DRAVENDE DAMES

Rennende vrouwen zien er raar uit. "Wat een macho" en gelijke opmerkingen krijg ik naar mijn hoofd geslingerd als ik dat zeg. Hoe ik zo kan generaliseren? "Ren eens een stukje" vraag ik dan. De meesten doen dat niet, omdat het nergens op slaat, of ik ben te bevooroordeeld. Ik ben niet bevooroordeeld, ik constateer iets, blijf open voor nieuwe invloeden zoals tegendelen maar ze komen niet. Die enkele dame die overtuigd mijn mening wil veranderen door een stukje te rennen, bevestigd alleen maar wat ik er van vindt.

Ik wilde het eens aan een gym leraar vragen op school, maar dat hoefde niet. Deze man gaf namelijk ook biologie en begon zijn verhaal over baarmoeders, zoals elke biologie leraar dat doet. Hij zei: "De inhoud van de buikholte van man en vrouw lijken heel erg op elkaar, op 1 belangrijk verschil na; de baarmoeder en alles wat daar aan vast zit"  "Daardoor gedraagt het bekken van de vrouw zich anders, en een zichtbaar verschil is dat als een vrouw rent, de voeten iets meer naar buiten zwaaien" "Hoe erg dat zwaaien zich uit, is per exemplaar verschillend, soms is het subtiel maar soms ook overduidelijk"

Ik had het niet beter kunnen zeggen! Een fenomeen dat mij als sinds de kleuterschool (daar rennen ze wat vaker) opgevallen was en verwonderd had, werd in een paar zinnen wetenschappelijk verklaard! Ik was blij dat ze het niet expres deden. Ik was ook blij dat het niet aan mij lag, al deed het dat wel. In de loop van mijn lijven blijkt steeds vaker dat ik dit soort onbenullige dingen opmerk, tot op het punt dat ik een collega vertel dat ze er anders uit ziet, en dat ze na lang denken alleen kan verzinnen dat ze van merk oogschaduw is veranderd. Vervolgens moet ik concluderen dat ze gelijk heeft maar dat wist ze al.

"Zit er dan niet op te letten" zegt de leek. Want het is geen keuze, zo gaan die dingen in mijn hoofd en ik kan ze niet tegen houden. Het kost me tijd, energie en een hoop verdwaasde gezichten die na bijkomen allerlei vragen aan me stellen. Ze noemen het dan uiteindelijk allemaal een "gave" Ik probeer maar zo veel mogelijk mijn bek te houden, ook al kan ik me regelmatig toch niet inhouden.