Een reunie blijft toch maar een wonderlijk iets.Het blijft altijd een combinatie van herkenbaarheid met een stuk realisatie dat je vroeger dingen anders beleefde. Beelden van toen doen nog een schepje bovenop het "ging dat toen zo" - gevoel.
Vandaag de eerste repetitie van mijn eerste band revival. Zo vreemd en vertrouwd tegelijk waarbij ik merk dat er nog steeds zo veel aansluiting is na al die jaren. Dan zie je die beelden van vijftien jaar geleden en denkt; "Ja dat ben ik" Het is zo dichtbij en veraf tegelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten