Als je huisstof zou kunnen gebruiken als brandstof, dan was ik stinkend rijk geweest. Mijn huis lijkt het namelijk aan te maken. Op het moment dat je “klaar” bent met stofzuigen in een bepaalde hoek, verschijnt het direct als je eenmaal omgedraaid bent. Ik zie het dan voor me als een soort Kerstmanachtige kabouters die achter de plint kun best doen om nieuw stof te maken wat ze via kleine ventilators de ruimte in blazen. Ze dragen dan natuurlijk geen rood jasje, maar een bruine stofjas. De groene broek ruilen ze in voor een bruine ribbroek, want dat is een stof waar extra stof tussen kan gaan zitten.
In hun stofmachines zit de huismijt die vlijt zodat ze met stof smijt. De huismijt eet wat ze gevoerd wordt door de stofkabouters. Dat moeten natuurlijk voor de kabouters draagbare zaken zijn zoals pennen, sleutels en dat ene belangrijke papiertje van de belastingdienst waar een paar cijfers op staan die je nodig hebt. Heel “toevallig” van die dingen die je altijd kwijt bent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten