DE SPREECKWOORDELIJCKE NEDERLANDSCHE MAETSCHAPPEIJ

Nederlandsche uitdrukkingen zijn een beetje aan het uitsterven, want ik hoor ze nog maar weinig. Opvallend is dat ze doordrenkt zijn van dieren, waarschijnlijk omdat de mens vroeger wat dichter bij de natuur stond en vaak met dieren in contact kwam. Zo zijn er niet in de bek gekeken paarden die achter de wagen gespannen te worden om oude koeien uit de sloot te halen, in de zak gekochte katten die niet thuis zijn omdat ze op het spek gebonden moesten worden, waardoor muizen weer op tafel kunnen dansen en ezels die naar andere stenen op zoek zijn om zich aan te stoten. In onze commerciële wereld passen deze elementen ook niet zo goed meer, misschien kunnen we wat nieuwe, actuelere uitdrukkingen verzinnen?

Bijvoorbeeld; Je moet de verzekeraar niet op je pinpas binden. Beter 1 bankier in de sloot dan 12 bonussen uit jouw zak. Zoals de kabelexploitant is, naait hij zijn kijkers. Je moet geen nieuwe komkommers uit de strontsloot voeren. Al geef je de voedingsmiddelenindustrie een goeden plaat, ze blijven je vergiftigen waar je bij staat. Als de patiënt met goedkope medicijnen weer thuis zit, dansen de chirurgen met door Bayer gesponsorde champagne op de operatietafel. Je moet het kabinet afzetten als het op dreef is. Achter de grafstenen van de belastingdienst schijnt de zon. Wie wat wil ondernemen, kan de 814 belachelijke rekeningen verwachten.

Het is denk ik duidelijk; als je de nieuwe Nederlandsche spreekwoorden wilt aanpassen aan onze huidige samenleving zul je ze moeten vullen met zaken om ons heen. Vroeger waren dat dieren, en nu is het geldklopperij, mooie beloftes die uiteindelijk geheel de andere kant op blijken te zijn, corrupte politiek, slechtere medicijnen tegen hogere prijzen, stijgende verplichte verzekeringspremies tegen slechtere dekkingen, leugens over toenemend vergif in ons voedsel, mensen die bakken met geld krijgen omdat ze het verkloot hebben terwijl ze al een jaarsalaris hebben met 5 nullen en vervolgens mensen die echt nuttig en zwaar werk doen minder gaan betalen, structureel alle bezittingen van de burger in waarde laten zakken om vervolgens alle andere zaken in het leven met accijnzen en belastingen duurder maken, kortom;

De burger die net op zn bek is gevallen, en daarna door een vrachtwagen over zijn poot gereden is nog eens een trap in zijn kruis geven, in de bek spugen, de portemonnee afnemen en de huisdieren een kogel door het hoofd jagen. Spreekwoordelijk dan…