Je knaagt aan me met je mond dicht
Maar als ik even dromerig voor me uit kijk
Gaat je mond open en doen je tanden minder pijn
Uiteraard is dat maar kortdurige schijn
Want als ik opsta uit mijn lijk
Zie ik dat ik ben gezwicht
Onder het alles verpletterende gewicht
Van jouw energetische overdracht
Ik wist wel waar het heen ging
Maar weer veel te lang gewacht
Nu is er nog maar een ding
Een nieuwe ronde
Laten liggen is zonde
Geen opmerkingen:
Een reactie posten