Een wijze vrouw zei ooit tegen mij; "Ik dacht vroeger dat matigheid saai was, totdat ik in de gaten kreeg dat de hoge toppen niet kunnen bestaan zonder diepe dalen" De herkenning die het in min hart aanboorde deed een stap verder in ontwikkeling. Deze polariteit werd ineens zo een duidelijk systeem voor mij, ook al vergeet je al je kennis als het er op aan komt omdat dat de enige manier is om het te leren; vanuit het hart.
De volgende stap is een logisch gevolg van het eerder geleerde; zoek uit of het de pieken of de dalen zijn die je zoekt. Het antwoord is eenduidig maar allen duidelijk als je er klaar voor bent; je zoekt ze allebei. In je primaire wezen zit de informatie dat zonder donker licht niet kan bestaan, en dat goed zich meet aan slecht. Waarom zou je dan pieken kunnen zoeken zonder dalen te accepteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten