In de wereld zijn er 2 voorname beurzen op gebied van muziekinstrumenten; de NAMM show in Anaheim California, en de Musikmesse in de Frankfurter Messe. Budget en reistijd in het hoofd en die rekensom is gauw gemaakt. Maar dan wil je nog ergens overnachten. Zoeken naar een hotel laat al gauw zien dat inderdaad in de buurt van de Messe hoteleigenaren heel goed weten in wat voor positie ze verkeren, met bedragen die oplopen toto totalen waarbij het goedkoper wordt om naar California te vliegen.
Dan vind ik iets heel erg binnen budget, dicht bij de Messe en dicht bij het centrum. Ik zet mijn “te mooi om waar te zijn” negatieve kant aan de kant en boek. Een dag vooraf krijg ik een bericht via de e-mail; laat een uur voor aankomst weten hoe laat je aan komt, dan kan de sleuteloverdracht plaats vinden op het moment dat u aan komt. Ik had mijn negatieve kant geparkeerd dus heb daar niets ingelezen, maar ben natuurlijk een uur voor aankomst vergeten te melden dat ik er aan kwam.
Frankfurt binnen rijden is iets moois; de skyline komt op je af en het ziet er allemaal prachtig uit. Mooie brede weg, midden door de stad. Vervolgens rechtsaf de Karlsruhestrasse in, wat duidelijk minder elan heeft. Een paar pandjes op een rij zonder aanduiding in het begin, gevolgd door een serie Balkan georiënteerde vreetkotten en een paar non-stop shops die op miraculeuze wijze om 23:00 dicht zijn.
Op zoek naar nummer 2. Geen nummer 2, ook geen 4. Hmm…en nu? Toch maar bellen met die man. Hij haalt zijn bericht aan van een uur van tevoren en houdt vol dat nummer 2 bestaat. We hangen op met de afspraak dat hij er binnen een kwartier is. Al wachtend komt gast nummer 2 (die ook heeft verzuimd zich een uur van tevoren te melden) er achter dat er een nummer 2 aan de gevel hangt. In dezelfde kleur en textuur als het steen van de gevel, als ware een kameleon.