In mijn beleving zijn er 2 soorten inspiratie; interne en externe. Bij externe inspiratie ben je in feite iemands idee aan het analyseren en wil je ook zoiets maken. Meestal doe je dat dan ook. De uitwerking zou iets kunnen zijn wat naast het werk van je inspirator gezet kan worden, als ware het van hem. In gunstiger situaties verbeter je het of als je goed bezig bent is de link ver te zoeken.
Interne inspiratie vraagt geen werk van een ander dat je zintuigen bereikt, er borrelt wat op en je produceert wat. Dan lijkt het dus dat de inspiratie geheel uit jezelf komt. Echter is er altijd sprake van externe inspiratie. Je komt tot dat inzicht als je voor het eerst gaat proberen te verdedigen dat je alleen interne inspiratie hebt aangewend voor iets.
Simpel genoeg is alles al een keer geschreven, geschilderd, gecomponeerd of wat dan ook. Maar jij hebt jouw woorden, jouw kleuren en jouw instrumenten. Laat je dus nooit afleiden door wat mensen vinden van jouw inspiratie. Want met hoe veel procent interne inspiratie is het authentiek?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten