Kom ik geheel niet door mij georganiseerd voor het eerst van mijn leven op een waddeneiland terecht; Terschelling. Met de bus word ik met een hele groep naar een eetgelegenheid gebracht. Gezeten vallen mij 2 dingen op; een Apple TV en gitaren aan de muur, ik voel me thuis. Echter heb ik van meerdere mensen te horen gekregen dat volk op een eiland raar doet. Ik had het reeds bevestigd op Gran Canaria en in the UK.
Komt een collega naar me toe; dit is het cafe van Hessel. Ik kijk hem vragend aan. Wordt ik er van beticht dat ik hem zou moeten kennen als muziekliefhebber. Ik denk dan als ik hem niet ken is er vast een goede reden voor. Gelukkig blijft het bij denken en laat ik het moment ongemakkelijk voorbij gaan.
Ik kijk nog eens goed naar de gitaren; een Les Paul, maar van Epiphone, en Stratocaster, maar van merk X en een Ibanez semi-acoustic die ik nooit van mijn leven zou kopen omdat de kast veeeeeeel te klein is om akoestisch goed geluid voort te brengen.Nog een blik op de Apple TV dan. Het blijkt een Mac mini te zijn die oneerbiedig op zn zij staat, en met zo een ellendige VGA adapter aan een beeldscherm is gekoppeld zoals Jobs het nooit bedoeld heeft.
Aan tafel gaan de verhalen dat Hessel een ouwe rocker is, en het Oerol festival heeft gemaakt. De indruk wordt gewekt dat we het hebben over de Hendrix van Terschelling. En terwijl ik me dat bedenk, komt meteen het besef dat ik hem niet zo zou waarderen. Er staat ook een standaard met een microfoon, en er hangt een ovation semi acoustic aan de muur.
Als later de tafels aan de muur geschoven worden komt er een man het podium waar ik alleen maar van kan gokken dat het Hessel is. Na het stemmen slaat hij een akkoord aan, en start de begeleidingsmuziek. Ik voel mij verplicht om u te vertellen dat hier mijn muzikale hart een doodsteek krijgt. Mijn eerste muziekmotto is namelijk; Heb je geen drummer, gebruik dan geen drums.
Ik ga dit nu korter maken dan nodig is. Mijn bevindingen zijn als volgt:
- Begeleidingsmuziek is suf, maar wat hij gebruikte, daar was echt ALLE energie uit gehaald.
- Elk nummer dezelfde gitaaraanslag gebruiken is HEEL VERVELEND.
- Met 1 of 2 truukjes houdt je het bij mij niet langer dan 1 nummer uit.
- De stem was vlak en gevoelloos.
- Voor de vrouwenstem die er bij gehaald werd geld dat ook.
- Mensen die je betalen de indruk geven dat je het niet leuk vind om voor ze te spelen = slecht idee.
Al met al vond ik het slecht. Er staat daar iemand die met slappe producten, een matige stem en matige speltechniek mensen de indruk te geven dat hij het doet voor het geld en dat hij je kan missen als kiespijn, omdat het klootjesvolk het toch geen reet uitmaakt als je maar een bekend liedje doet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten