HERSENSPINCELS 2: GEVALLEN ACHTERHOOFD

HERSENSPINCELS 2: GEVALLEN ACHTERHOOFD
HERSENSPINCELS 2: GEVALLEN ACHTERHOOFD

dinsdag 17 mei 2011

MSN JOUNALI STIEK

Ik beken schuld; ik ben lezer van berichtgeving waarvan ik vind dat het er niet zou moeten zijn. Mijn kin heeft regelmatig nauw contact met de rand van mijn bureau bij het rijzen van de vraag hoe het toch mogelijk is dat er iemand op deze planeet rond loopt die het wil weten; de MSN.NL berichtgeving; van die kopjes die in beeld komen na het afmelden van hotmail. De MSN.COM doet het nog wel leuk. Als je daar negatieve berichtgeving hebt zie je African Americans of Moslims, en bij de positieve stukjes zie je blije blanke mensen met glimmende RVS spatels in stralende gezinskeukens. Dan zie je tenminste wat ze met die webpagina willen bereiken.

De Nederlandse pagina heeft alle reden om de hele dag alleen maar te schrijven; In Nederland wordt alles steeds duurder, behalve je bezittingen. In plaat daarvan heb ik geleerd dan Shakira Yolanthe van haar troon gestoten heeft. Niet dat ze elkaar ooit ontmoet hebben, maar ze staan in een of ander lijst van lekkerste wijven met een kutkarakter. Want als je de hypotheek bijna niet meer kunt betalen, zit je redding in een geile wijven lijst. Ik zie dan voor me, dat iemand daar mee bezig is; een vent in een bevlekte bruine stofjas, die ergens in een stoffig archief met een internet computer plaatjes zit op de zoeken van vrouwen uit een lijst, en dan met een schuifmaat zijn erectie meet.

Ik lees ook dan Osama plannen had om Obama te vermoorden. Nou, schokkend zeg, dat had ik nooit verwacht! Ook had hij potentieverhogende middelen en weedplanten in de tuin. Dat is toch niks geks? Als ik terug kom van een bloederige slachtpartij wil ik thuis ook ff chillen. En met dat beeld van dat bloed, en THC in je donder, krijg je nou niet echt een strakke mevrouw Bin Laden verwenner dus heb je daar weer wat voor nodig. Hij was zoals op elk vlak gewoon goed voorbereid.

Bij MSN journalistiek wil ik toch journali en stiek los koppelen, en journali weg gooien. Wat er dan over blijft is een stiekje, geschoten vanaf de duim van je collega vanaf de andere kant van het kantoor. Je denkt eigenlijk alleen maar; wat zielig dat je daar de moeite voor hebt genomen, en wat zonde dat ik er mee geconfronteerd wordt en de rotzooi op mag ruimen…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten