De lokale volksmond zegt; “Ze kenne beter over me fiets lulle, dan over me lul fietse!” Helaas is het de volksmond die niet ophoudt bij het lullen over de fiets en dan wordt je zo schaamteloos binnenstebuiten gehaald dat als je het zou horen, ik nog niet weet wat fijner voelt. Die drang om over iemand te ouwehoeren tot in details waar je niks over weet als het verhaal maar lachwekkend en/of ellendig is snap ik niet. Het komt omdat ik mijn tijd beter kan besteden. De lullers zoeken iets om hun tijd te besteden en doen dat dan met onbevestigde kanariepraat over anderen, zodat je redelijk zeker kan concluderen dat ze niet zo heel veel leuks aan de hand hebben in hun eigen leven.
Ik als regelmatig terug kerend ouwehoer onderwerp voel me dan ook zeer vereerd dat ik in hun ogen interessant ben. Ik voel me ook helemaal niet geroepen om allerlei aantijgingen actief tegen te gaan spreken al zal ik ze ook niet bekennen. Als je dan het middelpunt bent moet je er natuurlijk ook wel een beetje van genieten. Dat kan ik het best als ik helemaal niet weet waar de roddels over gaan, en ik heb dan ook geen enkele beweegreden om er achter te komen, want ik weet maar al te goed dat wetenschap van de inhoud het geniet gehalte wel eens flink naar beneden zou kunnen halen.
Sterker nog; ik heb zo veel ervaring met ouwehoerders dat ik weet hoe verschrikkelijk ze er van kunnen genieten als je “niks in de gaten hebt” Dat betekent aan beide kanten plezier, wat is er nou mooier? Het antwoord daar op is natuurlijk; “Een wereld waarin iedereen zichzelf interessant genoeg vind om geen tijd meer over te hebben om te verzanden in kinderlijk gekakel” Aan de andere kant; ik vind het wel leuk als mensen me apart vinden, of dat nou een compliment is of niet. Hoe minder jij me begrijpt, hoe beter ik mezelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten