Soms is afdwalen maar het beste, dan lijken al die dingen niet zo dichtbij. Maar het blijft gezichtsbedrog en een afleidingsmanoeuvre die niet eeuwig blijft werken. Immers is hetgeen waar je vanaf dwaalt wel de weg naar vooruitgang. Voorwaarde is dan dat je ziet wat er echt aan de hand is, en daar gaat het vaak op stuk. Ik zit nu een beetje tussen afdwalen en “wakker worden” in. Het is geen fijne plek, vooral omdat ik nog geen idee heb wat ik ga zien als ik wakker wordt en dus liever wat verder afdwaal maar ook weer niet. Bestemmingloos is het beste woord om het te omschrijven.
Het is een behoorlijke tijd geleden dat dit woord mijn state of mind voor langere tijd mocht beschrijven. Ook al weet ik dat het soms nodig is, en ik nu ook kan accepteren dat het zich manifesteert, kan ik ook zeggen dat ik het absoluut niet gemist heb. Vroeger leverde het een aanzienlijke boost op voor mijn creativiteit maar dat was in een periode dat ik tijd te over had. Nu mijn leven volgebouwd zit met allerlei verplichtingen, zoals dat van je verwacht wordt als werkende volwassene, lijkt het meer aan mijn creaties te vreten dan dat het iets stimuleert.
Ik kom er zeker uit omdat ik gewapend ben met de sterkste kracht die een mens kan bezitten; de wetenschap dat je zelf altijd degene bent die je uit zulke situaties haalt. Ook al zie ik dat nu helemaal niet voor me, ik weet dat er maar 1 ding nodig is om mezelf op te takelen; ik. Als het waar is dat je altijd de beste tips krijgt van de mensen waar die tip op dat moment het sterkst op henzelf van toepassing is, dan moet ik hem nu maar gauw geven; “Help jezelf omhoog, je bent de enige die het kan”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten