OVER WETENSCHAPPELIJKEN GAAN

De wereld wordt steeds serieuzer. Dat is niet erg, ware het niet dat het accent ligt op de verkeerde dingen. Dat geeft ook niet want dat laat ons weer zien waar het werkelijk om gaat. Het enige struikelblok daarin zijn we zelf; we moeten het willen zien. Als je dat gaat analyseren wordt het allemaal veel te abstract. Het is iets wat je moet voelen. Waar we daarin tegen aan lopen is het feit dat in deze koude wetenschappelijke wereld een vaag en negatief imago hangt aan voelen. Jammer, want het is de beste manier van weten. Gelukkig krijgen steeds meer mensen door dat gevoelsmatig weten de beste manier is om door het leven te gaan.

Daar komen ze vaak op de harde manier achter. Ze krijgen te zien of te voelen dat onze financieel wetenschappelijk dominante wereld de antwoorden niet heeft. Mensen sterven aan kanker, mensen raken hun baan kwijt, verliezen hun huizen en families verzanden in ruzies over geld. Uiteindelijk breekt er iets en dan krijgt men door dat het allemaal niet de moeite waard is. Het gaat om wat je kunt delen met elkaar en hoe we kunnen leren elkaar beter te waarderen. Helaas is daar vaak ellende voor nodig.

Die ellende wordt feilloos opgepakt door mensen die invloed hebben op jouw financiën en op hoe jij medisch behandeld dient te worden. Hoe meer mensen door krijgen dat voelen veel belangrijker is dan wetenschappelijk bewijs, hoe verder instanties de regels zullen aanscherpen in een laatste poging om onze angst vast te houden. Die angst levert hen namelijk veel geld op. Ik voel niet de drang om ze daar voor te straffen, dat wordt allemaal karmisch geregeld. Maar hoe eerder de mensen die uit hun hart kunnen en willen leven dat ook gaan doen, hoe eerder het kapitalistisch wetenschappelijk regime valt. Dan zullen alle hooghe heerhen verantwoording af moeten leggen. Niet aan mij, maar aan zichzelf.