lange tijd
hebben we het in de media gehad over de emancipatie van de vrouw. Ze moest
gelijke rechten hebben, evenveel kans maken op de arbeidsmarkt en vooral op
vele vlakken niet onder doen voor een man. Als je nu terug kijkt op het geheel
zou ik zeggen dat het geslaagd is, maar alle doelen zijn zeker nog niet
gehaald. Vrouwen zijn nou eenmaal anders dan mannen en daarmee zul je
verschillen blijven houden.
Maar hoe
zit het nou met de mannen? Zijn die eigenlijk wel wat opgeschoten? Ik bedoel
dan niet ten opzichte van de perikelen om de emancipatie van de vrouwe heen,
maar voor zichzelf. Vrouwen zijn gegroeid, maar wat hebben de mannen gedaan. De
evrouwcipatie heeft zijn werk ook gedaan want mannen zijn ook gegroeid.
Je kan
tegenwoordig op steeds meer plekken openlijk bekennen dat je van je dame houdt
en dat je dat regelmatig tegen haar zegt. Dat is een enorme vooruitgang na een
tijd waarin je als je dat toe gaf, je voor homofiel werd versleten. (wat
misschien wel het meest kortzichtige verwijt van dit universum zou kunnen zijn)
((nog mooier is dat de spellingsuggestie in Word mij verteld dat ik beter de
uitdrukking homofilm kan gebruiken))
Tegenwoordig
kun je dus als man zachtaardig zijn zonder in elkaar geslagen te worden, wat
overigens niet betekent dat dit niet gebeurt. De problemen zitten nu vooral in
de gay scene, waar je als bi weer niet geaccepteerd wordt. Zo houden we
ouderwetse ideeën in nieuwe systemen levend. Dan kunnen we door naar de gaymancipatie en de emancipotsie.
Feit is natuurlijk dat we als mens toch altijd op zoek blijven naar iets om af
te keuren, en als dat er niet is, dan maken we het wel…
woensdag 17 oktober 2012
DE DERDE PARTIJ
Waar twee honden vechten om een been, hebben ze allebei net niet genoeg gelijk om het gevecht de moeite waard te laten zijn. Het rijmt niet, maar zo zou het spreekwoord moeten gaan. De derde partij is er namelijk niet, en kan dus ook niet “heen” gaan met het been. Meningsverschillen tussen mensen met overtuigingen zien er namelijk vaak uit als een gevecht tussen honden. Ze hebben allebei het bot vast, en zijn beiden niet bereid het bot los te laten ook al is de ander duidelijk sterker. Ze breken nog liever een paar tanden af. (of denken er niet over na dat het zo maar zou kunnen gebeuren)
Het eeuwige gevecht tussen religie en wetenschap is er een mooi voorbeeld van. Ik ben naar eigen zeggen niet religieus maar als ik al mijn opvattingen op een rij zou zetten is er vast een groep mensen die zullen zeggen dat ik het wel ben. Ik geloof in wetenschap en vindt het (soms) mooi wat ze doen, maar het is zeker niet altijd op zijn plek.
De onderlinge strijd is zo zinloos. Want religie heeft een goed stel algemene regels en een set verhalen over mensen die waarschijnlijk bestaan hebben. OK, sommige zaken komen wat ongeloofwaardig over en om het te zien als een absolute waarheid en een keurslijf waar je jezelf in te proppen hebt gaat heel ver.
Maar wetenschap heeft ook alle antwoorden niet, bulkt van de theoretische uitspraken, en dingen die “bewezen” zijn blijken jaren later toch anders. Als er dan helemaal geen ruimte is voor het feit dat je sommige dingen niet kunt bevatten doe je jezelf tekort.
De laatste tijd worden er zaken die als “religieus” worden gezien, wetenschappelijk onderzocht. Dat is relatief makkelijk omdat je dan binnen je beperkte kader van kennis in de wetenschap dingen gaat afvinken als “niet waar” totdat je wat interessants tegen komt, namelijk iets wat je niet kunt ontkrachten, maar ook niet aantonen.
Andersom lijkt me interessant; wetenschappelijke zaken religieus benaderen. Hoe ga je zwaartekracht religieus aantonen? Liep Jezus over water, of had hij gewoon schijt aan het concept zwaartekracht en bestond het daarom voor hem niet? Is condensvorming verzadiging van de lucht of zijn de tranen van Maria overal?
Het wordt tijd voor een derde partij; zij die beide niet schuwen maar zeker weten wanneer iets niet op zijn plaats is. Religieuze mensen met beide benen op de grond. Wetenschappers die het onverklaarbare accepteren. Ik wil het graag noemen: Relience. Het klinkt betrouwbaar en dat is het niet. Daar moet je het dan maar mee doen…
Het eeuwige gevecht tussen religie en wetenschap is er een mooi voorbeeld van. Ik ben naar eigen zeggen niet religieus maar als ik al mijn opvattingen op een rij zou zetten is er vast een groep mensen die zullen zeggen dat ik het wel ben. Ik geloof in wetenschap en vindt het (soms) mooi wat ze doen, maar het is zeker niet altijd op zijn plek.
De onderlinge strijd is zo zinloos. Want religie heeft een goed stel algemene regels en een set verhalen over mensen die waarschijnlijk bestaan hebben. OK, sommige zaken komen wat ongeloofwaardig over en om het te zien als een absolute waarheid en een keurslijf waar je jezelf in te proppen hebt gaat heel ver.
Maar wetenschap heeft ook alle antwoorden niet, bulkt van de theoretische uitspraken, en dingen die “bewezen” zijn blijken jaren later toch anders. Als er dan helemaal geen ruimte is voor het feit dat je sommige dingen niet kunt bevatten doe je jezelf tekort.
De laatste tijd worden er zaken die als “religieus” worden gezien, wetenschappelijk onderzocht. Dat is relatief makkelijk omdat je dan binnen je beperkte kader van kennis in de wetenschap dingen gaat afvinken als “niet waar” totdat je wat interessants tegen komt, namelijk iets wat je niet kunt ontkrachten, maar ook niet aantonen.
Andersom lijkt me interessant; wetenschappelijke zaken religieus benaderen. Hoe ga je zwaartekracht religieus aantonen? Liep Jezus over water, of had hij gewoon schijt aan het concept zwaartekracht en bestond het daarom voor hem niet? Is condensvorming verzadiging van de lucht of zijn de tranen van Maria overal?
Het wordt tijd voor een derde partij; zij die beide niet schuwen maar zeker weten wanneer iets niet op zijn plaats is. Religieuze mensen met beide benen op de grond. Wetenschappers die het onverklaarbare accepteren. Ik wil het graag noemen: Relience. Het klinkt betrouwbaar en dat is het niet. Daar moet je het dan maar mee doen…
maandag 8 oktober 2012
DINGEN VERANDEREN
Maart dit jaar was ik volop bezig met de publicatie van mijn tweede gedichten bundel: gevallen achterhoofd. Maart 2012 was tevens de maand dat mijn leven radicaal veranderde. Ik geloof dat alles een doel heeft en dit dus ook. Het was namelijk niet alleen mijn leven dat veranderde. Het leven van een handjevol mensen veranderde en / of is nog aan het veranderen. Als we breder gaan kijken verandert alles, alleen dat deed het al, ik had het alleen nog niet door.
In ieder geval heeft het verre gevolgen voor mijn Hersenspincels trilogie. Deel 2; gevallen achterhoofd wordt heel anders dan ik een jaar geleden dacht. Deel 3; topkop wordt zodanig anders, dat het werk er in uitsluitend van 2012 is. Terwijl bij de uitgave van 2011; Beladen nek, al het werk al "stond" Het is weer eens een bevestiging dat je heel leuk kunt bedenken hoe dingen lopen, maar dat er altijd dingen veranderen.
Zie het maar als nieuwe hoogtes, al weet ik ook nog niet precies waar het heen gaat. Eigenlijk is dat wel fijn, want dan blijft het leven je verrassen. Het leven is nu eenmaal dynamisch, en als je mee wilt gaan, "then you gotta roll with the punches"
De nieuwe flow begint zijn weg te vinden, en dus zullen er ook weer wat regelmatigere updates volgen met betrekking tot de ontwikkelingen van deel 2. Houdt ook de site in de gaten voor updates:
http://hersenspincels.webklik.nl/page/huis
In ieder geval heeft het verre gevolgen voor mijn Hersenspincels trilogie. Deel 2; gevallen achterhoofd wordt heel anders dan ik een jaar geleden dacht. Deel 3; topkop wordt zodanig anders, dat het werk er in uitsluitend van 2012 is. Terwijl bij de uitgave van 2011; Beladen nek, al het werk al "stond" Het is weer eens een bevestiging dat je heel leuk kunt bedenken hoe dingen lopen, maar dat er altijd dingen veranderen.
Zie het maar als nieuwe hoogtes, al weet ik ook nog niet precies waar het heen gaat. Eigenlijk is dat wel fijn, want dan blijft het leven je verrassen. Het leven is nu eenmaal dynamisch, en als je mee wilt gaan, "then you gotta roll with the punches"
De nieuwe flow begint zijn weg te vinden, en dus zullen er ook weer wat regelmatigere updates volgen met betrekking tot de ontwikkelingen van deel 2. Houdt ook de site in de gaten voor updates:
http://hersenspincels.webklik.nl/page/huis
Abonneren op:
Posts (Atom)