Voor allerlei geneeskunde zijn er verschillende invalshoeken op basis van cultuur, opleiding, religie en andere invloeden. Zo is er in de Westerse wereld zoiets als "reguliere geneeskunde" en alles wat men daar niet wetenschappelijk onder heeft weten de scharen is "alternatief" Het gekke is dat voor vele culturen onze "reguliere" eigenlijk "alternatief" is.
In de tandheelkunde hebben we dat probleem niet. Er is geen Oosterse tandheelkunde, of homeopatische gebitsverzorging. Nee, de ontwikkeling zit hem alleen maar in de apparatuur, en die zijn laten we eerlijk zijn, instrumentaria van diepgewortele wreedheid. De techniek is redelijk eenduidig; we boren je smoel aan puin, als het te ver uit elkaar dondert, gaan we je zenuwen slopen, en als last resort kunnen we hem altijd nog van je kaak rukken of snijden.
De vooruitgang is ook goed samen te vatten; we hebben een snellere scherpere boor die minder herrie maakt, en onze nieuwe tangen snijden ook probleemloos door je tandvlees. It's a dirty job, but someone's gotta do it. Toch kan ik het maar moeilijk voorstellen dat je naar school gaat met het idee in een beroep terecht te komen waar je tegen je klanten steevast moet verkondigen; "Ga maar liggen, we boren je bek aan bonken, dan ben je weer good as new!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten